(Zawgyi)
Be My Bride 🌿🌤 ခ်ိဳခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္ ကိုကို႔ရင္ခြင္ အပိုင္း-၈
ခမ္းငယ္တံခါးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ဦးၾကည္မက မ်က္ေထာက္နီႀကီးႏွင့္လာၾကည့္ေလသည္။ အို အေစာက တံခါးဖြင့္ေပးဖို႔အတင္းေျပာေနတာက သူမဟုတ္တာက်လိဳ႕။
"ငါ့သမီးဘယ္မွာလဲ"
"ရွိပါတယ္ဦးၾကည္မရဲ႕ ေနပါအုံး"
"ဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲမယ္မင္းႀကီးမရယ္"
"သဲစုေလးကိုတဂယ္မရိုက္ေတာ့ဘူးေနာ္ ေသခ်ာတယ္ေနာ္ "
"ေသခ်ာတယ္ေအ ေခါင္းကိုလဲမရိုက္ေတာ့ဘူး လက္ေရာေျခေထာက္ေရာ ဘယ္ဆိုဘယ္မွမရိုက္ေတာ့ပါဘူးေအ "
"မီးမီးကေစတနာနဲ႕ပါ ဒါေပမယ့္လြန္သြားမွန္းလဲသိပါတယ္ ေခါင္းကိုရိုက္ေတာ့ခေလးဉာဏ္ရည္ထိခိုက္မွာဆိုးလို႔ပါ ဦးၾကည္မသဲစုေလးကိုမရိုက္ရင္မီးမီးလဲအဲ့လိုမလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ဂတိေပးပါတယ္ ေတာင္းလဲေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ေအးပါေအ ငါလဲရိုက္မိတာကိုး"
ဆယ္ႏွစ္အ႐ြယ္ေကာင္မေလးႏွင့္ကို လူႀကီးႀကီးအလားစကားေျပာေနရသည့္ ဦးၾကည္မ၏အျဖစ္သည္ ရယ္ရခက္ငိုရခက္ျဖစ္ေပမည္။
"ညီမေလး သဲစုေလးေရာေခၚလိုက္ေတာ့ေလ"
"ဟီး ..အဲ့တာသဲစုေလးကကိုကို႔အခန္းမွာ ခမ္းေလးအခန္းမွာမရွိဘူး"
"ေဟာ လည္လိုက္တဲ့ေျမးေဟ ဟားဟား..."
ဖိုးႏွင့္ဖြားက ရယ္သည့္အခါ ကိုကိုကပါလိုက္၍ရယ္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္သဲစုေလးကို သူ႕မေအလက္ထဲသို႔ျပန္၍ထည့္ေပးလိုက္ရေပမယ့္ စိတ္ေတာ့မေကာင္းေပ။
ဖြားေလးတို႔ဆီမွျပန္၍ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ကိုကိုက ခမ္းေလးႏွင့္ဦးၾကည္မအျဖစ္ကိုေဖာက္သည္ခ်ေလေတာ့သည္။
"ဟားဟား ေဖေဖ့သမီးကေတာ္လိုက္တာကြာ "
"ဟီး ..ေတာ္တာလား"
"ေတာ္တာေပါ့ကြ လူႀကီးနဲ႕ရန္ၿပိဳင္ျဖစ္လာတာေတာင္နိုင္လာတယ္ေလ ေတာ္တာေပါ့ကြ"
"ေဖေဖကလဲ အေကာင္းမွတ္လို႔"
"တဂယ္ေျပာတာကြ သမီးလုပ္တဲ့ပုံေလးေဖေဖႀကိဳက္တယ္ ခေလးဆန္ေပမယ့္အဆင္ေျပသြားတယ္ေလ ေသခ်ာေတာင္းပန္ခဲ့လို႔လဲေဖေဖကခ်ီးက်ဴးတယ္"
YOU ARE READING
Be My Bride 🌷💙 ချိုချိုချဥ်ချဥ် ကိုကို့ရင်ခွင်
Romance"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."
