(Zawgyi)
Be My Bride 🌿🌤 ခ်ိဳခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္ ကိုကို႔ရင္ခြင္ အပိုင္း-၁၀
ကိုကိုက ရန္ကုန္မျပန္ခင္ ခမ္းေလးႏွင့္အေၾကာ္အတူစားေပးသည္။ ခမ္းေလး ကစားခ်င္သည့္ ကစားနည္းမ်ိဳးစုံလဲကစားေပးေလသည္။ ခမ္းေလးစကားေတြလဲအကုန္နားေထာင္ေပးသလို ကိုကိုကအာဘြားလဲခဏခဏေတာင္းေသးသည္။
"ကိုကို"
"အြန္း"
"ခမ္းေလးအာဘြားေပးတာမ်ားေနၿပီေလ ကိုကိုေရာပါးမနာဘူးလား"
အ႐ုပ္မကိုေခါင္းၿဖီးေပးေနသည့္ကိုကိုက ရယ္ေလသည္။
"ကိုကိုလား ကိုကိုပါးကမနာပါဘူးကြ "
"တဂယ္ ကိုကို႔ကိုအာဘြားေပးရလြန္းလို႔ ခမ္းေလးႏႈတ္ခမ္းေလးျပားေတာ့မယ္"
ကိုကိုက က်ိတ္၍ရယ္ျပန္ေလသည္။
"ကိုကိုဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ "
"အာဘြားေပးခိုင္းတာကိုလား"
"အြန္း"
"ကိုကိုကဟိုကိုအၾကာႀကီးသြာရမွာေလ ညီမေလးကိုလဲအၾကာႀကီးမေတြ႕ရဘူးဆိုေတာ့ အတိုးနဲ႕အာဘြားအရင္ယူထားတာ"
"အြန္းအြန္းအဲ့တာဆိုလဲေနပါေပးပါမယ္ "
"ညီမေလးကဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုကို႔ကိုအာဘြားမေပးခ်င္လို႔လား"
"ဟုတ္ပါဘူး ေမေမကေျပာထားတာ ခမ္းေလးကႀကီးၿပီတဲ့ ခေလးေတြလိုရွိသမွ်လူအာဘြားေတာင္းတိုင္းမေပးရဘူးတဲ့"
"ကိုကိုကတစ္ျခားလူလား"
"ကိုကိုကတစ္ျခားလူေတာ့ဟုတ္ပါဘူး ခမ္းေလးကေျပာျပတာေလ"
"ဒီမွာကိုကို႔ကိုၾကည့္.."
အ႐ုပ္မ်ားစြာႏွင့္အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္ခမ္းေလးကို ခြန္းစစ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ၾကည့္လာေလသည္။
"ကိုကိုနဲ႕ညီမေလးကဘာေတြလဲ"
"ေမာင္ႏွမ"
"မဟုတ္ဘူးေလ ညီမေလးနဲ႕ကိုကိုကေမာင္ႏွမမဟုတ္ဘူးေလ"
"ဟင္.. ကိုကိုကလဲ ေမာင္ႏွမေလ"
"ကိုကိုတို႔ကမိဘခ်င္းလဲမတူၾကဘူးေလ မိဘေတြကလဲေဆြမ်ိဳးမေတာ္ၾကဘူး အဲ့ေတာ့ေမာင္ႏွမမဟုတ္ဘူး"
ESTÀS LLEGINT
Be My Bride 🌷💙 ချိုချိုချဥ်ချဥ် ကိုကို့ရင်ခွင်
Literatura romàntica"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."
