Be My Bride 🌿🌤 ခ်ိဳခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္ ကိုကို႔ရင္ခြင္ အပိုင္း-၂၅
ကိုကိုက ညေန ပဲခူးညေဈးသို႔သြားၾကမည္ဟုေျပာ၍ ခမ္းေလးလဲ မ်က္ႏွာေလးသစ္ ပ်ိုက်ဆံအိတ်လေးထဲပါလာသည့်အသုံးဆောင်နဲနဲလေးနှင့် လွေအာင္ျပင္ကာ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ အကၤ်ီေလးကလဲ Hotel ေဘးမွ အကၤ်ီဆိုင္ေလးမွ ႏွစ္ထည္သြားဝယ္ထား၍ ခမ္းေလးယခုအကၤ်ီေလးလဲထားျခင္းျဖစ္သည္။
"Hello ကိုကို"
"ပူတင္းေလးၿပီးၿပီလား "
"ဟုတ္"
"ကိုကိုလဲၿပီးၿပီ ထြက္ခဲ့ေတာ့ေနာ္ "
"ဟုတ္"
ဒီကိုကိုကေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းမွာေနၿပီး တံခါးေခါက္မေခၚပဲဖုန္းဆက္ေနေလသည္ေလ။
ဟူး... ကိုကိုေတာ့ လြတ္ေနၿပီ။
ခမ္းေလးတို႔ကိုကားတစ္စီးကလာေခၚေလၿပီး ကိုကို႔ကားက ျပင္ဆိုင္မေရာက္ေသးပဲ ေအာက္တြင္ရွိေနသည္ကိုလဲ ခမ္းေလးသတိထားမိသည္။ ကားက်ို ဘယ္ခ်ိန္မွျပင္မွာပါလိမ့္ေလ။
ပူတင္းေလးကိုေခၚကာ ညေဈးတစ္ပတ္ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မုန့္မ်ိဳးစုံလက္ညိုးထိုး၍ ဝယ္ခိုင္းေလေတာ့သည္။ ဒီၾကားထဲ တိုက္ဆိုင္စြာပင္ အေမႊစိန္အ႐ုပ္ပူေဖာင္းေလးေတြကိုေတြ႕ေတာ့ ေပ်ာ္လြန္း၍ေျပးသြားကာဝယ္ခိုင္းေသးသည္။ အေမႊစိန္အ႐ုပ္ေလးကို အပ္ခ်ည္ႀကိဳးေလးႏွင့္ ခေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္ကိုင္ကာ ပတ္သြားေနသည့္ပူတင္းေလးဟာ သိပ္မၾကာခင္ပင္ ေျခေထာက္ေညာင္းလာၿပီဟုဆိုေလသည္။
ဝယ္ခ်င္တာေတြပတ္ဝယ္ရ၍ေပ်ာ္မိေပမယ့္လဲ စီးလာသည့္ဖိနပ္က အနည္းငယ္ျမင့္သည္ေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္မ်ားသည့္အခါ ခမ္းေလးေျခေထာက္ေတြနာလာရျခင္းျဖစ္သည္။
ဂါဝန္ေလးဝဲလွ်က္ႏွင့္မ်က္ႏွာေလးမဲ့ကာ ခြန္းစစ္ကိုလွည့္ၾကည့္လာသည့္ပူတင္းေလးဟာ ခ်စ္စရာေလးပင္ျဖစ္သည္။
"ကိုကိုရယ္ ေတာ္ရေအာင္ေလ တစ္ဆိုင္ဆိုင္ထိုင္ၿပီးျပန္ရေအာင္ေလ ခမ္းေလးမေလွ်ာက္နိုင္ေတာ့ဘူးဆိုေနမွပဲ"
ျပန္ခ်င္ေပမယ့္လဲ ကိုကိုက တစ္လမ္းလုံးဘာမွမစားေသးသည္ေၾကာင့္လဲ ခ်က္ခ်င္းမျပန္ပဲ ဆိုင္ထိုင္ဖို႔ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ မဟုတ္လွ်င္ က်ိုကိုဗိုက်ဆာနေမှာပေါ့။
YOU ARE READING
Be My Bride 🌷💙 ချိုချိုချဥ်ချဥ် ကိုကို့ရင်ခွင်
Romance"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."
