အပိုင္း - ၃၃
ခ်ိဳခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္ ကိုကို႔ရင္ခြင္ 🍀📖
ေရခ်ိဳးခန္းလဲမရွိသည့္အိမ္အတြင္း ဘယ္လိုေရခ်ိဳးရမလဲ ထိုင္ေတြးမိသည္။ တစ္ကိုယ္လုံးေခြၽးမ်ားျဖင့္ ကပ္စည္းလိုႀကီးစီးကပ္ေနသည္ေၾကာင့္ ေရလဲတအားခ်ိဳးခ်င္လွသည္။
"ေရခ်ိဳးမယ္မလား"
"ဘယ္မွာခ်ိဳးရမွာလဲ ေရခ်ိဳးခန္းမေတြ႕ဘူး"
"အျပင္မွာပူတင္းေလးရ ကိုကိုလိုက္ျပမယ္"
ကုတင်ပေါ်ငုတ်တုတ်လေးထိုင်နေသည့်ပူတင်းလေးက်ို ေရငုတ္ရွိရာေခၚခဲ့လိုက္သည္။
"လူျမင္ကြင္းႀကီး မခ်ိဳးရဲဘူးကိုကို"
"တစ္ျခားလူမရွိဘူးေလ ကိုကိုပဲရွိတာဘာမွရွက္စရာမလိုဘူး"
"ကိုကိုလဲရွက္တာပဲ တစ္ခုခုကာေပး"
"ကာစရာမေတြ႕လို႔ပါ ဒီေန႕တစ္ရက္ေတာ့ခ်ိဳးလိုက္ေနာ္ ေနာက္ေန႕ကိုကိုကာေပးမယ္"
"ကိုကိုကလဲ..."
ဘယ္တတ္နိုင္မည္လဲ။ ထဘီေလးရင္လ်ား၍ ခမ္းေလးေရခ်ိဳးသည့္အခါ ကိုကိုကေဘးတြင္ေစာင့္ေပးေလသည္။ ေခါင္းပါေလွ်ာ္ခ်င္လာရသည့္အခါ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ရွာရသည္။
"ကိုကို ေခါင္းေလွ်ာ္ခ်င္လို႔ "
"ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္မရွိဘူးထင္တယ္ ကိုကိုၾကည့္ေပးမယ္"
ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိသည့္အခါဝယ္ ယမင္း႐ုပ္ေလးကို ေရစိုေနသည့္ကိုယ္လုံးေလးက ေငးေမာဖြယ္လွပကိုေတြ႕ရသည္။ ဤလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးတစ္ခါမွ မျမင္ခဲ့ဘူးသည့္သူ႕အတြက္ အေတာ္ၾကာေငးေမာဖို႔ထိ ျဖစ္သင့္ပါသည္။
"ကိုကို ဘယ္လိုႀကီးၾကည့္ေနတာလဲ ကိုယ့္ဘာသာရွာမယ္ ဟိုဘက္လွည့္"
"ကိိုကို႔ ဟိုဘက္လွည့္ပါဆိုေနမွ"
ကိုကိုတို႔က သူမ်ားကိုအသားယူသလိုႀကီးၾကည့္ေနသည္ေၾကာင့္ ရွက္ကာအၾကည့္လႊဲခိုင္းရသည္။ အရင္လိုဆို ကိုကို႔ေရွ႕လဲ ခ်ိဳးရဲေပမယ္ အခုကိုကိုကရိုးမွမရိုးသားပဲ။
ရွိသည့္ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ထုတ္ေလးေဖာက္၍ ေခါင္ေလွ်ာ္ေရခ်ိဳးၿပီးသည့္အခါ တဘက္ေလးပက္၍ ကိုကို႔ဘက္လာလိုက္သည္။
YOU ARE READING
Be My Bride 🌷💙 ချိုချိုချဥ်ချဥ် ကိုကို့ရင်ခွင်
Romance"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."
