(Zawgyi)
Be My Bride 🌿🌤 ခ်ိဳခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္ ကိုကို႔ရင္ခြင္ အပိုင္း-၁၁
သမီးေလးက အ႐ြယ္ေလးေရာက္လာသလို အလွေလးေတြလဲ တစ္ေန႕တစ္ျခားတိုးလာေလသည္။ အသားအရည္ေလးက ဝင္းဝါစိုေျပ၍ လက္ကေလးမ်ား ေျခေထာက္ေလးမ်ားဟာ စိုရဲ၍ေနေလသည္။ မ်က္ႏွာေလးဆို ဘာမွမလိမ္းေတာင္ဥေနကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးဆိုရဲေနတာမ်ိဳးေလးႏွင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။ ဆံပင္ေလးဆို ေက်ာလယ္ေလာက္မရွိတရွိေလးသာ အရွည္ထားထားသည့္သမီးက စည္းထားသည္သာမ်ားေလသည္။
ဦးဆီကေရာ လြန္းငယ္ဆီကေရာ အေမြရထားသည့္ထဲတြင္ ႐ုပ္ေခ်ာတာေလးက အဓိကျဖစ္မည္။ လြန္းငယ္ႏွင့္တူ၍ သမီးကအရပ္ပုသည့္ထဲပါသည္။ သို႔ေပမယ့္လဲ အခုမွ ၁၆ ႏွစ္မရွိတရွိသမီးေလးက အရပ္ရွည္အုံးမည္မို႔ ေျပာလို႔မရေသးပါဘူးေလ။
ဒီအ႐ြယ္အပ်ိဳႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးက ဆန္းလဲပြင့္သည္ေတာ့အမွန္ေပ။ ေက်ာင္းတြင္လဲ သမီးကိုႀကိဳက္သည့္လူမ်ားစြာရွိသည္ဟု လြန္းငယ္သတင္းေတြၾကားရပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ သမီးေလးကို လိုက္ေျပာတာမ်ိဳး စာေပးတာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ၾကေပ။ သူ႕ဦးေလးက ေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္သည္ေၾကာင့္လဲ ေၾကာက္၍ျဖစ္မည္။
ယခုခ်ိန္ထိ ရင့္က်က္သင့္သည့္အခ်ိန္ဆို ရင့္က်က္ၿပီး ဆိုးႏြဲ႕တတ္သည္အခ်ိန္ဆိုလဲ ဆိုးႏြဲ႕တတ္သည့္သမီးေလးက ကစားရသည္ကိုလဲမက္ေလသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ိဳးဆိုလွ်င္ သမီး၏အ႐ုပ္မအခန္းထဲတြင္ အ႐ုပ္မမ်ားစြာ အကၤ်ီမ်ားစြာႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္၍ေနေလသည္။ ယခုေတာ့ ေဆာ့ရတာေမာ၍ လမ္းထိတ္အေၾကာ္သြားဝယ္ေလသည့္သမီးေလးကို လြန္းငယ္မွာျပန္မလာေသး၍ စိတ္ပူစြာျဖင့္ေစာင့္ေနရေတာ့သည္။
လြန္းငယ္ဖင္တႂကြႂကြႏွင့္ ေစာင့္ေနရင္းမွ ၿခံထဲကစားပြဲတြင္စာဖတ္ေနသည့္ဦးေဘးသို႔ ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။
"ဦး "
"ခေလးေျပာေလ"
"သမီးကၾကာေနသလားလို႔"
"မၾကာေသးပါဘူးကြ"
"ၾကာၿပီဦးရဲ႕ ၁၀ မိနစ္ေက်ာ္ၿပီ "
"အေၾကာ္ဆိုင္လူေစာင့္ေနရလို႔ေနမယ္ ျပန္လာေတာ့မွာပါ ကိုယ့္ခေလးကေတာ့ကြာ သမီးကိုမ်က္စိေအာက္ကကို အေပ်ာက္မခံပါ့လားကြ"
YOU ARE READING
Be My Bride 🌷💙 ချိုချိုချဥ်ချဥ် ကိုကို့ရင်ခွင်
Romance"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."
