Mated

32.

Geschreven op; 30-08-2015
Willow
Mijn ogen openen zich als mijn hele lichaam voelt alsof het zich in de hemel bevindt. Mijn lichaamstemperatuur voelt niet meer aan als gloeiend heet magma en het verkrampte gevoel in mijn onderbuik is volledig weg. Ik voel me... tevreden, gelukkig.
Caidens gespierde arm ligt in een losse greep om me heen, zijn warme adem blaast zachtjes in mijn nek. Hij slaapt rustig, alsof al het bezorgde wat ooit in hem zat, verdwenen is. Zijn gezicht is helemaal ontspannen, dat zie ik als ik me voorzichtig omdraai om hem niet wakker te maken. Een lichte glimlach vindt zich een weg op zijn gezicht, waardoor hij er bijna schattig uitziet.
Schattig als een levensgroot knuffelbeest. Een grote knuffelwolf.
Ik gaap en druk daarna een veerlicht kusje op zijn neus. Vanuit zijn neus ga ik naar zijn wangen, zijn lippen, zijn hals en zijn borst. Vanuit zijn borst ga ik naar zijn schouder, waar ik tijdens het maten ook mijn markteken heb gezet. Hoe ik dat deed?
Geen idee, ik kreeg gewoon de dierlijke drang om hem te markeren, al helemaal toen mijn snijtanden begonnen te groeien tot die van een wolf. Ik denk dat ik hem toen gewoon gebeten heb, maar al die herinneringen zijn vaag, niet helder. Het is net alsof alles gebeurde in een droom, maar zodra ik mijn markteken op zijn schouder kus, weet ik dat het geen droom is geweest. Dit alles, was pure werkelijkheid.
Ik ben volledig gemated met Caiden.
Hij trilt onder mijn aanraking en opent langzaam zijn ogen. "Hey," fluistert hij.
Ik weet niet waarom, maar een blos vindt zich een weg naar mijn wangen, niet kersenrood zoals normaal, maar gewoon een warme roze kleur. Tenminste, dat hoop ik, anders ziet het er niet zo charmant uit.
"Zo zou ik elke dag wel wakker willen worden," glimlacht hij ontspannen.
Jep. Daar is de kersenrode kleur weer, ik dacht al, waar blijft hij toch. Ik giechel zacht en begraaf mijn hoofd in zijn borst, mijn lange haren kietelen op zijn huid als ik nog een aantal kusjes druk op de zichtbare spieren. Zijn borst schudt en rommelt zachtjes als hij lacht.
Het is zo'n mooi geluid, een geluid waar ik eeuwig naar zou kunnen luisteren zonder dat het me zou gaan vervelen.
Voorzichtig tilt hij zijn arm omhoog, om vervolgens mijn hoofd naar de zijne toe te trekken in een lieve beweging. Hij drukt zacht zijn lippen op de mijne, en deze kus is in tegenstelling tot onze smachtende kussen van afgelopen dagen - en nachten, - rustig en langzaam. Ik kan de liefde voelen als knetterende energie tussen ons in. Het voelt zo prettig, ik voel me gewaardeerd, mooi, geliefd. Het duurt dan ook een tijdje voordat een van ons zich terugtrekt. Ik weet niet eens wie het is, en het maakt me niet uit, want ik weet dat ik de hele toekomst nog heb met deze man. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder.
"Dankjewel," fluister ik zacht.
"Waarvoor?" Hij klinkt verbaasd. Hij zou niet verbaasd moeten zijn, hij zou moeten weten wat ik allemaal aan hem te danken heb.
"Voor alles," zeg ik. "Voor het feit dat je me verzorgde, dat je me bij me hield. Dat je me vond bij Kelano, dat je me troostte, dat je er voor me was. Dankjewel," zeg ik. "Voor alles."
Caiden is stil, hij zwijgt, maar de stilte is comfortabel, we genieten gewoon van elkaars aanwezigheid. "Lieverd," zegt hij na een tijdje. "Ik zou alles voor je doen, jij bent mijn mate, mijn geliefde, mijn wereld. Je hebt me veranderd, ten goede. Ik zou degene moeten zijn die jou bedankt, niet andersom."
Onze speeches resulteren uiteindelijk in een hele hoop gezoen, geknuffel en gelach, vooral als hij me begint te kietelen in mijn zij.
"Hou op! Caiden! Dat kietelt hou op!" Ik gier het uit van het lachen.
Hij lacht al net zo hard mee. "Zeg het," mompelt hij, "zeg het."
"Zeg wat?" giechel ik.
"Zeg dat ik de meest sexy man ben van de wereld en dat je me nooit zal verlaten."
Waarom zou hij willen dat ik dat tegen hem zeg? Ik bedoel, hij zal zelf ook vast wel weten dat hij sexy is en hij me nooit zou verlaten. Daarom besluit ik hem een beetje te plagen. "Ik zal je nooit verlaten, Caiden, nooit." Ik zwijg, terwijl hij stopt met kietelen, wachtend voor de rest van mijn antwoord.
"Wat?" vraag ik onschuldig als hij me quasi-dreigend aankijkt. "Dylan o'Brien is pas sexy, je weet wel, die acteur van Stiles in Teen Wolf. Al kan Jonas Armstrong aka Robin Hood er ook wat-"
Caiden gromt, waardoor hij niet oplet en ik onder hem vandaan schiet en naar de badkamerdeur ren, die ik snel op slot doe voordat hij me achterna kan komen.
"Willow!" gromt hij, al betwijfel ik of het Caiden zelf is, of dat Axel de controle over heeft genomen. Ik zet de douche vast aan, want sinds het feit dat ik nog steeds naakt ben, hoef ik me toch niet uit te kleden, maar ik heb wel behoefte aan schoon zijn na die vier dagen.
"Ja, ja," roep ik, voordat ik onder de warme stralen stap. "Je weet zelf ook best wel dat jij knapper bent dan die twee bij elkaar. Daar heb je mij niet voor nodig lief!"
Na het douchen loop ik, nog steeds een beetje wantrouwig voor Caidens wraak, nog steeds naakt de badkamer uit richting onze grote inloopkast, waar al mijn kleren liggen.
Caiden zit afwezig op het bed naar het plafond te staren en kijkt direct op zodra ik de deur open. Zijn ogen verduisteren zichtbaar als hij me volledig in zich opneemt. Met grote, snelle stappen komt hij naar me toe voordat ik de badkamerdeur zelfs maar dicht heb kunnen doen.
"Oh nee meneertje," zeg ik bestraffend. "Dat doen we mooi niet. Ik heb net gedoucht en bovendien doet het nog steeds pijn. Nu niet."
Hij gromt teleurgesteld, maar laat me wel los. "Nu heb ik een koude douche nodig verdomme," zegt hij mompelend, maar hard genoeg dat ik het kan horen. Ik grinnik zacht en zwaai nog wat extra met mijn heupen als ik naar de inloopkast loop. Hij kreunt zacht, en verdwijnt dan de badkamer in, waarna ik niet veel later de douche hoor stromen.

We vieren kerst gewoon een aantal dagen nadat kerst plaatsvond. Ik had cadeautjes voor iedereen van de familie Ualtar, zelfs voor Caidens vader. Volgens mij is het me gelukt dat hij me iets meer mag, hij glimlachte zelfs een aantal keer naar me.
Ik heb ook leuke dingen gekregen.
Van Chrissie en van Ari kreeg ik vriendschapsarmbandjes en wat kookspulletjes, van Mona wat babyspullen - terwijl Caiden en ik besloten hebben daar nog even mee te wachten omdat ik pas bijna achttien ben, maar dat zeggen we niet tegen haar, - en van Caiden het allermooiste.
Hij gaf me een ring met een steentje in de vorm van een hart, met een bijzondere betekenis. Hij zei letterlijk: "Ik kan je mijn hart niet geven, want toen ik je ontmoette, heb je het meteen gestolen. Ik heb je lief zoals geen ander, ik zal ook nooit meer van iemand anders houden dan dat ik van jou hou. Je bent mijn alles, mijn wereld, mijn universum. De zwaartekracht houdt me niet op mijn plek, nee dat ben jij. Je bent het centrum van alles, en dat zal je voor altijd zijn. Deze ring is een belofte dat ik er alles aan zal doen om jou, mijn licht, bij me te houden. Daarom vraag ik je, mijn liefste Willow, wil je mij de eer doen om met me te trouwen?"
Mijn antwoord was gemakkelijk, ik heb de hele toekomst nog, met die man. Die man die mij, een gebroken meisje, weer heelde.
"Ja, ik wil dolgraag met je trouwen."

~Einde~