3.Bölü\Saç

16.4K 1.3K 1.2K
                                    

3.Bölüm~ Saç
Bölüm Şarkısı~ Model- Sarı Kurdeleler
Multimedya- Dide
~~


Köyü sevip sevmediğimi anlamıyorum demiştim ya?

Unutun siz onu!
Nefret ediyorum bu köyden.

Çünkü sabahtan beri başıma gelmeyen kalmadı.

Önce Nefes'in salaklıklarına uyup fındık toplamaya çalışmıştık. Sonra fındıklıkta bir sürü böcek vardı.
Bacaklarım dikenlerden dolayı çizilmişti.
Birde fındıklıkta kaybolmuştım.
Ha bu da yetmezmiş gibi Bulut salağı ormanda kayboldu diye onu aramaya gittik.

Durun yahu!
Bitmedi!

Teker teker çukura düştük.
Hepsi Nefes'in salaklıkları yüzündendi.

Bazen şu hayatta benim kafamda, beni anlayabilecek birileri var mı acaba diye düşünmüyor değilim.

Gün bitmişti, dertler bitmemişti.

Nefes kafasını vurdu diye on saat onu uyutmamak için uğraşmıştık.

Evet. Sevmiyordum bu köyü.

Kendimi yatağa attığım zaman Oğuz aramıştı.

Hayır numramı nerden bulduysa...

Açmamıştım tabii ki.

Mesaj atmıyordu.
Çünkü mesajlardan nefret ettiğimi bilirdi.

Mesajlaşmanın kötü bir anısı vardı çünkü bende.

Numarasını engelleyip telefonu kenara koydum.

Burada yaşamıyordu.
Yani ailesi köyde yaşıyordu ama o köyde kalmıyordu.
O yüzden rahattım. Onu görmeden gidebilecektim buradan.

Bu köy bana onu hatırlatmaktan başka bir şey yapmıyordu.

Çünkü ben burada olmadığım hiçbir zaman onu düşünmezdim.

~

Kimse yeni yara açamaz artık. Çok canım yandı acıma artık.
Bu gün düşerse yarın kalkar. Bu kız kendine acımaz artık.

Evin arkasında uçuruma benzeyen bir yer vardı.
Güzeldi...
Burası ruhumu dinlendiren en güzel yerdi.

Kulağımda çalan müzik şu sıralar favorimdi.

Çünkü Model ruhumu en iyi anlayan şarkıları yapıyordu bana çok uyan...

Dün gece ufacık bir çiçek solmış,, Bu gün yeniden güneş doğmuş.
Bak burada küçük bir kız ölmüş..
Ruhu büyüyüp kadın olmuş.

Çok güzeldi sözleri, ya da bana fazla hitap ediyordu.

Kulağımda son ses açıktı şarkı.
Ayaklarımı alttaki fındıklığı umursamadan aşağı sarkıttım. Çok yüksekti.
Ama umrumda değildi.

İleri doğru bakınca derenin ucu gözüküyordu, bir de şu ilk okul...

Ufacık gözüküyordu çünkü çok uzaktık oraya.

Dalıp gittim o okula doğru.

O sırada kulağımdaki müzik değişti.
Model'in başka bir şarkısı çalmaya başladı.

Kimse seni dinlemiyorken, konuşmak kolaydır...
Kafamda durmadan bağırıp çağıran bir yabancının sesi, yüzümde kocaman bir antidepresan gülüsemesi.

Şarkıya itaat ederek kocaman gülümsedim.

Saçımda bir baskı hissedince de bir hışımla geri döndüm.

Trabzon ÇirkiniWhere stories live. Discover now