Trabzon Çirkini

23.Bölüm\Korku

23.Bölüm/Korku
Bölüm Şarkısı/ Tuğkan- Geber

~~~

"Ne saçmalıyorsun?

Hıçkırıklarım durulmadı.

"Bırak beni!" diye bağırdım.
Bırakmadı. Vurdum ona. İttim. Bırakmadı.

"Oğuz seni öldürürüm bırak beni!"

Tekme artım, yumruk attım uzaklaştım ondan geri geri. Kaçmaya çalıştım. Arkamdan yakaladı
"Bu halde hiçbir yere bırakmam seni! Konuşacağız."

Dirseğimle karnına vurdum.
Tekme attım arkaya doğru tökezledi.

"Bırakmayacağım seni!"

Kolumdan tuttu.
Eliyle yüzümü kavrayıp zapt etmeye çalıştı beni.

"Seni öldürmek istiyorum şu an bırak beni!"

Sinir tüm zerreme yayılmıştı. Ona içten gelen büyük bir hırs ile zarar vermek istiyordum.

Tırnaklarımı koluna geçirdim.
Acıyla inledi.
Kafamı geri doğru çekip, yüzüne vurdum.
Alnım çok acıdı ama beni bırakması lazımdı.

"Bırak!"

Elimden geldiği kadar ona vuruyordum ve beni durdurmaya çalışıyordu.

"Ne demek bir sürü çocuk öldürdüm." dedi dehşet içinde bana bakarak.

Yüzüne yumruk attım.
"Nefret ediyorum senden!" diye bağırdım ama bırakmadı.
Bırakmıyordu.

"Biliyorum!" diye bağırdı.
Elimle yüzüne omzuna karnına vurabildiğim her yere vuruyordum ama bir türlü bırakamıyordu beni.

Yorgun düşüyordu bedenim ama pes etmedim.

"Bırak! Her şey senin yüzünden oldu! Her şey senin suçun nefret ediyorum bırak!"

En sonunda beni bıraktı. Ve sert bir tokat attı.

"Bana bak! Kendine gel! Bu sen değilsin, Dide!"

Sızlayan yanağımı yakıcı şekilde yol alan gözyaşlarım ile birlikte ona baktım
"Nefret ediyorum senden." diye fısıldadım.
"Duydun mu! İğreniyorum senden."

Tüm gücümle ittim onu.
Kollarımdan tutup durdurdu beni ama çırpındım.

"Bırak!"

Tekrar vurmaya başladığımda ona tökezledi. Ayağı kayınca çimlerden düştü ve beni de ardından çekti.
Çırpındım kurtulamadım.

"Bırak!"

Kollarımı iki yanda bileştirmeye çalıştı.
Elime gelen taş ile havaya kaldırdım elimi.
Tam başına vuracaktım ki, "Dide." diye fısıldadı Oğuz. Sol  gözünden bir damla yaş aktı.
Elimdeki taş yanıma düşerken dengemi kaybettim ve yanı uçurum kadar dik olan fındıklıkta yuvarlanmaya başladım. Tutmaya çalıştı beni.

Onu da ardım sıra çekerken fındıklıkta yuvarlanmaya başladık. Başımı göğsüne bastırıp olası darbelerden korumaya çalıştı beni.

Fındık ağacının dibine çarpıp durduğumuzda Oğuz alttaydı ben onun üstüne uzanıyordum.
Başımı kaldırıp ona baktım,  gözleri kapalı dudağı kanıyordu.

"Oğuz?"

Dürttüm onu ses vermeyince.

"Oğuz bana bak. Aç gözlerini."
Elimi yüzüne doğru tuttuğumda başının altındaki taşı gördüm.
Başını hafif kaldırdığımda, ise elime kan bulaştı.