Trabzon Çirkini

7.Bölüm\Çocukluğum Acıyor

7.Bölüm~Çocukluğum Acıyor
Bölüm Şarkısı ~ Sertap Erener- İyileşiyorum
Multimedya~Dide

---

Forumdan çıktıktan sonra durakta bekledik köy arabasının gelmesini. Oğuz'a bakmıyordum. Oğuz'a bakmak istemiyordum. 

Benim gözlerimin içine bakmadığı sürece ona karşı o kadar nefret doluydum ki... 

Bazen gözlerime baktığında iyileşir gibi oluyordu içim. Onun dışında onu istemiyordum. İçim ona iyi olamıyordu. Benimle konuşmadığı sürece sıkıntı yoktu. Sesini duyduğumda yüzünü gördüğümde ise tepe taklak...

''Dide?'' diye seslendi Rümeysa. Yanıma yaklaştı.

''Hayırdır?'' diye sordum. 

''İyi misin sen? Rengin attı. ''

Elimi yanaklarıma koydum.

''Sana öyle gelmiştir. İşine bak.''

Ayağa kalktım ve ileri doğru yürüdüm. Gerçekten sevmiyordum. Ne onu ne abisini. ''İnsanlık yapıp yanına gelende kabahat.''

Gözlerimi devirdim. Kollarımı göğsümde birleştirip ileri doğru baktım. 

Derin derin nefesler aldım. İstemsizce dudaklarım titredi. Yüzüm bembeyazdı. Bunun dışarıdan fark edilmiş olması beni huzursuz etti.

Etrafa bakındım hızlıca. Arabalar akıp gidiyordu.
Başım dönüyordu. Gözlerim arabaların gidişine odaklanmış ve dolmaya başlamıştı. Ellerimin titreyişini yumruklarımı sıkarak önlemeye çalıştım.

Dünya etrafımda dönüyor gibiydi.
Önümüzde kocaman bir şey durana kadar kendime gelemedim.

Sol gözümden sıyrılan bir damla yaşı  alel acele sildim ve avuç içlerimi bacağımdaki kota sürttüm.

Herkes binmişti köy arabasına. Bende arkalarından bindim.
Tekli koltuğa oturup başımı cama yasladım.

Kulağıma da son ses müzik açıp kulaklık taktım.
Gözlerimi kapatıp yolun hızlıca geçmesini diledim.

Uyumak istiyorum.
Uyumam lazım...

Yolun nasıl geçtiğini hissedemedim.
Aldığım psikoloji derslerinden kendimi kontrol altına almayı biliyordum çünkü.

Eve girdiğim gibi de uyudum zaten.

~~

Sıçrayarak uyandım.
Çoğu zaman olduğu gibi.

Umrumda değil. İyi ki bitti. Omuzlarımdan koca bir yük gitti. Çoktan alıştım yokluğuna. İnan ki...

Kulağımdan saatlerdir çıkmamış olan kulaklıktaki müzik iyi hissettirdi duyduğum an.

Aslında İyiyim Gerçekten
Bir Kere Özgür Hissediyorum Kendimi
Çapraz Yatıyorum Yatakta
Oh Be Diyorum Herşey Tamamen Benim Artık
Canım Ne İsterse Onu Yapıyorum
Ama Bazen Bilhassa Akşam Olurken Bir Tuhaflık Olmuyor Değil
Sızlıyorum…
Özlüyorum…
Resimlerini Atamıyorum Mesala.
Bakamıyorum.
Kızıyorum. Çok Kızıyorum.
Üzmek İstiyorum Seni. Canını Yakmak İstiyorum.
Sonra Yatışıyorum.
Sana Da Üzülüyorum
Ama İyileşiyorum Ya. İyileşiyorum

Sertap Erener'in şarkısıydı bu.

Saatlerdir kulağımda olduğu için kulaklarımı acıtan ve ağrıtan kulaklığı çıkarttım yavaş yavaş.