Trabzon Çirkini

21.Bölüm\Pamuk Şeker

21.Bölüm-Pamuk Şeker
Bölüm şarkısı- Uğur Akyürek: Adı Sevda
Multimedya-Yeni Kapağımız
~~~

Korkudan bilincim gitmeye başladığı sırada ellerimin titreyişi yüzünden elimdeki dal parçası yere düştü.

Karnımda derin bir sızı oluştu.
Yanaklarımdan sıyrılan yaşlar başımı ağrıtmaya başladı.

İçimde büyük bir şey vardı sanki. Nefes aldığım an şişip duruyor nefes verince ise beni rahat bırakıyordu.

Nefes almak istemiyordum.

"Dide!"

Biraz uzağım biraz da yakınım sayılabilecek mesafeden Oğuz'un sesini duyunca kuytulara sürüklenen zihnimden arta kalan bilinci sıyırdım.

"Burdayım!" diye bağırdım sesimi çıkarabildiğim kadarıyla.

"Oğuz!"

Her nefes alışımda göğüs kafesim kalbime batıyor gibi hissediyordum.

Oğuz'un sesi yaklaştı. Çok yaklaştı.
Beni gördüğü ve onu gördüğüm an ağlayışım şiddetlendi.

Onun da öyle.

Ve ben ilk kez gördüm onu ağlarken.

Yanıma diz çöktü.

"İyi misin?" diye fısıldadı.
Yüzümü avuçları arasına aldı.
Gözlerimi sildi başparmağıyla.

"Ağlama. Ne olur ağlama daha fazla."

O her gözlerimi sildiğinde yenisi ekleniyordu yaşlara.

"Sende ağlıyorsun." diyebildim çatallı sesimle.

"Ağlarım ben. Senin yerine de ağlarım."

Başımı omzuna yasladım ve hıçkıra hıçkıra ağladım.

"Canım yanıyor." diye fısıldadım.

"Canım benden gidecekmiş gibi acıyor. Sanki bedenimden sökülecek gibi acıyor."

Başımı kaldırıp kendisine bakmamı sağladı.

"Geçecek. Söz veriyorum."

Sarıldım sımsıkı ona. Karnım içini deşiyorlarmışcasına acıyınca inledim.

"Bana bir şey yapmaya çalışıyorlar."
Oğuz üzerime baktı.
Karnıma doğru baktı elim karnıma gidince.

Tişörtü sıyıracaktı ki elini durdurdum.

"Bakma."

Gözlerime baktı.
"Ne yaptın?" dedi dehşetle.

Dalı karnıma sapladığımı söyleyemezdim...

Ben saplamamıştım.

"Dide bırak."
Elimi itip tişörtü açtı.
Başımı ağaca yaslayıp acıyla kasılınca elini karnımda gezdirdi.

"Bir şey yok." dedi.

Gözlerimi açıp karnıma baktığımda dikkatli bakılınca gözüken hafif  bir morluk fark ettim.
"Ne oldu?" dedi hayretime karşılık.

"Dal saplamıştım. Kan olmuştu her yer."
Etrafa bakındım. Dal orada duruyordu.

"Dide yara bile yok ufak bir morluk."

Başımı salladım onaylarcasına.

"Korkudan sanrı gördüm o halde." dedim normal bir şey söyler gibi.

"Kalk hadi gidelim amcan da arıyor her yerde seni."

Kolumdan tutup kaldırdı beni.
Ayağım acıyordu. Ayağım gerçekten çok acıyordu.