Kabanata 4
Married
"S-sira ka ba? Hindi naman kasya sa akin iyan, e." Tumawa pa ako pero sa totoo lang ay ang bilis na nang tibok ng puso ko.
Ano bang magandang nagawa ko rito sa mundo para bigyan Niya ako ng isang Vien Fortalejas na pinapangarap ng iba?
"Ako ang bahala basta umuo ka lang." He chuckled. He bite his lip while looking at me intently.
Kahit na alam kong biro lang ito ay hindi ko pa rin mapigilan ang kakaibang pakiramdam ko. Hindi ko na pinansin ang mga bulateng lumulundag sa tiyan ko. Parang tumigil ang mundo nang makasalubong ko ang mata ni Vien. Mga mata niyang maraming emosyon. Sa sobrang dami ay hindi ko na malaman kung ano ang mas nangingibabaw na emosyong nararamdaman niya.
"Lagi namang yes pagdating sa iyo, Vien," sabi ko.
"Yes!" Halos matawa ako sa sigaw niya. Akala mo naman ay totoong kasal ito kung umasta siya.
Imbes na sa ring finger niya nilagay ang singsing na guma ay sa hinliliit para magkasya. Nagulat ako nang sumakto iyon doon. Hindi masikit at hindi rin maluwag. As in sakto lang. Pinalo ko siya sa braso pagkatapos. Lagi talaga siyang nakakaisip ng paraan sa mga bagay na hindi pwede.
"You're my wife now..." bulong niya. Nalalasing na ako sa tingin niya. Kakaiba talaga ang mga matang meron si Vien. Kayang kaya niyon sabihin ang mga hindi nasasabi ng kanyang labi. "We're married."
"I am, husband."
Ngumiti siya sa akin. Ngiting hindi kayang bayaran nang pera kahit gaano ka pa kayaman. Ngiting pakiramdam ko ay ako lang ang dahilan para kay Vien. Ngiting lalong nagpapahulog sa damdamin ko.
"Mahal kita, Ianne. Mahal na mahal..."
Inatake ng uhaw niyang labi ang labi ko. Halos matumba pa ako nang marahas niyang hinawakan ang braso ko para mas mapalapit sa kanya. Humawak ako ang sa braso niya at ramdam na ramdam ko ang ugat niyon doon. Pakiramdam ko ay namamaga na ang labi ko dahil sa pagkasabik niya. Tumigil siya para tumawa.
"Alam mo ba kung ano ang ginagawa ng mga bagong kasal? Hmm?" Malandi niyang sabi habang hinahaplos ang buhok ko.
Nag-init agad ang pisngi ko sa sinabi niya at ngayon ko lang napansin na naitaas niya nang kaunti ang damit ko at naroon ang kamay niya sa aking tiyan. Nakasuporta naman ang isa niyang kamay sa likod ko at medyo nakahiga na ang pwesto namin. How come hindi ko napansin na nagbabago ang pwesto namin? Kanina naman ay maayos kaming nakaupo.
Ganoon nakakabaliw ang halik ni Vien Fortalejas.
"V-vien," pipigilan ko sana siya ngunit nagmukhang naghahanap ang mga boses ko. Kinagat ko nalang ang labi ko para mapigilan iyon sa pagsasalita.
Vien chuckled. Madalas naman niyang ginagawa iyon pero bakit ngayon ay lalong nag-init ang pakiramdam ko? Para akong isang nagbabagang kahoy na kunting paypay mo nalang ay magliliyab na ang apoy na nasa katawan ko. Hindi ko na yata kaya itong ginagawa niya sa akin.
"Yes?" Bulong niya. Alam kong napapansin na niya ang mga kilos ko kaya sinasamantala niya at hinalikan pa niya ang tainga ko.
Napapikit ako at napakapit nang mahigpit sa matigas niyang braso. Sinilip ko ang hinahawakan ko at mas lalong dumadag ang init nang nararamdaman ko nang makita ko ang ugat doon at ang pumuputok niyang biceps. Nang mapansin niya ang pagdadalawang isip ko ay hinalikan niya muna ang noo ko bago umayos ng pagkakaupo.
"Ayos lang kahit hindi pa muna. Atleast asawa na kita ngayon." Hinawakan niya ang kamay ko.
Nanatili kami roon hanggang sa napapalitan na nang kulay ang langit. Nagiging kahel iyon at napakagandang pagmasdan. Kunting oras nalang ay mapapalitan iyon ng dilim, maggagabi na. Wala na akong hihilingin ngayon. Perpektong perpekto ang lahat.
