Kabanata 23
Lugar Escondido
"Oh, tutal nakabalik na galing bundok si Vien at Wave, tara naman sa Lugar Escondido!" Sigaw ni Baste kaya nag tinginan ang ibang estudyante sa pwesto namin.
Nasa cafeteria kami ngayon at kumakain. Nasa tabi ko si Vien na kanina pa dikit nang dikit sa akin. Inaamoy niya balikat ko kaya hindi ako masyadong makagalaw, isama mo pa ang ngising aso ni Spring sa harap ko ngayon.
"Pwede. Basta ba libre mo," ngising sabi ni Wave.
Ang Lugar Escondido ay sikat para sa mga magbabarkadang mahilig sa camping. Isa kasi iyong bundok malapit sa amin na liblib at tago, kaya Lugar Escondido ang tawag nila na ang ibig sabihin ay Hidden Place.
Hindi pa ako nakakapunta roon pero ang sabi nila ay maganda raw talaga sa bundok na iyon. May mga waterfalls, masarap ang hangin, nakakarelax ang huni ng mga ibon at tubig na bumabagsak mula sa waterfalls. Kaya maraming tao rito sa amin ang gustong makapunta roon.
"Sige! Sagot ko na pagkain. Oh, ano kailan?"
Umiling nalang ako at nag iwas ng tingin sa kanila. Syempre, hindi mawawala ang alak sa lugar na iyon para sa kanila. Hindi naman sa ayaw ko, para kasing nawawalan na ako ng oras para sa pag aaral tapos ay puro gala na ang mga nangyayari.
"Bakit? You don't wanna go?" Bulong ni Vien sa akin habang inaamoy ang leeg ko. Napansin yata niya ang pag iling ko.
Napatingin ako sa kanya at hindi ko alam ang sasabihin ko. Gusto niyang sumama kaya dapat ay gusto ko rin. Tsaka hindi na nila tatanggapin ang rason ko na iyon dahil maluwag na rin ako sa sarili ko netong mga nakaraang araw.
"Sasama si Jarrik," sabi niya.
Nagulat ako at hindi ko alam kung bakit si Jarrik ang sinabi niya. Kumunot ang noo ko para basahin ang iniisip ni Vien ngunit nag iwas lang siya ng tingin at tumatawa sa joke na sinasabi nila Coups.
"Sasama ako..." sabi ko sa kanya.
Saglit siyang napatingin sa akin habang nakangisi tsaka binalik muli ang tingin kay Coups na nagkukwento. Bumuntong hininga ako.
Sasama na ako.
Ang hapon iyon din ang napili nila para pumunta roon. Hindi rin ako nahirapan sa pagpapaalam kina Nanay dahil wala naman si Ate Penny. Nililigpit ko na ang gamit ko nang bigla kong marinig ang boses ni Vien sa sala.
"Bakit ba ang swerte mo sa lovelife?" Tanong ni Heavy habang nakadapa sa kama at may kaharap na libro.
Hindi ko nalang sinagot ang tanong niya at mas binilisan nalang ang paglalagay ng mga gamit sa aking bag. Nang matapos na ay agad akong lumabas. Nakayuko pa ako dahil inaayos ko ang strap ng bag ko.
Pag angat ko ng tingin sa sala ay halos matumba pa ako sa makita ko. Hindi lang si Vien ang nasa sala. Parang natigil ang paghinga ko sa pagkagulat at hindi ko alam kung ano ang irereact.
Kasama niya si Jarrik na nakaangat ang tingin sa akin na may ngiti sa labi.
Sabay silang tumayo mula sa pagkakaupo nang makita ako. Hindi pa ako nakakabawi sa pagkagulat nang agad na lumapit sa akin si Vien para kunin ang back pack ko at hinapit ang baiwang ko.
Tipid na ngumiti si Jarrik at nag iwas ng tingin.
"Tita at tito, alis na ho kami. Ako na ho ang bahala rito sa makulit niyong anak," nakangising paalam ni Vien sa magulang ko.
Kung hindi hila hila ni Vien ang braso ko ay hindi pa ako makakagalaw sa pwesto ko. Hindi na rin ako nakapagpaalam ng maayos kina Nanay at Tatay kaya nang nasa labas na kami ng bahay ay lumingon ako ulit para ngumiti sa kanila.
