Kabanata 15
Hipon
Sabay kaming umuwi ni Jarrik nang araw na iyon. Naabutan ko siyang hinihintay ako sa labas ng gate habang nakasandal sa pader at naninigarilyo. Pinagtitinginan siya ng mga babae pero parang wala lang sa kanya. Nakilala na rin ang beanleaf dahil sa kanya at ang iba ay roon na namamalagi para lang makita siya.
Tumakbo ako at kinalabit siya sa kanyang likod. Pinitik niya muna ang sigarilyo bago niya ako nilingon. Ngisi niya ang unang bumungad sa akin at ang itim at bilog na hikaw sa kanyang tainga ang nakaagaw ng pansin ko.
"Tara?" Tanong niya tsaka siya tumango.
Sabay kaming naglakad. Madalas ay naglalakad lang talaga kami pauwi at kapag naisipan na kumain ay kakain kami kina Ate Lina. Pero ngayon ay mukhang wala siyang balak kumain dahil hindi siya nagsabi.
"Nakita ko si Baste kanina, nag-aya siya na maligo sa dagat bukas. Siya na raw ang bahala sa pagkain..."
Sabado bukas at walang pasok. Balak ko sanang magkulong sa kwarto at magbasa ng libro kaso parang may tumutulak sa akin na sumama sa sinasabi ni Baste.
Tumango ako. Kahit ngayon lang, iiwan ko muna ang mga libro ko. Atsaka, alam ko namang sasama rin si Spring kaya pipilitin din ako noon bukas. Tahimik lang kaming naglalakad. Para wala akong mabuksang topic na pwede naming pag-usapan. Madalas kasi ay si Vien lang ang pinaguusapan namin, eh mas namimiss ko siya kapag ganoon kaya huwag na muna ngayon.
"Ano pala ang kurso mo, Jarrik?" Tanong ko nang maalala ko na wala siyang sinabi kung ano ang kinukuha niya.
"Computer Science," ngumiti siya.
Bigla naman akong nakaramdam ng awa sa kanya dahil nahuli na siya sa pag-aaral dahil sa trahedyang nangyari sa kanya rito. But then, I always remembered lahat ng sinabi niya na mas gusto niyang tumira rito.
"Bye! I'll pick you up tomorrow," aniya nang nasa harap na kami ng aming bahay.
Ngumiti lang ako at tumango. Sinundan ko muna siya ng tingin bago pumasok na rin sa loob. Naabutan ko si Nanay na nagtatahi sa sala kaya lumapit ako sa kanya upang halikan ang pisngi niya.
"Kumain ka na riyan, maagang dumating ang Tatay mo kaya nauna na kaming kumain. Aalis din ang Ate Penny mo, luluwas ng Maynila."
Agad naman akong napatingin kay Ate Penny na nililinisan ngayon ni Heavy ng kuko. Masaya ako para sa kanya. Matagal na niyang pinagiipunan ang pagluwas niya ng Maynila. Ang sabi niya sa amin ay mas malaki raw ang sweldo sa Maynila kumpara rito sa amin na provincial rate ang sweldo kaya mas makakaipon siya.
Alam naman naming may iba pa siyang dahilan kung bakit gusto niyang lumuwas ngunit ayaw ng banggitin ni Nanay at maghintay nalang daw kami ng mga gagawin ni Ate Penny.
Maaga akong nagising kinabukasan. Tulad ng ginagawa ko, kumuha ako ng isang pandesal sa lamesa atsaka kinagat. Paglabas ko ng bahay ay agad akong napaatras sa gulat.
Naroon si Jarrik na sumisilip sa bahay namin mula sa labas. Susunduin nga pala niya ako ngayon! Bakit ko ba iyon nakalimutan? Kinagat ko pa nang madiin ang pandesal na nakasalpak sa bibig ko nang ngumiti sa akin si Jarrik.
"Hi!" Kumuway pa siya habang nakangisi.
Dahan dahan akong lumabas. Humalakhak naman siya atsaka nginuso ang bibig ko na may pandesal. Tinanggal ko iyon atsaka nginuya.
Malakas ang hangin ngayon sa gilid ng baybay. Amoy na amoy ko ang amoy ng dagat na sobrang napaka-familiar na sa ilong ko. Lumulubog ang paa ko tuwing naglalakad kami sa may buhangin. Humahampas naman ang alon at umaabot sa aming paa.
