Kabanata 27
Napaawang ang labi ko sa sinabi ni Jarrik. Gusto kong magsalita ngunit walang boses na lumalabas sa bibig ko. Nanatili akong nakatitig sa kanya at ganoon din siya sa akin.
Iyon nga ang unang halik namin pero hindi iyon ang unang beses na naglapat ang labi namin.
His dark hooded eyes felt like a deep and infinite abyss I will never, ever spell out. Para bang kahit na kilala ko na siya ng ilang buwan ay nanatili siyang misteryo sa akin. Namumula at namamasa ang labi niya habang pinaglalaruan niya ito gamit ang kamay. Para niyang binabasa ang laman ng utak ko sa pamamaraan lamang ng pagtitig sa mata ko.
"Jarrik, p're!"
Sabay kaming nag-iwas ng tingin at pinanuod ang dalawang bulto ng tao na naglalakad palapit sa amin.
Nakakunot agad ang noo ni Vien. Imbes na sa akin siya tumingin ay nakay Jarrik ang tingin niya. Nakaakbay naman sa kanya ang malaki ang ngisi ngayon na si Tick. Ngayon ko nalang siya nakitang kasama sila Vien kaya bago sa paningin ko.
Instinct na siguro ang nagtulak sa akin para lumapit kay Vien. Nalipat ang tingin niya sa akin at nagulat ako ng ngumiti siya. Ngiting akala mo ay tama ang lahat.
Ngiting akala mo ay hindi ko nakikita ang sakit sa mga mata niya.
"Ano, nadali ba ni Wave?" Tanong agad ni Tick atsaka nakipag fist bump kay Jarrik.
"Hindi pa alam, tol, nasa loob pa sila."
Ramdam na ramdam ko ang mabigat na ambiance kaya hindi ako mapakali. Pakiramdam ko ay dapat pinaghihiwalay ko si Jarrik at Vien at hindi sila pwede magsama sa iisang lugar. Pero bakit nga pala nakapasok dito sa SCC si Jarrik kahit na hindi siya estudyante?
Sabay kaming nagulat nang biglang bumukas ang pinto sa CR. Niluwa noon si Spring at Wave na hindi sabay sa paglalakad. Hindi ko malaman sa itsura ni Spring kung ano ang resulta ng ginawa niyang test kaya kinakabahan pa rin ako.
"Anong result?" Hindi makapaghintay na tanong ko.
Lumapit sa akin si Spring at malalim na bumuntong hininga. Pumikit siya ng mariin at kitang kita ko ang tagatak niyang pawis na malayang lumalandas sa buong mukha niya. Lumunok ako.
"Negative..." si Wave na ang sumagot.
Para akong hindi huminga ng ilang taon kaya nang marinig ko ang sinabi ni Wave ay gumaan ang dibdib ko. Pinalo ko agad ang pwet ni Spring kaya nagulat siya at napadilat ng mata nang wala sa oras.
"Ang tigas kasi ng ulo mo, eh 'no?" Pinalo ko pa siya ulit. "Sabing huwag ng uulitin, pero nakailang ulit pa rin pala kayo!"
Umalingawngaw sa buong corridor ang malakas na tawa ni Tick. Nakita ko rin na natawa ng unti si Jarrik at Vien ngunit pinigilan nila ang sarili nila sa pamamagitan ng pagkagat ng labi. Si Wave ay seryoso pa rin.
"Masarap iyon, Ianne," sagot ni Tick. "Kapag nagawa mo iyon ay baka hahanap hanapin mo na."
Magsasalita pa sana ulit si Tick nang agad siyang sinamaan ng tingin ni Vien at Jarrik. Nanlaki ang mata ni Tick at nagtaas ng dalawang kamay na para bang sumusuko na siya. Natatawa pa rin siya habang umiiling.
"Hindi na. Hindi na iyon mauulit," sabi ni Spring.
Saktong pag tingin ko kay Wave ay siya ring pag igting ng panga niya. Magkasalubong na rin ang kilay niya na para bang naaasar siya. Hinila niya ang damit ng tumatawa pa rin na si Tick.
"Una na kami. Bye!" Walang emosyong paalam ni Wave.
Sumunod na rin sa kanila si Jarrik na nakapamulsa. Yumayakap sa katawan niya ang suot niyang grey v neck t-shirt kaya kitang kita ang ganda ng hubog ng katawan niya. Para siyang modelo kung mag lakad.
