ESİNTİ

YENİ ÇOCUK

Ayaz ona korkuyla baktığımı farketmiş olmalıydı ki kafasını çevirerek hızlıca masadan uzaklaştı ama sadece o değil yemekhanedeki bir kaç öğrencinin daha bakışları doğruca bana çevrilmişti.
" Almila hadi sınıfa geri çıkalım. " Ben daha ne olduğunu anlayamamıştım ki Olca kolumdan tuttuğu gibi beni sürüklemeye başlamıştı, nasıl bu kadar güçlü olabilirdi ki ? Sınıfa neredeyse uçarcasına geldikten sonra merakla Olca'ya dönmüştüm.
" Neler oluyor Olca ? "
" Bir şey olduğu yok, iyi misin ? "
" Tabi ki iyiyim sadece küçük bir çizik ama neden ısrarla bana bakmamaya çalışıyorsun anlamıyorum. "
" Şey... Sadece beni biraz kan tutar o kadar. "
" Ayaz'ı da kan tutuyor mu ? Neden masadan hızlıca ayrıldı ve gözleri bir an için... Bilmiyorum yanlış gördüm. " Ah gözleri kıpkırmızıydı nasıl derdim ki kim buna inanır. Zaten Olca'nın verdiği kaçamak cevaplara bakarsak buna da bir bahane bulacağı kesindi. 

Yaklaşık 1 saatin ardından bütün öğrenciler sınıfa tekrar gelmişti, Ayaz ise sınıfa girdiğinden beri bana bakmıyordu, sanki utanıyor gibi bir hali vardı. Buna bir türlü inanamıyorum, dünyanın en garip çocuğuna aşık olduğuma inanamıyorum. Neden benimde Mehmet ve Giray gibi normal bir ilişkim yok ki ? Ah unutmuşum çünkü şu ana kadar hiç ilişkim olmadı muhtemelen Ayaz'lada olmayacak. Bu gerçeğe kendimi çok uzun süre önce alıştırmıştım ama yinede Ayazla olma hayali... Hayali bile bir çok şeyden güzeldi. Ben tam yine Ayazla ilgili hayallere dalıyordum ki kapının tıklanmasıyla ben dahil bütün sınıfın gözleri merakla yeni gelecek kişiye odaklandı.
Yeni gelen çocuğun üstünde siyah deri pantolon ve ceket, içinde ise beyaz bir tişört vardı, ayrıca uzun boylu ve kahverengi dalgalı saçlara sahipti. Vay be gerçekten yakışıklıydı ayrıca konuşma tarzına bakılırsa havasından geçilmediği de her halinden belliydi.

" Ah lütfen benim yüzümden dersi bölmeyin hocam. "

" Yine çok komiksin Uzay. Şimdi sinirimi bozmadan geç otur bir yere.
" Emredersiniz. " Çocuk son cevabı verirken eliyle asker selamı vermişti, kızlar çoğunlukta olmak üzere sınıftan gülme sesleri gelirken çocuk etrafına bakarak oturacak yer aramaya başladı , zaten bir çok yer boştu , ayrıca bütün kızların yanında görmek isteyeceğinden de emindim. Tabi ben hariç. Benim yanımda istediğim çocuk bütün gizemiyle 30 santim uzakta beni umursamadan oturuyordu. Bugüne kadar hiç sevgilisi olmayan bir kızsın zaten Almila ne diye birde gördüğün en yakışıklı erkeğe aşık oluyorsun ? Yine kendimi çirkin olduğuma inandırıp depresyona giriyordum ki birinin seslenmesiyle kendime gelmiştim.
" Hey yeni kız. Yanın boşsa oturabilir miyim ? " İnanamıyorum, Uzay benim yanıma mı gelmişti ? Ben ne diyeceğimi bilemez bir şekilde şaşkınlıktan beklerken Ayaz'ın Uzay'a öldürücü bakışlar fırlattığını görebiliyordum. Yoksa beni kıskanmış mıydı ? Yoksa Uzay'la aralarında bir rekabet mi vardı ? Ah tabi ki Uzayla aralarında rekabet vardı, şu ana kadar ikisi de gördüğüm en yakışıklı ve havalı erkekler. Eminim birbirlerinden nefret ediyorlardır. Aslında Ayaz'ı gıcık etmek için ' Evet ' diyebilirdim ama yanımda Olca oturuyordu sadece 5 dakikalığına not vermek için Mehmet ve Giray'ın yanına gitmişti ancak ona doğru döndüğümde büyük bir hevesle kabul etmem için kafasını sallıyordu. Sanırım oda benim gibi abisini gıcık etmek istiyordu yada Ayaz'ın bana bakmayacağını bildiği için beni bir an önce ondan koparmaya çalışıyordur. Ah Almila senden daha paranoyak bir insan muhtemelen yoktur !
" Evet boş oturabilirsin. " Ben sonunda cevap verebilmişken Uzay oturur oturmaz bana dönmüştü.

" Demek yeni kız sensin. Beklediğimden daha güzelmişsin. " Uzay'ın havalı bir çocuk olduğu her halinden belliydi ama bu kadar öz güvenli olmasını da beklemiyordum.

" Tanıştığın her kıza hemen asılır mısın ? "
" Sence benim bir kıza asılmaya ihtiyacım var mı ? Sadece iltifat ediyordum. "

" Afedersin ama daha beni tanımıyorsun bile. "
" Adın Almila Demir, 1 yaş küçük erkek kardeşin var, baban ne yazık ki erken yaşta vefat etti, annen tıpkı sana benziyor, ataların neredeyse bin yıldır bu kasabalı. " Uzay bunları o kadar hızlı söylemişti ki şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilememiştim, ayrıca bütün bunları nereden biliyordu ki ?
" Sen bunları nereden biliyorsun ? "
" Çünkü ben bir psikopatım ve seni kasabaya geldiğin ilk günden beri takip ediyorum. "
" Ne ! " Öyle bağırarak tepki vermiştim ki bir an için herkesin bakışları bana çevrilmişti, Uzay ise o harika gülümsemesiyle bir kahkaha atmıştı.
" Sadece şaka yapıyorum Almila, annem belediye başkanı, annen evrak işleri için yanına geldiğinde bende odadaydım. " Elbette bu kadar basit bir cevabı vardır ama ben ruh hastası bir paranoyak olduğum için her şeyin en kötüsünü düşünürüm. 
" Afedersin, şu sıralar her şeye fazla tepki veriyorum. Peki neden benim yanıma oturdun eminim bir çok arkadaşın vardır. "
" Evet ama dediğin gibi onlar zaten arkadaşımlar. Ben seni tanımak istedim. "

" Tanıdın şimdi gidebilirsin. " Ben daha konuşamadan Ayaz'ın ani cevabıyla hem ben hem Uzay şaşkınlıkla ona döndük ama Uzay'ın şaşkınlığı 1 saniye falan sürdü çünkü aynı sertlikle Ayaz'a cevap vermişti.
" Sana mı soracağım gidip gitmeyeceğimi İlkkan ? "
" Almila'nın yanına oturuyorsan evet ! "
" Ne oldu Ayaz ? kıskandın mı ? " Evet Ayaz ne oldu kıskandın mı ? Çünkü lütfen beni kıskanmış ol, bu şu anda bile beni dünyanın en mutlu kızı etmeye yeterdi. 
" Ben... Ben sadece kız kardeşimin yakın arkadaşının senin gibi biriyle olmasını istemem. "
" O zaman düşünceni sakla çünkü Almila'nın yanında olmaya devam edeceğim. " Uzay bana önce güzelsin demişti şimdide hep yanımda olacağını söylüyor. İtiraf edeyim ilk defa birinden bunları duymak çok güzel bir histi ama neden bunları diyen Ayaz değil ki neden ?
" Hayır etmeyeceksin ! "
" O tehditlerini emir verdiğin diğer sivri dişlere yap Ayaz, benim ve ailemin kim olduğunu unutma ! " Sivri dişlerde neyin nesi ? Ayrıca Ayazla Uzay'ın her an birbirlerine gireceklermiş gibi konuşmaları da hiç hoşuma gitmemeye başlamıştı.
" Eğer bir kere daha Almila'nın yanına oturursan ailenle seni üst üste koyar sike... "
" Ayaz ne yapıyorsun otur yerine çabuk ! " İnanamıyorum Ayaz neredeyse küfür ederek Uzay'a saldırmak üzereydi ki hocanın seslenmesiyle durmuştu. ' Eğer bir kere daha Almila'nın yanına oturursan ' Bunu duymak bile o an neredeyse bayılmamı sağlayacaktı, Ayaz ise kendini zorlukla tutuyormuş gibi gözükerek yerine oturdu ama ne onun ne Uzay'ın söyleyecekleri bitmemiş gibiydi.
" Görüşeceğiz ! "
" Görüşeceğiz. "

( Arkadaş oy verirsenizde çok sevinirim hepinize iyi okumalar )