ESİNTİ

METE'NİN GEÇMİŞİ

Tüm maçlar bittikten sonra Olca ve Uzay hariç hepimiz hızlıca stadyumun önüne gelip puanlara baktık.  Bizim okulumuz tam 150 puanla birinci sıradaydı, kurtlar ise 140 puanla hemen bizi takip ederken, cadılar biraz geride kalarak 115 puan toplamışlardı. Sonuçların açıklanmasıyla vampirlerden büyük bir alkış sesi gelirken bugünü kazanan bizdik.
" Hâlâ maçı kazandığımıza inanamıyorum. " Ben sevinçten ölecek gibiyken, Elif dikkatlice etrafını tarıyordu.

" Benim sevgilimsin elbette kazanacaksın. "
" Yoksa kazanamam yani ? " Gülerek Ayaz'a bir öpücük kondururken Özgür büyük bir keyifle " Hadi eğlenmeye gidelim " dedi. 

" Harika fikir, halamın barı mükemmeldir. Orayı çok seveceksin. " Ayaz bana dönerken Özgür, Elif'e asılmaya devam ediyordu.
" Hadi Elif, hem sana içki ısmarlarım. "
" Ve bu yaptığın son şey olur. " Mete ve üvey kardeşi bize doğru gelirken Elif mutluluktan havalara uçacaktı, Özgür ise bir hayli korkarak Eliften bir kaç adım uzaklaşmıştı.
" Nerelerdeydin ? " Elif bir yandan gülerken öbür yandan Mete ortalıklarda yoktu diye öfkeli gibiydi.
" Özür dilerim, işler beklediğimden daha uzun sürdü " Elif'e yaklaşarak belinden tutup kendine çekti ve dudaklarını öpücükle doldurdu.

" Tamam affettim. " Elif gülerek kendisini çekerken Mete benle Ayaz'a döndü.
" Sizi de tebrik ederim, güzel yarışma çıkardınız. "

" Teşekkür ederim. " Ayaz hiçbir şey demeden beklerken benim gülerek cevap vermem biraz sinirini bozmuş gibiydi.
" Teşekkür ederim Mete ama sizin çocukların daha yetenekli olduğunu sanırdım, karşımda pek dayanamadılar. "
" Benim karşıma çıkarsan ne kadar yetenekli olduğumuzu görürsün İlkkan. Ah tabi cesaret edebilirsen. " Ayaz'ın sert cevabına Karaca aynı sertlikle cevap verirken Mete gülümsemişti. 
" Yenilmeyi bu kadar çok istiyorsan şimdide karşına çıkabilirim Karaca ? " Ayaz'ın lafına Özgür gülerken Karaca öfkeyle bir adım atmıştı, ancak Mete kolunu kaldırarak onu durdurdu.
" Bırakın ergenler gibi birbirinize laf söylemeyi, zaten eninde sonunda karşılaşacaksınız. " Mete gerçekten haklıydı, hiç şüphe yok ki Ayazda, Karacada final dövüşüne kalacaklardı.
" Şey ben Mete'yle kalsam sorun olur mu Almila ? "

" Tabi ki hayır hayatım eğlenmene bak. Akşam evde görüşürüz, ayrıca çok fazla yaklaşmasına izin verme ! " Son cümlemi Mete'ye bakarak söylerken Elifte bende kıkırdamıştık. 

ELİF 

Gülerek Mete'ye döndüğümde Karaca kaşlarını çatmış bana bakıyordu, gerçekten çok sert bir kızdı. 
" Tam olarak tanıştık sayılmaz aslında, ben Elif. " Gülümseyerek elimi uzatırken Karaca ' bu da neydi şimdi ' tarzında bir bakış atarak elimi havada bırakıp Mete'ye döndü.

" Evde görüşürüz abi. " Karaca yanımızdan ayrılırken Mete gülerek bana baktı.

" Merak etme seni sevdi. "

" Öyle mi ? Bana ölümcül bakışlar atarak, elimi bile sıkmadı. "
" Taktir edersin ki kız kardeşimi herkesten daha iyi tanıyorum. Bundan önce takıldığım kızları genelde döverdi. " Tamam gerçekten beni sevmiş olabilir.

" Demek benden öncede sevgili olduğun kızlar vardı ? "
" Yani bir gün dünyanın en güzel kızıyla tanışıp ona aşık olacağımı bilemezdim ya ? " Mete'nin lafıyla yaklaşarak bir öpücük kondurdum ama o sıra etrafımızdaki kişilerin - ki bunlar çoğunlukta vampirlerdi - garip davranışları dikkati mi çekti. Herkes Mete'ye bir canavarmış gibi korkarak bakıyordu, anneler çocuklarını yanımızdan uzaklaştırıyordu. Herkesin Mete'den bu derece korkması moralimi bozmuştu, acaba Mete vampirlerin gözünde kötü biri miydi ? Gerçekten onlara kötülük mü yapmıştı ? Ah her neyse ne. Ben onu seviyorum ve inanıyorum. 
" Hadi seni götürüyorum. "