ESİNTİ

DOSTLAR

Dersler bittiğinde hepimiz Elif ve Mert'in barını tamir etmek için okulun bahçesinde toplanmaya karar vermiştik, Ben, Elif, Ayaz ve Özgür çoktan gelmişken, kızgınlıkla diğerlerini bekliyorduk.
" Sinirlerim bozulmak üzere. " Ayaz oflayarak yürürken Özgür, Elif'e asılıyordu.
" Senin sinirlerin hep bozuk zaten. " Ben ise gün geçtikçe Ayaz'a dahada sinirleniyordum, sanki aşkımda öfkemde aynı oranda artıyordu.
" Evet öyle, belkide şu anda benim yerime Uzay'ın olmasını istiyorsundur. " Ayaz bana imalı bir bakış atarken ben Elif ve Özgür'ün şaşkın bakışları arasında öfkeyle Ayaz'ın üzerine yürümüştüm.
" Gerçekten böyle mi düşünüyorsun ? Tam bir geri zekalısın Ayaz ! "
" Kimse benimle böyle konuşamaz. Ayrıca Uzay efendi masanı çiçeklerle donattığında çok mutluydun ! "
" Konuşursam ne olur ? Ayrıca çiçekleri görür görmez mutlu oldum çünkü başkasının aldığını zannetmiştim ama sen bunu anlayamayacak kadar dar kafalı, beyinsiz ve salak bir çocuksun Ayaz ! " Sesim gittikçe incelmeye ama dahada agresif olmaya başladı ve Ayaz'da şimdi hata yaptığını anlamış gibi gözüküyordu.
" Ama Uzay'a yinede teşekkür ettin ! "
" Ne yapacaktım ? Bana çiçek aldın deyip çocuğa kızacak mıydım ? Ayrıca her kız çiçek almaktan mutlu olur. "
" Olursunuz tabi, sizin için canını verecek olanı değil çiçek alanı seviyorsunuz. " Ayaz'ın lafıyla Elif bile ' vay be güzel söz söyledi ' tarzında bir bakış atarken bu sefer sessizleşen bendim ve ikimizde daha bir şey diyemeden Ayaz'ın da Özgür'ünde bakışları aniden değişmişti.
" Biri geliyor. " Özgür konuşurken hepimiz gösterdiği yere baktık. Gelen kişi kısa boylu, bir hayli kilolu ve orta yaşlı biriydi. Adam yaklaşınca Özgür endişeyle " Bu kökenlerin adamı " dedi. Elif şaşkınla bize bakarken , adam ağır adımlarla yanımıza gelip , gülerek " Selam genç delikanlılar ve hanımlar " dedi.
" Uzatma lan ne istiyorsun. " Ayaz'ın sert cevabı karşısında hepimiz şaşkına dönerken Özgür korkuyla bakıyordu, doğrusu oda her zaman cesur bir çocuk olmuştu ama şimdi neden korkuyla baktığını bir türlü anlayamıyordum.
" Her zaman ki gibi sertsin Ayaz İlkkan ama buraya senin için gelmedim, arkadaşın için geldim ! " Adamın lafıyla Ayaz'da benim gibi şaşkınlıkla Özgür'e bakmıştı.
" Ne demek bu ? " Ancak Ayaz sanki bunu sorarken cevabı da biliyormuş gibiydi, aslında ben bile anlamıştım. Kökenler Özgür'ün kuzenini öldürmüştü ve muhtemelen Özgür intikam için onları kızdıracak bir şeyler yapmıştı.
" Dostun efendilerimin uzaktan akrabalarından bir kaçını öldürdü bunun cezasını biliyorsun. "
" Çocuğun kuzenini öldürdünüz ! İntikam almak hakkıydı. "
" Söz konusu kökenlerse hiçbir şeye hakkı yok İlkkan. Hiçbirinizin yok. Özgür'ü almamız lazım yoksa malesef hepinizi öldürürüz. " Adamın lafıyla Özgür bir kaç adım öne çıktı, cesur bir çocuktu ve kendisi için arkadaşlarının ölmesini asla kabul etmezdi, ancak yinede Ayaz onu eliyle durdurdu.
" Bende kimseye verecek dost yok. İte köpeğe hiç yok ! Elinizden geleni ardınıza koymayın şişko. " Ben Ayaz'a hayranlıkla bakarken konuşan adamın sürekli güzel yüzü bu sefer değişmişti.
" Peki İlkkan. Dediklerini aynen kökenlere ileteceğim " Adam tekrar giderken Özgür panikle öne atladı.
" Ayaz benim için... " Ancak Ayaz hızlıca onu tekrar susturdu.
" Bunları sonra konuşuruz. Ayrıca biz dostlarımızı asla yalnız bırakmayız. "  

BAR

Ben, Elif ve Olca, Ayaz'ın arabasıyla giderken; Mehmet,Giray, Ezgi ve Mert, Özgür'ün arabasıyla gidiyorlardı. Elif her ne kadar okulun bahçesinde konuşulanlara anlam veremese de ona yardım ettiğimiz için minnettardı
" Hepinize tekrar çok teşekkür ederim. "
" Of saçmalama artık Elif biz dostuz ve dostlar her zaman birbirlerine yardımcı olurlar. " Olca haklıydı, sonsuza kadar ne olursa olsun her zaman birbirimize yardımcı olacaktık.
" Umarım siz hanımların çenesi olduğu kadar elleri de çalışır. " Ayaz espri yaptığını sanarak gülüyordu ama 3 kızın sert bakışlarını görür görmez ciddileşerek yola bakmaya devam etti, bu sırada bara gelmek üzereydik ve hava her zaman olduğu gibi kapalıydı
" Barın içinde birileri var. " Ayaz'ın lafıyla hepimiz bara döndük ama en çok Elif korkuyla bakıyordu, anlaşılan aklı halâ kendisine saldıran vampirlerdeydi. Hepimiz arabalardan indiğimizde Ayaz eliyle durmamızı işaret ederek bir kaç adım attı ama o daha bara girmeden içindeki kişiler dışarıya çıktı.
" Burada ne işin var Mete ? " Mete'nin altında vücuduna yapışık siyah bir pantolon vardı, üstünde ise hiçbir şey... Vücudu harikaydı ve kasları büyüleyici gözüküyordu.
" Yardım etmeye geldim, sonuçta bar benim yüzümden bu hale geldi. "
" Biz halledebiliriz. "
" Ona ne şüphe. " Mete'nin cevabıyla arkasındaki iki kişide gülümsemişlerdi .  Aslında arkasındaki kişiler daha yeni dikkatimi çekmişlerdi, biri uzun, koyu kahverengi saçlara ve  gözlere sahipti, kesinlikle çok güzel bir kızdı ama mimiklerine ve sert duruşuna bakarsanız Mete'nin kız hali gibiydi, Mete'nin solunda duran çocuk ise kıza tıpa tıp benziyordu ama o daha sakin gözüküyordu.
" Yeter artık saçma sapan konuşmayı kesin buraya Elif ve Mert'e yardıma geldik sizin egolarınız için değil. "

ELİF

Ayazla Mete'nin arasında ne vardı böyle ? Eğer Olca onlara bağırmasa birbirlerine gireceklerdi ama eminim Mete kazanırdı. Ah Elif nereden biliyorsun kazanacağını ? Ayaz ve diğerleri Mete'nin yanından geçip giderken bir tek ben ve Olca kalmıştık, bir an için gidip Mete'ye sarılmak geçmişti içinden ama benim için her şeyi yapacak olan arkadaşım o aşık gözlerle Mete'ye bakarken ben bunu ona yapamazdım. Belkide hayatımın en zor  kararını verirken kalbimin yerinden söküldüğünü hissettim. Mete'ye umursamaz bakışlar atarak yanında geçerken üzüntüden ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Aşk böyle bir şey miydi acaba ? Mete'ye aşık mı olmuştum ? Peki ya dostluk neydi ? Hayır bunu Olca'ya yapamazdım. Ne olursa olsun Mete'den uzak duracaktım.

OLCA

Elif'in Mete'yi umursamadan yanımızdan geçmesi her ne kadar kabul etmesem de beni mutlu etmişti, Mete ise sanki kırılmış gibi gözüküyordu ama yinede Mete'yi tam anlamıyla çözmek mümkün değildi, belki Elif'i takmıyordu bile... Umarım takmıyordur...
" Söyle bakalım kökenlerin hep beraber bana saldıracağını nereden bildiniz ? "
" Halam söyledi. "
" Bunun yasak olduğunu zannediyordum ? "
" Öyle ama halam her zaman bir yolunu bulur. " Mete'yle her konuştuğumda, her karşılaştığımda halâ eskiden sevgili olduğum adam olduğunu umuyordum. Komik, güler yüzlü, iyi.
Oysa ailemizin yaptığı günahlar belkide bizi sonsuza dek ayırmıştı.
" Arkamdaki sağ camdan bizi izleyen çocuk sevgilin mi ? " Mete'nin söylediği yere baktığımda Mehmet'i bizi izlerken gördüm ama bunu nasıl bilebi... Ah elbette bilebilir, Mete her zaman bana o kadar özel geliyordu ki onun ve kendimin bir an için korkunç yaratıklar olduğunu unutuyordum, onunla her şeyi unutuyordum.
" Hayır sadece bana aşık. Peki ya sen Elif'e neden yardım ediyorsun ? "
" Kıskandın mı ? "  Bunu neden yapıyorsun be adam ? cevap ver gitsin işte.
" Hayır, öylesine sordum sadece. "
" Bir gün öylesine sormazsan cevap veririm...
Hadi içeriye yardıma gidelim, Sen,ben, Ayaz, Almila, Elif ve diğerleri... Görünüşe bakılırsa çok eğlenceli olacak. "