YENİ GİZEM

1K 68 4
                                    

Savaş beklediğimizin çok daha ötesinde iyi geçmişti. Mete'nin harika planıyla neredeyse ne vampirler nede kurtlar hiç kayıp vermemişlerdi, ancak bir saniye için Mete'yle göz göze geldiğimizde onun bir şeyden memnun olmadığı çok açıktı. Kurtlar ve vampirler hep beraber zafer çığlıkları atarken bir tek Mete huzursuzmuş gibi gözüküyordu. Ama bilemiyorum, bu sonuçta Mete'ydi, ne hissedeceğini nasıl davranacağını kimse bilemezdi. Benim şu anda tek derdim Ayaz'dı. Hermes'i öldürmeden hemen önce söylediği şey...

Ayaz yanımıza doğru gelirken endişeli bakışlarla Çağatay'a bakıyordu, Çağatay ise savaşa katılamamanın üzüntüsünü ve kızgınlığını yaşıyormuş gibi gözüküyordu.
" İyi misin lan ? "
" Evet abi, hatırlarsan bende bir vampirim, çabuk iyileşirim. "
" Umurumda değil, vampir olman en küçük kardeşim olduğun gerçeğini değiştirmiyor. " Ayaz kardeşine sıkı sıkı sarılırken onları böyle görmek beni güldürmüştü. Vampir bile olsanız, süper güçleriniz, dayanıklılığınız ve iyileşme gücünüzde olsa, aileniz her zaman sizin korunmaya ihtiyacınız olan küçük bir bebek olduğunuzu düşünürdü.
" Şimdi git annemi bul, en son gördüğümde seni aynı anda hem dövüp hem sarılmayı düşünüyordu. " Çağatay gülerek yanımızdan ayrılırken, Ayaz yüzü kan dolu bir şekilde bana döndü, kendi kanı olmadığı çok açıktı ama ben yinede endişeyle cebimdeki mendili çıkartıp yüzünü silerken o gülerek bana bakıyordu.

" Bence eve gidip duş alsam daha çabuk geçer. "
" Çok komik, o zaman öyle yap. " Ben hafif sinirli bir şekilde elimi indirirken, Ayaz 1 adım atarak bana yaklaştı.

" Sadece şaka yapıyorum.
Almila ben... Şey için özür dilerim... Çok özür dilerim. " Ayaz utanarak yüzünü çevirirken bu sefer 1 adım atan bendim. Şimdi ise vücutlarımız tamamen birbirine değiyordu, dudaklarımızın arasında ise 10 santim bile yoktu.
" Ayaz, sakın bunu dert etme. Kim olsa kardeşini seçerdi.Hem Hermes'i öldürmeden önce söylediğin şey, her şeyi unutmamı sağladı bile. " Artık Ayaz'ı gördüğüm ilk günden beri istediğim şeyin geldiğini hissedebiliyordum. Ayaz ve ben... Sonunda gerçekleşiyordu.

" Önemli bir şey değil, sadece Hermes'i olabildiğince kızdırmaya çalışıyordum. " Buna inanamıyorum. Dünyadaki en salak çocuğa aşık olduğuma inanamıyorum. 
" Peki öyle olsun. " Üzüntü ve öfke içinde arkamı dönmüştüm ki Ayaz hızlıca beni kendine çekerek dudaklarıma yapıştı. Yüzünden kan damlaları ve ter akarken, ben acemice karşılık vermeye çalışıyordum. Hayatımda ilk defa bir erkekle öpüşüyordum ve bu aşık olduğum adamdı...  Ayaz neredeyse 1 dakikanın sonunda dudaklarımı özgür bırakırken kafasını kafama dayadı.

" Bir zamanlar sevdiğim bir çok kişi öldü Almila. Kader seni bana getirmekle, benden aldıklarını telafi etti. "

OLCA

" Endişeli gözüküyorsun. " Mete adamlarıyla ormanın içinde kaybolmak üzereydi ki o gitmeden yetişebilmiştim.
" Öyle mi ? Bunu nereden çıkardın ? "

" Yapma, seni herkesten daha iyi tanıyorum. " Lafımla Mete gülümseyerek bana baktı.

" Muhtemelen. Neredeyse çocukluğumuzdan beri tanışıyoruz. " Ah evet neredeyse her zaman yan yanaydık. O harika zamanlar.

" Sen yaramaz bir Kurt çocuğuydun. Ben ise söz dinlemez bir vampir kızıydım. "
" Evet, bizim ormanın dışına çıkmamıza izin verilmiyordu, sizin ise ormana girmenize ama ikimizde o gün ormanla kasabanın birleştiği yere gidecek kadar cesurduk. " Mete'nin lafıyla gülümsemiştim. Gerçekten o günlerde bunu bizden başka yapacak kimse yoktu.

" Bir an için bana saldıracağını düşünmüştüm. "

" Yapma asıl sen benim ödümü kopartmıştın. O zamana kadar hiç vampir görmemiştim ve gözleri kıpkırmızı olan bir kız bana bakıyordu. " Bu sefer bir kahkaha atarken, Mete'ye yaklaşmaya çalışmıştım, ancak o bir adım geri giderek ciddileşmişti. Ah bunu yapmam büyük salaklıktı. Mete'nin hala beni sevebileceğini düşünmek. 
" Bak Olca ben seni çok seviyorum, bu hayatta tanıdığım en iyi insansın. Nerede olursan ol, bana ihtiyacın olduğu her an yanında olacağım... Ama ben yıllar önce ben senin yanına gelmiştim, kimsenin bana inanmadığı günlerdi. O gün sende bana inanmayanlar arasındaydın. Üzgünüm ama o gün bizim aramızdaki bütün aşk bitmişti. " Mete o kadar haklıydı ki... hiçbir şey diyemezdim. Bana en çok ihtiyacı olduğu gün ben yanında olmamıştım.
" Şey biliyorsun. Sonuçta sevgili olmadan önce en iyi arkadaştık... "

" Hala öyleyiz. Kasabayla ormanı alt üst eden vampirle kurdun hikayesi bütün dünyada duyulmuştu. " Tekrar gülümserken, yapmam gereken şeyin ne olduğunu biliyordum. Mete artık benim sadece arkadaşımdı.

" Şey Mete... Barı tamir etmeye gittiğimiz gün Elif sırf benim için senden uzak durmuştu. Eğer birlikte olursanız yemin ediyorum çok mutlu olurum. Elif çok zor bir hayat yaşadı, ondan daha fazla mutlu olmayı hakeden kimse yok. " 
" Dediğim gibi Olca. Harika bir kızsın. " Mete arkasını dönüp yavaş adımlarla yürürken, ben en azından Mete'yle tekrar dost olmanın sevincini yaşıyordum. Sanırım fazla sevinmiştim ki asıl merak ettiğim şeyi neredeyse tekrar sormayı unutuyordum.


                                                                                           &
                                                                                           &

Tam tahmin ettiğim gibi Mert, Mustafayla çok iyi anlaşmıştı, öyle ki sabah olanları bile unutmuştu, ancak Elif meraklı gözlerle benim ve Olca'nın bir açıklama yapmasını bekliyordu.
" Eğer yalan söylerseniz bir daha sizinle konuşmam. "
" Yemin ediyorum söylemeyeceğiz. Ama nereden başlasak diye düşünüyoruz. " Elif inan bana sana her şeyi anlatmak istiyorum ama bu hiç kolay değil.
" Bir yerden başla Almila . "
" Tamam bak şimdi... " Kendimi tam hazırlamıştım ki Olca beni susturarak hızlıca konuşmaya başladı.

" Ben, Ayaz yani kısaca tüm ailemiz vampir, ayrıca kasabada bir çok vampir var, bunu sana daha önce söyleyemedim çünkü korkup benden uzaklaşmanı istemedim, ayrıca az önce büyük bir savaştan çıktık, savaşı ise Mete sayesinde kazandık, ah bu arada Mete bir kurt adam ve ormanın içindeki bütün kurtların efendisi. " 

Olca neredeyse her şeyi 1 dakika içinde söylerken Elifte bende şaşkınlıkla ona bakıyorduk.
" Oh be sonunda her şeyi açıklayabildim. "
Ben Olca'ya ' napıyorsun ? ' tarzında bir bakış atarken, Olca ise ' ne yapayım be ' der gibi bana bakıyordu, Elif ise arkasını dönmüş camdan dışarıya bakıyordu.
" Bir şey demeyecek misin ? "
" Aslında tahmin ediyordum. "Elif'in cevabıyla Olca'da bende şaşkınlıkla birbirimize baktık ama asıl önemli şey ise Elif'in sesinin titremesiydi. Ne olursa olsun biz onun en yakın arkadaşıydık ve ondan hiçbir şey gizlemememiz gerekiyordu.

" Nasıl tahmin ediyordun ki ? "
" Asıl soru nasıl tahmin etmeyeyim ki olmalı Olca. Tamam vampir olduğunuzu bilmiyordum ama özel olduğunuz her halinizden belliydi.
Ayaz ve senle çocukluktan beri beraber okuyoruz. Hatırlıyor musun lise 1'deyken sırf bana asılıyorlar diye 5 erkeği dövmüştün ? Ayaz beden dersinde hiçbir insanın yapamayacağı şeyler yapardı, ayrıca geçen gün Mete tek başına bir betonu tek eliyle kaldırıyordu. " Bende üzgündüm tabi ama Olca ve Elif çok daha önceden tanışıyordu, Olca ise neredeyse ağlamak üzereydi.
" Benle bir daha konuşmayacak mısın Elif ? "
" Elbette konuşacağım Olca.  Söylesene bana ' sana söylemedim çünkü benden uzaklaşmanı istemedim ' ne demek ? Ne yaparsan yap ben her zaman senin yanında olacağım. İkinizde yanınız da olacağım. " Elif bize arkasını dönerken, Olca da bende koşarak Elif'e sarılmıştık.
" Durun biraz, peki ya savaşta hiç sevdiğimiz insanlardan biri... " Elif endişeyle bize bakıyordu ki sorunu gülerek ben cevaplamıştım.

" Merak etme Mete yaşıyor. Ve tabi tanıdığımız diğer herkes. " Elif gülerek yerine otururken bizi haklı olarak soru bombardımanına sokuyordu.

" Peki ya şu Yeşil Göz dediğiniz vampirler ne istiyorlar ki size saldırdılar. "
" Umar'ın dediğine göre 100 yıldır İlkkanlarla savaşabilmek için neden ararlarmış. Bu yüzden önce kasabaya sonra senle kardeşime saldırdılar. "

" Hayır. " Hayır mı ? Ne demek hayırdı. Ben merakla Olca'ya bakarken o dışarıyı seyrediyordu.

" Mete'yle konuşurken bana bir şey dedi. Kuzenleri Yeşil Gözlerden birini öldürmeden önce konuşturabilmişler. Vampirin söylediğine göre kasabadaki insanları onlar öldürmemiş. "
" Ne ! " Elifte bende aynı anda bağırırken Olca bu sefer bize dönerek endişeyle konuştu.
" Birileri ortalığı karıştırıyor kızlar. İki safkan vampir ailesi savaşa giriyor, kökenler ortaya çıkıyor, cadılar vampirlere yardım ediyor. Mete'nin söylediğine göre eğer gerçek katilleri bulamazsak, savaş ve kan tekrar kapımızı çalacak. "

ESİNTİWhere stories live. Discover now