ESİNTİ

YENİ DÜŞMAN

" Herkes yerlerine ! " Matematik hocamız sınıfa girer girmez herkes konuşmayı keserek dikkatlice sınav sonuçlarını beklemeye başladı, her ne kadar 2 tane savaş görüp dışarıda bizi öldürmeyi bekleyen bir cadı olsa da sınavlar hala beni heyecanlandırmayı başarabiliyordu. 
Elif 100 Olca ve ben 95 alırken, Ezgi 70 Ayaz 45 almıştı. 
" Tebrik ediyorum abi ilk defa Matematikten bu kadar yüksek aldın. " Hepimiz gülerken Ayaz umursamaz bir şekilde duruyordu.
" Gerçek hayatta ne işime yarayacak ki ? "
" İleride çocuğumuz olduğunda sana benzememesi için elimden geleni yapacağım Ayaz ! " Ben Ayaz'a sertçe bakarken kızlar bir kez daha gülümsemişlerdi, Hocamız ise Uzay hariç herkesin notlarını okumuştu.
" Beni unuttunuz galiba  ? "
" Ah Uzay seni hiç unutur muyum. Herkese +10 puan verdiğim sınavdan 7 almayı başardın seni tebrik ediyorum. " Sınıftakilerin tamamından büyük bir kahkaha sesi gelirken Uzay'da gülümsüyordu.
" Bu nasıl mümkün olabilir ki hocam ? "
" Oğlum ben sana olasılık sorusu sormuşum sen bana Olca'yla sevgili olma ihtimalini yazmışsın." Bütün sınıftan bir kez daha kahkaha sesleri gelirken Olca yüzü kızararak Uzay'a bakıyordu. 

Okuldan çıktığımızda herkesin yüzü gülüyordu , bir kaç aydır neredeyse hiçbir sorun olmamıştı, Umar ve diğerlerinin kayıpları Olca ve Ayaz'ı perişan etse de yavaş yavaş düzelmeye başlamışlardı.
" Hadi akşam bir yerlere gidelim. " Olca'nın teklifine Elifle ben katılırken Ayaz gelemeyeceğini söylemişti.
" Alara hala yalnız kalmaktan korkuyor onu bırakamam. Ayrıca Mete'yle görüşmem lazım. " Ayaz'ın yeni tanıdığı bir kızı bu kadar koruması ona olan sevgimi dahada arttırıyordu sanki. İki elimi boynunu atarak dudaklarından öperken Olca, Elif'e dönmüştü.
" O zaman Mete'de gelemeyecek. "
" Evet, şu aralar işleri baya yoğun "
" Ben gelirim ama. " Uzay bize doğru yaklaşırken Olca tekrar heyecanlanmışa benziyordu.
" Konuştuklarımızı nereden duydun ? " Olca'nın sorusuna Uzay eğilip fısıldayarak konuştu.
" Kimseye söyleme ama ben bir vampirim. Çok uzaktan bile her şeyi duyabilirim. " Hepimiz gülümserken Ayaz, Uzay'a sert bakışlar atıyordu ama yinede bizimle gelmesine engel olmayarak dudaklarıma bir öpücük kondurduktan sonra yanımızdan ayrıldı. 
" 6'da okulun önünde buluşuyoruz o zaman unutmayın ! "
" Orada olacağım leydim. "

                                                                                                     &
                                                                                                     &

Eve girdiğimde Mete gözleri şiş bir şekilde önündeki kağıtları okuyordu, anlaşılan uzun zamandır uyumamıştı ve bir hayli yorgun gözüküyordu.
" Sevgilimi çok mu yoruyorlar ? "
" Dünyanın dört bir yanından kurtlar buraya geliyorlar. Hepsiyle ilgilenmek zor oluyor. " Mete cevap verdikten sonra bana bakarak süzmeye başladı. Üstümde beyaz bir gömlek varken altımda vücuduma yapışık kalçalarımı bir hayli belli eden gri bir etek, siyah jartiyer ve topuklu ayakkabım vardı. 
" Ama o kadarda yorgun değilim. " Ben Mete'nin lafına güldükten sonra o hızlıca ayağa kalkarak beni duvara çarptı, ben deli gibi dudaklarını öperken diğer yandan üstündeki tişörtü yırtıyordum, Mete ise bir yandan kalçalarımı bütün gücüyle sıkarken öbür yandan kafasını göğüslerime daldırmıştı, bir kaç dakika geçtikten sonra beni tuttuğu gibi masaya itti , ters çevirip eteğimi tek bir hamleyle yırtarken şimdi arkam ona dönük sadece siyah iç çamaşırımla duruyordum. 
Neredeyse 1 saatin ardından ikimizde yorgunlukla kendimizi yatağa bırakmıştık. 

" Bir gün beni bırakıp gitmenden çok korkuyorum. " Lafımla Mete beni tutarak kucağına alıp saçlarımı okşamaya başladı.
" Neden bir anda böyle düşündün ? "
" Bilmiyorum. Bazenleri kendimi senin için çok önemsiz hissediyorum. "
" Sen benim için bu hayattaki en önemli 2 insandan birisin. "