Shadows Of A Silverharth [COMPLETED]

/46/ The Future

Chapter 46:
THE FUTURE
*************

Ester's POV

Natapos ang umagahan namin nang maayos. Bagama't na-hotseat ako kanina ay hindi nag-iba ang pakikitungo ko sa kanila. Hindi naman ako mapupunta sa ganong sitwasyon kung hindi ako nagtatago ng sekreto sa kanila. Mabuti  na lamang at hindi na sila nagtanong pa matapos ng sinabi ni Finnix. They all respected my decision to not talk about it. But I know, kahit na hindi nila sabihin, they are expecting me to speak about it, hindi man ngayon but someday.

That's why I thought that I will! In a perfect time and in a perfect place.

Ngayon ay halos lahat ng estudyante ng akademyang ito ay nasa labas. Nagtitipon sa isang napakalawak na open field sa likod ng akademya. Sa dami ng estudyante ay nagkasya naman kami dahil sa sobrang lawak ng field. Nakasuot kami ng type-C na uniporme ng Southwestern Academy. Bagamat green robe uniform ang suot naming lahat, nagkakaiba pa rin sa tingkad ng kulay nito. The higher the rank of the students, the brighter the color of the uniform. So, as what is expected, I am wearing a duller uniform compared to my friends because they knew me as a D-rank. Sila Finnix, Lucas, Heaven, Hydra, Wyn, Crystal, Ten at Marko ay nakasuot ng matitingkad na uniporme. Kahit na hindi ako sanay na makita sila sa ganitong uniporme, I admit they all look so good. Pero ang nakaka-irita lang ay ang mga babaeng nakatayo malapit sa amin.

"Didn't she come here with the Bluebloods? I thought she was of high rank."

"Shameless. She is just a D-rank, but she has the face to be with them the Bluebloods."

"Mas karapat-dapat pa ako sa tabi ng Bluebloods kaysa sa hampas-lupang 'yan!"

Tss. Hugutin ko kaya ang mga dila ng mga babaeng ito. Napakuyom ako at hindi makapagtimpi. Ngunit may pwersang pilit na nagbukas sa nakakuyom kong kamao. It was Finnix's hand attempting to hold mine. Hindi ko na siya pinigilan. I let his warm hand to embrace mine.

He slightly covered his mouth at bumulong "Huwag mo na lang sila pansinin. Titigan mo na lang ang mukha ko habang naghihintay magbukas ang portal para hindi ka mainip." Sinusumpong na naman siguro ang lalaking ito.

Ramdam kong kanina pa may nakamasid sa amin ni Finnix at nang sundan ko ito ng tingin ay si Lucas ang nahagip ng mga mata ko. He isn't staring at us but he is staring at our hands na mahigpit na magkawak. Kaagad akong napabitaw sa pagkakahawak sa kamay ni Finnix. Napansin naman ito ni Finnix at pinilit niya muling hawakan ang kamay ko. Siguro ay hindi niya alam na nakikita lahat ni Lucas ang ginagawa namin. Nang mapansin niyang sinasadya kong iiwas ang kamay ko at wala sa kaniya ang atensiyon ko, he whisphered directly on my ears again. "Didn't I tell to look only at me?"

Tumingin ako muli kay Lucas, and he is now staring at us. And I can see something in his eyes. I can't figure it out but...

"Are you all set?" sigaw ng isa sa mga staff ng academy na siyang nagpatigil sa kung ano man ang ginagawa ng lahat kasama na kami.

Kaya nagtitipon ang lahat dahil lalabas kami ng akademya papunta sa Southwest City kung saan kami bibili ng mga gowns and stuff na gagamitin mamaya para sa ball.

"Yes!" sigawan naman ng lahat ng estudyante. Makikita sa lahat ang excitement. Dahil siguro sa may mga date na sila para sa ball. And yeah! I am not one of them. Wala pang nagtatangkang yayain ako bilang date. I am expecting from someone pero hanggang ngayon ay naghihintay pa rin ako. He is doing all those stuff kanina pero ang yayain ako ay nakalimutan niya yata.

"Okay. When you enter the portal, make sure to picture out the place or store where you want to go," one of the teachers instructed. He is a bearded man with a strong presence. He spread his arms in the air and his body produced hundreds of blue rings. The rings floated in the air and went to different direction while growing larger. The rings turned into portal gates which one could travel through.