Heart Mountain [WATTY WINNER 2020]

É É N E N T W I N T I G : Tranen vangen

Tranen vangen

Dundee keek na hoe de verplegers Jamie op een bed hadden gelegd en hem snel wegreden. Alleen bleef hij achter en hij slikte. De stilte in het ziekenhuis klonk oorverdovend. Als het maar goed zal komen. Het was niet onbekend dat Jamie zich de laatste tijd te druk maakte, hij deed het zelf ook. Ze hadden geen impact meer op hun omgeving en dat was het enige wat ze hadden.

'Waar is hij?' Lauren was naast hem komen staan. Dundee schrok op en keek haar aan. Hij haalde diep adem en haalde nonchalant zijn schouders op.

'Ze hebben hem mee genomen voor controle,' zei hij zacht. Lauren knikte en fronste, ze had het idee dat ze iets miste en toch had ze geen idee wat. Dundee wist dat Lauren niet wist wat Jamie werkelijk mankeerde en dat was ook niet zijn taak om te vertellen. Hij zal dat aan Jamie laten.

Ze hadden wel twee uur gewacht tot er bericht kwam. Lauren had Dundee verteld dat het waarschijnlijk erg zal zijn omdat het zo lang duurde. Dundee wist allang wat ze aan het doen waren. Zijn hart was waarschijnlijk op hol geslagen en ze zouden een soort reset moeten doen. Dan zal zijn hart weer op het normale ritme kloppen.

Toch nam hij het haar niet kwalijk dat ze zo aan het speculeren was, ze wist het immers niet. Na twee uur was er een dokter langs geweest die vertelde dat het goed kwam, hij zal de komende week rustig aan moeten doen en ze zouden hem een nacht in het ziekenhuis houden voor controle.

Dundee stond erop Lauren naar haar huis te brengen. Zwijgend reden ze richting Heart Mountain, de onverharde weg over. Stof laaide achter hun aan en de truck reed onverstoorbaar verder.

'Wat was er met hem aan de hand?' vroeg Lauren. Dundee fronste en schudde zijn hoofd.

'Niks, ze wouden hem daar houden voor controle,' antwoorde Dundee. Jamie zal het niet op prijs stellen als hij het Lauren zal vertellen. Lauren zuchtte en liet haar hoofd tegen de hoofdsteun vallen. Ze wist dat Dundee niks los zal laten.

'Waarom was hij bij John?' vroeg Dundee. Hij parkeerde de auto naast het huis van Lauren. Lauren keek hem geschrokken aan, alsof ze bang was geweest voor die vraag. Ze pakte haar ketting vast, en ontweek zijn blik. Nu ze nadacht hoorde ze de woorden die John had gezegd nagalmen in haar gedachten. Ze slikte de brok in haar keel weg en beet op haar lip.

'John had...' ze twijfelde of ze het moest vertellen. Dundee zal laaiend worden als hij het wist. En wanneer iemand het wist, was het over.

'Vertel het meid, anders vraag ik het aan John zelf en dat heb je liever niet,' zei Dundee en keek haar vragend aan. Ze haalde trillend adem en schudde haar hoofd.

'Jamie zag dat ik boos op hem was. John was ook boos op mij en wou mij niet loslaten,' zei ze zacht. Ze hoopte met heel haar hart dat Dundee hiermee akkoord zal gaan. Helaas schudde Dundee zijn hoofd.

'Waarom was je boos?' vroeg hij. Lauren haalde diep adem en perste haar lippen samen. Ze sloot haar ogen en wist niet eens waar ze moest beginnen. Ze kon het niet uitleggen, ze mocht het niet vertellen.

'Over...' ze zocht naar de goede woorden en schudde haar hoofd, 'iets onzinnigs.' Zei ze. Dundee trok zijn wenkbrauwen op en keek haar aan. Hij zag de tranen in haar ogen staan en wist dat er meer aan de hand was.

'Wat is er?' vroeg hij en legde zijn hand op haar schouder. Ze schrok en keek hem aan. Haar lip begon te trillen en de tranen begonnen te stromen. Dundee keek vol medelijden naar haar, zij die aldoor zo sterk in haar schoenen stond en precies wist wat ze aan het doen was. Hij zuchtte en leunde naar haar toe. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hoorde hoe ze harder begon te huilen. De tranen bleven maar komen en ze wist niet hoe ze moest stoppen. Dundee wiegde haar zacht heen en weer. Ze had haar hoofd op zijn schouder gelegd en maakte zijn shirt nat met haar tranen.

'Stil maar, het komt wel goed,' fluisterde hij zacht en hoorde hoe ze na een paar minuten rustiger begon te ademen. Ze snikte en ging rechtop zitten, Dundee haalde zijn armen om haar vandaan en keek haar aan.

'Sorry... ik...' ze haalde diep adem en schudde haar hoofd. Ze was geschrokken van haarzelf. Dundee hief zijn hand naar haar gezicht en veegde met zijn duim de tranen van haar wangen. De ruwe huid van zijn duim wreef over haar zijdezachte wangen. Ze schrok en keek hem aan, nog met de tranen in haar ogen. Hij keek haar aan, zijn blik vertelde dat het oké was.

'Sorry, ik ben gewoon in de war,' zei ze en slikte. Ze deed de deur open en perste een kleine glimlach over haar lippen, 'dankjewel,' fluisterde ze. Dundee knikte en keek naar buiten. Nog wist hij niet wat er aan de hand was en dat leek ineens niet meer zo belangrijk. Hij had haar tranen opgevangen, en dat was precies wat ze nodig had.

'En laat me het weten als je iets hoort van Jamie,' zei ze. Dundee knikte en glimlachte.

'Zal ik doen en maak je niet zo druk,' zei Dundee met een knipoog. Lauren knikte terwijl ze wist dat ze dat niet waar kon maken.

Ze liep naar haar huis toe en keek hoe Dundee wegreed. Ze zwaaide nog en slaakte toen een diepe zucht. Deze middag had veel in haar losgemaakt en had haar veel vragen bezorgd. John die met onaangenaam nieuws kwam, iets wat hij nooit had gemeld. Jamie die in het ziekenhuis lag en ze wist niet eens precies waarom. Hij had haar gered uit de greep van John, hoewel het daarmee misschien alleen maar erger had gemaakt. En Dundee die zo lief voor haar was geweest. Ze wist niet wat ze zonder deze jongens moest. Wat ze voelde wanneer ze bij Jamie was, was onvoorstelbaar. Hoewel zich dat nog in een vroeg stadium bevond, kon ze zeggen dat het meer was dan normaal. Dundee liet haar zo veilig voelen, en had net als Jamie diezelfde nonchalante charme over zich heen. Alsof ze de wereld aankonden.

Het was Dundee die haar de vragen bezorgde die ze niet kon beantwoorden. Ze kon het niet zeggen, ze mocht het niet zeggen. En dat ging ten koste van hen allemaal.

Dundee had haar zien zwaaien. Hij wist dat er dingen waren die hij niet wist, over het project of Heart Mountain. Er was iets waarvan de dorpelingen niets van mochten weten. Hij wist dat het een corrupte boel was, het hele plan, maar dit vertelde hem dat het een vuil spel was wat ze speelden. Er klopte iets niet en Lauren wist meer.

Hij draaide zijn auto de weg op en besloot bij Jamie langs te gaan. Jamie zal zijn gezelschap juist nu nodig hebben.