Heart Mountain [WATTY WINNER 2020]

N E G E N E N T W I N T I G : Pure vrijheid

Pure vrijheid

Jamie rekende de laarzen af, Lauren had aangeboden ze zelf te betalen maar hij weigerde. Het was een cadeautje had hij gezegd. Ze liepen verder over de jaarmarkt en Jamie hield halt bij een podium waar een bekend gezicht op verschenen was.

Dundee stond daar, verkleed als clown, op het podium. Hij had een pruik op en was haast onherkenbaar geworden door de schmink. Zijn lach was vele malen groter gemaakt dan dat die werkelijk was en de rode neus maakte het af. Hij had enorme schoenen om zijn voeten en hij liep wat heen en weer terwijl hij foute grappen maken die de kinderen grappig vonden maar de ouders nog velen malen leuker. Hij wierp een snelle blik op Jamie en Lauren die zich aan hadden gesloten bij het publiek en hij gaf hen een knipoog.

Lauren had niet verwacht dat ze Dundee ooit zo zal zien. Allebei de mannen hadden haar zo verbaasd, Jamie die veel kwetsbaarder leek dan dat hij zich voordeed met zijn norse gedrag. Dundee die zich inzette op de jaarmarkt als clown om de kinderen te vermaken en ze kon natuurlijk niet vergeten hoe zorgzaam ze allebei waren geweest voor haar. Allebei op hun eigen manier en met hun eigen kwaliteiten.

Het publiek lachte om een grap en Lauren grinnikte naar Jamie, ze had de grap gemist en Jamie ging helemaal stuk. Dundee lachte zelf ook mee en liet in zijn rol nog wat vreemde uitspraken vallen voordat hij het podium verliet om terug te komen met een shetlander die verscheiden trucjes kon. Jamie schudde zijn hoofd en legde Lauren uit dat Dundee al jaren de shetlander had en het beest het meest eigenwijze dier was dat hij kende. Dundee hield van de shetlander en had hem allemaal kunstjes geleerd die ook elk jaar geshowd werden. Het was zijn grote trots, geen bloedmooie, ranke mustang of pinto maar een eigenwijze kleine shetlander.

De jongens maakten zich klaar voor de barrelrace, Lauren zat op de tribune te wachten. In haar handen had ze een hoed die Jamie ook nog voor haar had gekocht. De hoed had een lichte kleur en haar vingers gleden over de zachte suède. De rand om het bovenstuk was een rood bandje versierd met kralen en wanneer ze hem opzette hing er een veer op haar rug. Ze had Jamie een zoen op zijn wang gedrukt en ze voelde zich bijna schuldig dat hij haar overweldigde met zoveel mooie geschenken. Ze hoopte dat ze iets tegen zal komen wat hij prachtig zal vinden maar hij leek nergens echt van te houden. Ze wist dat ook wel, hij was niet materialistisch, alles aan hem was praktisch.

Toch had ze stiekem een klein bronzen hangertje gevonden, ze zal vandaag een foto van hen allebei proberen te maken en die in het kettinkje te stoppen. Het hangertje zal ze stiekem aan zijn sleutels vastmaken en het zo laten om het hem te laten vinden. Ze wist bijna wel zeker dat hij het leuk zal vinden, hij zal het ook nooit zeggen als hij het niet leuk zal vinden.

De lichten op de tribune doofden en de kraal in het midden werd verlicht. Door de speakers klonk een aankondiging en de eerste naam klonk.

'James McMorrow op Blondie.'

Lauren juichte na die woorden, net als vele anderen en toen werd het stil. Hoefgetrappel was het enige wat zacht te horen was, het geluid werd luider en daar kwam hij. Voor over gebogen en weer gekleed in oudere kleding, stof volgde hun en Jamie raasde bijna horizontaal met Blondie langs de tonnen. Zijn tijd was een geweldige opening die lastig werd om te overtreffen. Jamie trok een sprintje naar de uitgang en gooide zijn hoed in de lucht voordat hij weer verdween. De menigte werd gek en iedereen was verbaasd over zijn prestatie. Lauren juichte vrolijk mee en klapte in haar handen. Het was bizar hoe dit hier zo normaal leek, cowboys die spellen speelden en mensen die er nog series naar keken. Het was een heuse sport hier en het werd de kinderen met de paplepel ingegoten.

De volgende was Dundee, hij was snel maar niet sneller dan Jamie. Zijn paard raakte een van de tonnen waardoor hij strafpunten kreeg en nooit meer in de top drie zal blijven staan. Het duurde misschien tien minuten voordat Jamie en Dundee elk aan een kant van Lauren gingen zitten. Ze schrok van hun plotselinge aanwezigheid en glimlachte.

'Jullie deden het allebei goed.' Zei ze en drukte een kus op Jamies wang. Dundee keek hen aan en lachte.

'Ja, Jamie kan er wat van hoor.' Zei hij en wreef over zijn schouder.

'Jij ook maar je zal nooit sneller worden dan Blondie.' Grijnsde Jamie en Dundee knikte en perste zijn lippen op elkaar.

'Daarin heb je gelijk.'

De race ging door en ze leerden Lauren van alles bij over je evenwicht, hoe je voordat je uit de eerste bocht kwam alweer bij moest sturen met je lichaam om de tweede ton zo plat mogelijk te passeren, het sprintje naar de derde was lastig legden ze uit. Je wou snel gaan en toch wou je de controle houden over het paard waardoor je snel vergat om dan al bij te sturen en het paard in de war zal raken. Volgens hun allebei was de eindsprint het mooiste, vanaf de derde ton naar de uitgang, zo snel als je kon en zonder enig obstakel in de weg. Het ging hard, keihard.

Lauren zat tussen hun in en grijnsde, ze was gezegend met twee nieuwe vrienden die haar een geweldig, ander leven hadden laten zien.

Dundee zag hoe Lauren voorzichtig haar hand op Jamies been legde en glimlachte. Jamie pakte haar hand en drukte er een kus op en keek haar even aan. Ze fluisterden zachte woorden naar elkaar en Dundee haalde diep adem. Hij wreef in zijn handen en stond op.

'Ik haal even wat op hoor.' Zei hij en knikte naar hun. Voordat iemand antwoord kon geven was hij al verdwenen. Lauren en Jamie bleven knuffelend achter op de tribune terwijl Dundee naar een van de kraampjes liep om bier te halen. Hij bleef daar praatten met wat oude bekenden. Zijn blik sneed door de menigte en hij kon hun precies zien. Liefkozend en tevreden tegen elkaar aan. Haar haren zaten verstopt onder de hoed die Jamie waarschijnlijk voor haar had gekocht en hij schudde zijn hoofd bij het aanzicht van Lauren in haar prachtige jurk. De rode stof omsloot haar lichaam alsof ze een godin was en ze gewikkeld was in de pure vrijheid van het leven.

Hij zuchtte en nam een slok bier, hij groette de man naast hem en maakte aanstalten om terug te keren naar de tribune. De uitslag te horen en zich daarna voor te bereiden op het optreden van vanavond.