10 jongens, 1 echte liefde

Deel 3

Eindelijk gaat de bel die het einde van het zevende uur aankondigt. Senna en ik halen onze jassen uit onze kluisjes en fietsen naar Senna’s huis. Senna kleedt zich om en pakt haar tennisracket, en dan gaan we naar het tennisveld.
“Daar is hij.” Senna wijst naar een hoekje van het veld, waar een man en een vrouw met elkaar staan te praten. Een duidelijk gevalletje van een bezorgde moeder die komt klagen bij de leraar. “Dat is Chris.”
Ik bestudeer hem uitvoerig vanaf een afstandje. Hij is gespierd, heeft blond haar en uiteraard zit er een tennisracket in zijn hand geklemd. “Ziet er goed uit voor iemand van die leeftijd. Daar mag mijn moeder van mij wel mee thuiskomen.” Het enige voordeel aan dit hele gedoe is natuurlijk dat ik er invloed op heb wie de nieuwe vriend van mijn moeder wordt, en ik dus ook een leuke man uit kan kiezen zodat ik straks niet met de één of andere vadsige stiefvader zit opgescheept. Dat is nog eens wat anders dan hoe het ging met pap en Sophie.
“Blijf je kijken of ga je naar huis?,” vraagt Senna terwijl ze doorloopt naar de deur van de kleedkamer.
“Ik denk dat ik die Chris eens even kom observeren. Kijken of hij echt wel geschikt is voor mijn moeder.” Lachend ga ik op het bankje langs het veld zitten.
“Oké. Tot zo.” Senna verdwijnt in de kleedkamer.
Ik graaf mijn agenda op uit mijn schooltas en reserveer een lege bladzijde voor dit datingproject. De eerste naam kan alvast opgeschreven worden. Nu die andere negen nog.

-

Als ik thuiskom staat mam in een knetterende pan op het fornuis te roeren. Ik loop de keuken in. “Wat eten we?”
“Nasi,” antwoordt mam. “Dek de tafel maar vast.”
Ik loop eerst naar de televisie om die op één van mijn favoriete muziekzenders te zetten en dan dek ik de tafel met de nieuwe single van Maria Mena als achtergrondmuziek.
“En hoe was het op school?,” vraagt mam als ze de pan met nasi op tafel zet.
Ik ga zitten en schep een flinke berg voedsel op mijn bord. “Gewoon, niks bijzonders. Ik ben nog op zoek gegaan naar leuke leraren voor dat domme gedoe van Chantal, maar aan leuke leraren doen ze bij mij op school niet. Ik vind het best moeilijk om leuke mannen te vinden. Ik heb er nog maar één.”
“Ik vind het ook lastig,” bekent mam. “Maar we hadden vandaag een nieuwe stagiair op kantoor, dus ik sta ook op één.”
“Waarom deden we dit eigenlijk ook alweer?” Alsof ik ooit gezegd heb dat ik wil daten. Niet tegen mijn moeder in ieder geval.
Mam lacht. “Kom op, Ruby. Het wordt vast hartstikke leuk. En ik zorg er echt wel voor dat je een leuk vriendje krijgt, maak je maar niet druk.”
Maar dat doe ik juist wel, want ik vraag me af of mijn moeders definitie van leuk dezelfde is als die van mij.