10 jongens, 1 echte liefde

Deel 23

Zaterdagmorgen word ik wakker gebeld door Jason. Slaperig neem ik op. “Hallo.”

“Hey, hoe was je date gisteravond?”

“Leuk. Voor de verandering.”

“Leuker dan ik?”

“Dat weet ik nog niet.”

“Je laat me toch niet vallen voor iemand van dat project, hè?”

Ik zucht. “Jase, wat heb ik je nou laatst gezegd? We hebben niks.”

“Weet ik. Ik maak maar een grapje. Ik hoop dat je uiteindelijk voor mij kiest.”

Ik bijt op mijn lip. Ooit moet ik hem over Dave vertellen. “Sorry, maar daar kan ik nu nog niks over zeggen. Die jongen van gisteravond was ook heel leuk en jij woont zo ver weg.”

“Dat is wel vervelend, ja. Woonde je maar hier.”

“Hé, ik ben net wakker. Ik ga even eten en zo. Ik spreek je nog wel.”

“Is goed. Doei.”

“Doei.” Ik hang op en ga naar de keuken om te ontbijten.

Daar zit mam aan de tafel het nieuws te checken op haar laptop. “Ik ga zo even boodschappen doen. Ik ben van plan om vanmiddag een appeltaart te bakken. En ik moet ook nog langs het tuincentrum.”

Mij best. Ik eet een broodje en ga dan weer terug naar boven. Nadat ik iets fatsoenlijks aan heb getrokken en mijn tanden heb gepoetst, ga ik achter mijn computer zitten. Als eerste check ik het laatste celebrity- en muzieknieuws. Dan ga ik naar Facebook om te zien of daar nog iets interessants is gebeurd.

Dave Schaeffers wil je toevoegen als vriend.

Shit! Er staan nog allemaal berichten van Jason op mijn prikbord omdat die idioot de chatfunctie niet snapt of zo. Er is zelfs weer een nieuwe. O God, o God.

Jason Bosma

Nog lekker gegeten? Echt balen dat je voorlopig niet meer naar Amsterdam komt. Ik wil je zien. Zal ik naar jou toe komen?

Liefs, Jason

Verzonden vandaag om 9.32

De bel gaat. Ik heb mam ongeveer tien minuten geleden horen weggaan, dus moet ik de deur zelf maar openmaken. Zuchtend sta ik op en loop de trap af. Dan maak ik de voordeur open.

Een kwade Dave staat buiten in de miezelregen. “Wie is Jason?” Zijn hemelsblauwe ogen zijn ineens veranderd in een storm op de oceaan.

“Iemand,” antwoord ik. “Uit Amsterdam. Een vriend van me.”

“Hij klinkt anders als meer dan een vriend in die berichten op je Facebook,” reageert Dave. “Zeg eens eerlijk Ruby, hoeveel vriendjes heb je echt?”

“Eén, en dat ben jij.”

Dat antwoord maakt hem alleen maar kwader. “Lieg niet tegen me. Jij weet net zo goed als ik dat er iets is tussen jou en die Jason.”

“Niet officieel,” sputter ik tegen.

“Jezus, Ruby! Dit had ik niet achter jou gezocht. Weet je, je zoekt het maar lekker uit met die Jason van je. Ik hoef je niet meer te zien. Goedkope slet die je bent.”

“Oprotten, jij! Ik wil jou nooit meer in de buurt van mijn dochter zien.”

Ik kijk over Daves schouder en zie mam uit haar auto stappen. Ze komt de oprit op gelopen en pakt Dave bij zijn kraag. “Hoe haal jij het in je hoofd om Ruby uit te schelden voor goedkope slet?”