aporia あ vmin

aporia

Odada yalnızca ikimiz bulunsakta karşımdaki bedene bakmıyordum. Sadece neden o kadar kişinin içerisinden benim burada kalmamı istemişti, merak ediyordum.

Toplantı esnasında yanlış bir şey mi yaptım acaba diye düşünürken bir anda oturduğu sandalyeden kalkmasıyla dikkatim dağılmıştı.

"Şirketin geleceği için sormak mecburiyetindeyim." Minik adımlarla odasını turlarken ellerini dar kesim kumaş pantolonunun ceplerine sokmuştu. "Cinsel yöneliminiz nedir?"

Sorusunun ardından tam karşıma dikildiğinde gülmemek için yanaklarımın iç kısmını dişlemiştim. Tanrı aşkına benim cinsel yönelimim şirketin geleceğini nasıl etkileyecekti ki?

"Üzgünüm.." Diye mırıldandım. Tam olarak dudaklarımı aralayamıyordum. Her an kahkaha atacakmışım gibi hissediyordum. Ve eğer öyle bir hata yaparsam beni kovabilirdi. "Fakat sormak istiyorum, benim cinsel yönelimim şirketin geleceğini nasıl etkileyecek?"

Dudaklarına alay dolu bir gülüş yerleştirdiğinde dudaklarım düz bir çizgi halini almıştı. Ukala ve aynı zamanda uyuz biriydi. Surat ifadesi ise her zamanki gibi 'bugün de gıcığım çok şükür' der gibi olmuştu bile.

"Patronunuzun sorularını ne zamandan beri sorguluyorsunuz, öğrenmek isterim." Bir şey dememek için dişlerimi birbirine bastırdım. Patronluk moduna hemen girmesi ve böyle azarlar nitelikte konuşması ondan çekeceğimizin göstergesiydi. "Soruma cevap verirseniz sevinirim."

"Şirketle alakalı bir soru değil." Sinirlenmiştim. "Özel hayatımı ilgilendiren bir soruyu cevaplamak zorunda değilim. Şimdi izin verirseniz işimin başına döneceğim."

Her ne kadar izin alırmış gibi konuşsam da bir şeyler demesini beklemeden odasından çıkmıştım.