Ocean of Feathers

59 - HMS Dragon

The short story is dedicated to Lilibeth Baricuatro. Thank you for helping me during the muting days!

Chapter 59

My phone keeps ringing with the same names registered on the screen. I tried to turn it off a lot of times, but my friends were too persistent to know my whereabouts.

I was about to throw my phone when the realization hit me about its damn prize. Kaya sa halip na iyon ang pagbuntungan ko ng galit ay padabog ko na lamang iyon inilagay sa bag ko.

Bakit hindi na lang nila ako hayaan mag-isa? Can't they just understand my damn feelings? I was damn betrayed! Ang lalaking inakala ko na mahal na mahal ako ay isa pa lang napakalaking kasinungalingan!

He's the biggest scam!

Hanggang kailan niya pa ako balak lokohin? Noong una'y hindi ako naniniwala sa balitang naririnig ko tungkol sa kanya at sa transfer na student na iyon. But when I caught them on act? Flirting near our lockers?!

Tang ina nila, magsama na sila!

How could he fool me for those years without feeling remorse at all? Dahil hindi lang pala ang babaeng iyon ang isinabay niya sa akin habang may relasyon kami.

How great! Sobrang gwapo mo namang hayop ka!

Nang makakita na ako ng bus na paparating ay agad kong itinaas ang kamay ko para tumigil iyon. Akala ko ay hindi pa ako mapapansin dahil medyo lumampas sa akin, pero nang sumilip ang kundoktor ay halos tumakbo na ako papasok sa bus.

"Salamat po..."

Agad akong humawak nang umandar na ang bus. Saglit na tumaas ang kilay ko nang mapansin na kakaunti lang ang pasahero, wala masyadong lumalabas ngayon ng bahay dahil sa mainit na klima.

Who would dare come out? Kahit ako ay mas gugustuhin na lang manatili sa bahay, pero sigurado akong pupunta ang hayop na ex-boyfriend ko at gagawa ng kasinungalingan para lokohin niya ako.

Bakit gusto niya pa rin manatiling ako ang girlfriend niya? Because I am the smartest among our block. Kilala rin ako sa university na siyang nangunguna sa academics, of course, him being the most popular guy with a genius girlfriend is a one hell of a background.

I am his trophy. At hindi ako tanga para hayaan siyang magpakasaya sa ganoon. Pinili ko ang pinakadulong upuan para mas mapag-isa ako sa kabuuan ng biyahe.

I planned to go far away. Malayo sa mga nakikisimpatya at sa sandaling tumalikod naman ako ay kapwa nakangisi. I've been aware of the huge population of girls cursing my name when I had Arjay as my boyfriend.

Kanila na! Isaksak nila sa mga baga nila.

Nakailang mura na ako sa aking isipan nang biglang tumigil ulit ang bus. Nanatili akong nakatitig sa may bintana habang iniisip ang bagay na pwede kong pagkaabalahan ngayong darating na bakasyon.

Should I do some sports? Swimming or just read books and drink coffee? Gusto ko lang talagang maalis iyong isip ko sa hayop na lalaking iyon.

Nang umandar na muli ang bus, tipid akong sumulyap sa lalaking kapapasok pa lang na naghahanap ng upuan. Katulad ko ay mas pinili niya rito sa likuran.

And when our eyes locked, I saw a sudden familiarity in his eyes, na parang kilala niya ako. Nag-iwas ako ng tingin at ibinalik ang atensyon ko sa bintana.

But the new commuter picked the seat beside me. My brows creased while looking at him obviously, sobrang daming libreng upuan dito pa siya tumabi sa akin.

"Hey..." bati niya na mas lalong nagpakunot ng noo ko.

Hindi ako sumagot at hinayaan kong iritadong mukha ang sumalubong sa kanya.

"Lilibeth, right? The smartest girl in the university..."

"Schoolmate?"

Tumango siya. "I didn't know that I am too famous..." naiiling na sabi ko.

He chuckled. "Nah, it's just happened that I always see you inside the library."

Hindi ko na sana siya papansinin nang magsalita ulit siya. "It's a good day today, isn't?"

Umismid ako. "Not for me..."

"For me, yes. Because this is the day when the girl, I liked would realize that she deserves someone better..."

Tumaas ang kilay ko. "How better?"

His deep eyes locked met mine, and his gentle smile made my heart leap for a moment.

"She deserves a better man, someone that will not just see her crown that shines in the crowd, but a man that will look straight in her eyes... in her heart... someone that will look at her not a trophy, but a priceless gift."

Umawang ang bibig ko. Sa tuwing nagbabasa ako sa library, laging may maliit na papel akong nakikitang nakalagay sa bawat librong nababasa ko.

Sweetest words coming from a mysterious man... he's the man behind that name... those books and beautiful words.

"A-Alexis..." I whispered.

He smiled. "Yes, it's me..."