Formaliteden Aşk

7. bölüm - Boşamayacağım

(1 hafta sonra)

Ömer Defneyi mutfakta sıkıştırmış boynuna öpücükler konduruyordu.

Ö: Hadi bırak artık şunları. Çok özledim.

Defne kıkırdayarak ellerindekileri bıraktı ve Ömere doğru dönüp kollarını boynuna doladı.

D: Ama sen hiç uslu durmuyorsun ki. Biz daha az önce aşağı inmedik mi? Ne bu hırs, ne bu enerji Ömer bey?

Ö: İşte... Karşımda sen olunca artık.

Yanağını öpünce Defnenin kızardığını fark etti.

D: Kim derdi ki biz bu durumda değil mi?

Ö: Boş ver şimdi bunları. Bana odaklan. Çünkü benim tüm dikkatim senin üstünde.

Dudaklarına yaklaşmaya başladı...

Ömer birden bire ter içinde yattığı yerden fırladı. Etrafa çatık kaşları ile bakındı. Kendine ne kadar itiraf etmek istemese de gözleri Defneyi arıyordu. Ama odada ondan başka hiç kimse yoktu.

Ö: Yok ben kesin deliriyorum. Kesin.

Kalkıp banyoya yöneldi. Buz gibi soğuk suyun altına girse de vücudunun hala yandığını hissediyordu.

***

D: Ayyh kızım çok heyecanlı ya. Yarın düğününüz var. İnanamıyorum hala.

N: Eveeet. Sen bir de bana sor. Heyecandan ölüyorum.

Onlar öyle konuşurken yanlarına gülerek Serdar geldi.

Ser: Müjde hanımlar müjde.

D: Aaa noldu abi? Ağzın kulaklarında.

Ser: İso geliyor İso.

Defne ile Nihan sevinç çığlıkları atarken Serdar oturmuştu.

D: Ne zaman geliyor?

Ser: Bu akşam burada olacak.

N: Vay be İsociğime bak sen. Yalnız bırakmaz benim kardeşim.

D: Aynen öyle birtanedir o. Ayy nasıl özledim.

Ser: Valla ben de çok özledim. Hazırlanın hadi bu akşam çıkıyoruz. Kardeşimin gelişini bir kutlayalım.

D: Nereye gideceğiz? Ona göre şey yapalım hazırlanalım.

Ser: Abicim sen kafana göre ne istersen giy. Her şey yakışıyor zaten.

Defne kalkıp yukarı gidince Serdar Nihana yaklaşıp elini tuttu.

Ser: Birtanem... Bak hala geç değil hemen yapabiliriz kınayı.

N: Serdar istemiyorum dedim ya. Gerek yok yani benim kimim var kınamı yapacak?

Ser: Biz yapardık kendi kendimize nolacak?

N: Yok yok istemiyorum. Hem boş ver şimdi kınayı. Bizim yarın düğününüz var.

Ser: Evet... Karım olacaksın.

Nihan onun yanağını öpüp başını göğsüne koydu ve ona sarıldı. Serdarın hiç içine sinmiyordu ama Nihanı daha fazla üzmemek için üstüne gitmekten vazgeçti.

***
Sinan Ömerin evine yaklaşınca ahırın yanında ki boş arazide atına bindiğini gördü. Sesini çıkarmadan orada bekledi onu.

Çok geçmeden Ömer Sinanı farketmişti. Ona yaklaşıp attan indi.

Ö: Kardeşim? Ne zaman geldin sen?

Sİ: Az önce.

Ö: E gel hadi bir şeyler içelim içeride.