Formaliteden Aşk

123. bölüm - Cennet ile Cehennem Arası

Sabahın ilk ışığı ile Defne ve Ömer aynı anda gözlerini kırpıştırarak açmaya başladı.

Defne sırt üstü Ömer ise yüzüstü çıplak bir şekilde yatıyorlardı. Üzerlerinde olan battaniye ikisini de boyunlarına kadar örtüyordu.

Büyük gün

Büyük gün

İkisi de aynı anda aynı şeyi akıllarından geçirdiler.

Evet, bugün büyük gündü.

İkisi de yarım kapalı gözlerle gülümseyerek birbirine baktılar. Ömer kendini Defneye doğru kaydırarak hiç duruşunu bozmadan başını göğüslerinin arasına koyup karnını okşamaya başladı.

Ömer hareket ettiğinde battaniye beline kadar kaymıştı. Defne de ellerini sırtına koyup okşamaya başlamıştı.

Ö: Günaydın kadınım.

D: Günaydın adamım.

İkisi de kıkırdamıştı. Defne hala Ömer'in evlilik yıl dönümü unuttuğunu düşünüyordu. Ömer ise Defnenin aklında dönen tilkilerden habersizce kendi sürprizini düşünüyordu.

Ömer yattığı yeri, iki göğsünün arasını öptü. Karnında dolaştırdığı eli yukarıya doğru sürtüp bir göğüsünü avuçlayınca Defne inledi. Göğüsleri çok hassastı son dönemlerde.

O inleyince Ömer de diğer göğsünü dudaklarının arasına aldı. Defne kısık sesle inlerken Ömer yavaşça bacaklarının arasına yerleşti.

D: Uyumadık sayılır, hala yetmedi mi?

Diye sormuştu gülerek.

Ö: Hiçbir zaman yetmiyor. Doyamıyorum sana.

Böyle bir güne böyle başlamak lazım.

Diye düşündü Ömer. Her şeyi ile özel bir gün olacaktı.

Ömer öpücükleriyle Defnenin göğüsünden boynuna doğru oradan da dudaklarına kadar yol çizmişti.

Dün geceye kıyasla çok daha sakin öpüyordu onu. O vahşi öpücükleri yoktu. Nazik, sanki içindeki duyguları aktarmak ister gibi öpüyordu.

Defneyi öpmeye devam ederken bir eli bacaklarının arasına götürüp mahremiyetini okşamıştı. Defnenin ıslaklığını hissedince memnuniyetle dudakları kıvrılmıştı.

Ö: Bakıyorum sen de doymuyorsun?

D: Senin yumuşacık ellerine asla doymam.

Ö: Hmm... Sadece ellerime mi?

D: Saymaya başlasam yarına kadar buradayız.

Defne Ömer'in bozulan yüzüne gülmemek için kendini zor tuttu. Ömer bir parmağını yavaşça Defnenin içine kaydırdı. Defnenin acıyla buruşan yüzüne güldü.

Ö: Doğru cevap bu değil.

Defne Ömer'in ne duymak istediğini çok iyi biliyordu. Ama söylemeyecekti.

D: Neymiş doğru cevap?

Ö: Bilmem... Sen söyle. Neyimi en çok seviyorsun?

D: Karakterini.

Ömer yine kaşlarını çatınca Defne bu sefer kendini tutamayıp gülmüştü. Ömer ikinci parmağını içine kaydırınca gülmesi yarıda kesilip yine acıyla inlemişti.

Ö: Bilerek yapıyorsun.

D: Neyi kocacım?

Ö: İlla yalvartmamı mı istiyorsun? Çok mu seviyorsun aletim için yalvarmayı?