Formaliteden Aşk

30. bölüm - Fırtına Öncesi Sessizlik

Ömer yutkunarak bakmıştı Defnenin gözlerine. Ellerini tutmak istedi ama Defnenin kaçmasından korktu. Kızsa da, bağırsa da haklı olacaktı. Ömer geçmişiyle hiç de gurur duymuyordu.

Ö: Defnem ben-

D: Bir şey söylemene gerek yok.

Yaklaşan adım sesleri ile ikisi de o tarafa baktılar. Adamlardan biri önünü ilikliyerek boğazını temizlemişti.

X: Abi rahatsız ediyorum ama Cemal geldi. Kapıda bekliyor.

Ö: Tamam gelsin.

Adam uzaklaşınca Ömer Defnenin yüzünü avuçlarının arasına aldı.

Ö: Beni içeride bekle tamam mı bitanem? Önemli olmasa konuşmamızı kesmezdim.

D: Tamam... İçerideyim ben o zaman.

Defne kalkıp içeri girince Ömer oturuşunu düzeltti. Hem dik duruyordu hem de yerinde rahat olduğunu havasını veriyordu.

C: İyi akşamlar abi.

Ö: Hızlı çıktın?

C: İplikçi soydanın avantajlarından nasiplendim diyelim.

Elindeki mavi dosyayı Ömer'in önüne koydu.

Ö: Otur bakalım anlat.

Adam Ömer'in çaprazındaki tekli koltuğa oturdu.

C: Her şey istediğin gibi oldu abi. Tamı tamına 1 milyon 384 bin dolar geri kazandık.

Ö: Güzel.

Dedi Ömer sırıtarak.

Ö: İyi iş çıkardın aferin. Yarın bizim yeni şirkete gel. Orada hesabımızı kapatırız.

C: Tamam abi. Ben gideyim artık. Yarın görüşürüz.

Ömer dosyayı elinde kıvırıp yüzündeki sırıtışla boşluğa baktı. Yarın ilk iş bu dosyayı babasının önüne atmak olacaktı.

Ömer dışarıda adamı ile konuşurken Defne ise İsmail'i aramıştı.

İ: Dağ evine gittiler onlar. Siz rahat rahat konuşun abini düşünme.

D: Öyle yapacağız zaten. Bu konu sonsuza dek kapatmak lazım.

İ: Defociğim sizin ilişkinize karışmak bana düşmez ama... Ben Ömerin sana nasıl baktığını gördüm. Böyle bakan adam başkasına bırak gitmeyi aklından bile geçirmez. Hepimizin bir geçmişi var sonuçta değil mi? Önemli olan ileriye bakabilmek. Geleceğe kiminle yürümek istediğin... Ömerde de bu çok bariz. Bence adamı yargılamadan önce bir dinle.

D: Öyle yapacağım zaten. Haklısın... Herkesin bir geçmişi var. Ben zaten bunları karşımıza çıkacağını bilerek onu sevdim. O da beni seviyor. Geresi boş.

İ: İşte benim kardeşim be. Sen Serdara bakma. Zamanla o da kabullenecek. Aramızda kalsın kıskanıyor seni.

İkisi de gülmeye başlamıştı.

İ: Ha istediğin zaman ara ben gelip alırım seni. Tabi orada kalmayacaksan. Eve gitme ama baban dağ evinde olacağınızı biliyor.

D: Yok ben herhalde burada kalırım. Neyse ben kapatayım sonra yine görüşürüz.

İ: Görüşürüz Defociğim görüşürüz.

Ömer elindeki dosyayı sehpaya fırlatıp bir bacağını kıvırarak Defnenin yanına oturdu. Kolunu koltuğun başlığına atmıştı. Defnenin saçları eline değiyordu.