101. bölüm - Diri Diri Gömüldü

692 35 40
                                    

Güzel sohbet eşliğinde yemeğini yiyorlardı. Ömer gerçekten üzerinden bir yük kalkmış gibi hissediyordu.

Ö: Nasıl oldu peki? Ne zaman oldu daha doğrusu?

T: Daha bu sabah ilk defa adım attım. Terapilerde ayakta durabiliyordum son birkaç kez. Ama bu sabah nasıl oldu inan ben de bilmiyorum abi. Tabii hemen Gülşene abimi ara söyle dedim. O da sağolsun böyle bir şey düşünmüş.

D: Çok mutlu oldum senin adına Tarıkçım. Ailenle böyle mutlu olmanı sen çok hakediyorsun.

Tarık anında Gülşene bakarken Gülşen ise bakışlarına kaçırmış ve gülümsemesi solmuştu.

T: Evet... Artık yürüyebildiğime göre...

Gülşen bardağına uzanıp büyük bir yudum su aldı. Ömer kısık bakışlarla bir Tarık'a bir de Gülşene bakıyordu.

Ö: Evet? Yürüyebildiğine göre? Ne?

T: Kendi evime gidebilirim.

D: Ne? Siz... Barışmamış mıydınız?

G: Evet, tabii ki barıştık.

D: O zaman? Neden tekrar evleri ayırıyorsunuz ki? Yani beni haddime değil tabii ki de... Can... Çok mutlu gözüküyor.

Onlardan uzakta oyuncakları ile oynayan Cana baktı.

G: O anlamda barışmadık ama.

T: Evet. Yani ben sadece eski bir arkadaşımın yanında kaldım. O da sağolsun bana çok yardımcı oldu. Çok baktı bana. Hakkını ödeyemem. Ama ben artık sandalyeden bağımsız olduğum için gidebilirim. Hatta iş başı bile yapabilirim.

D: Abart sen de. İstersen hemen iş başı yap? Çok bile oturdun.

T: Defne hanım yaa alemsiniz valla.

Diye gülerken Ömer ile Defne ona gayet ciddi bakıyorlardı.

Ö: Siz ciddi ciddi... Neyse. Kusura bakmayın. Sizin hayatınız.

T: Estağfurullah abi. Yani biz en başından beri ben iyileşene kadar burada kalacağım diye anlaştık. Bu sürede oğlumla da vakit geçirdim. Muhtemelen bu gece de burada kalacağım. Yarın artık... Bir şekilde Cana söyleyeceğiz.

Ö: Ha Can bilmiyor bile? Yani biz bile yine beraber olduğunuzu düşünmüşken...

G: Yok yok o farkında her şeyin. Bana neden ayrı odalarda uyuduğumuzu sorunca ben anlattım ona. Babasının bir gün başka eve gideceğini biliyor zaten.

D: Hayırlısı diyelim.

Biraz sessizlik oluşturan sonra Defne dayanamamıştı.

D: Ben sadece neden-

Ö: Defnem tamam hayatım. Kurcalamaya gerek yok. İlgilendirmiyor zaten bizi.

D: Peki. Merak ettim sadece.

G: Defne hanım bizim aramızdaki her şey çoktan bitti zaten. Siz neden şaşırdınız anlamadım açıkçası.

D: Yok, yok biz yanlış yorumlamışız.

Ömer Tarıkın Gülşene nasıl baktığını fark etti. O da Defne zamanında "her şey formalite biz birbirimizi sevmiyoruz, nefret ediyoruz" derken ona öyle bakıyordu. Aşık ama bir yandan da kızgın.

Ö: Tamam kapatalım bu konuyu. Sizin özeliniz sonuçta.

T: Benim senden sakladığım bir şey yok abi. Biliyorsunuz, olmadı, boşandık. Şimdi de sadece ben kendi kendime bakamıyorum diye eski bir arkadaşım yardım etti bana. Okadar.

Formaliteden Aşk Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu