Formaliteden Aşk

85. bölüm - Kapak Mıydı O?

Neyin nasıl olacağını uzun uzun konuşmuşlardı. Hatta iş bölümü bile yapılmıştı. Kimine yiyecekleri almak, kimine ise içecekleri almak düşerken eğlence kısmı tabii ki Sinana bırakılmıştı.

Sİ: Hazır mıyız?

Ö: Hayır.

Sİ: Ne oldu?

Ö: Yarın bizim Defne ile doktorda randevumuz var. Bebeğin kontrolü için.

İ: Sizin randevunuz var?

Sinan gülmeye başlamıştı.

Ö: Evet?

Sİ: Seninki kaç aylık Ömer?

Diğerleri gülmeye başlayınca Ömer yüzünü buruşturdu.

Ö: Ya şu şakayı bir kere yapmasan ölür müsün? Arkadaşlarımın mizah seviyesine inanamıyorum gerçekten.

Sİ: Ayy bir yerlerimin kenarı mizah da beğenmiyor.

İ: Yalnız biz Melekle yarın düğündeyiz.

Ser: Kimin düğünü?

İ: Dilaranın. Nispet yapmaya gidiyoruz ayıptır söylemesi.

Ö: Sahte nişanla mı?

Deyip gülmeye başladı.

Sİ: Başkalarını mizahına o kadar laf söyledikten sonra yaptığım şaka.

Ö: Gıcık yaa.

Ser: Tamam siz işlerinizi halledin. Ben de Selimi arayacağım.

Ömer'in bakışları Serdarı delip geçecek gibiydi.

Ser: Hiç bakma bana öyle. Benim karım doğurmak üzere. Allahın unuttuğu bir yerde öyle gönül rahatlığıyla kalamam. Yanımızda doktorun olması daha iyi.

Ö: Başka doktor mu kalmadı?

Ser: Ben de farkındayım başka doktorların olduğunu. Ama ne yapayım? Selim yavşak olabilir. Ama güvenilir birisi.

Ö: Ya sen kendi ağzınla yavşak diyorsun. Karını ona nasıl emanet-

Ser: Ömer kusura bakma ama sırf sen kıskanıyorsun diye ben karımın ve çocuğumun hayatını tehlikeye atamam. Ya Nihanın sancıları tutarsa o dağ başında? Ben mi doğurtacağım onu?

Ö: Tamam abi haklısın. Hem de çok haklısın. Ama bu adam daha önce doğum yaptırmış mı? Her doktor doğurtabiliyor diye bir şey yok.

Ser: Selim üç sene kadın doğumda çalışmış. Ebe olarak. O yüzden ona güveniyorum.

Sİ: "Ben senin ebeni"ndeki ebe Selim o zaman.

İ: Hem Tarık için de iyi olur. Adamın vücudundan daha yeni iki kurşun çıkardılar.

Ö: Tamam, tamam. O da gelsin. Ama bak onu uyar. Defneyle bir sohbeti dahil olmasını istemiyorum. Kıskanıyorsam da kıskanıyorum. O adamı günahım kadar sevmiyorum.

Ser: Tamam, söz. O iş bende. Onunla ben ilgilenecem. Ne sen, ne de Defne onunla konuşmak zorunda değilsiniz.

Ö: Anlaştığımıza göre dağılabiliriz.

Herkes ayaklanınca İsmail oturduğu yerden herkese şaşkınca bakıyordu.

İ: Durun abi nereye?

Sİ: İşimiz gücümüz var kardeşim.

İ: İyide her şeyi konuşmadık ki.

Ser: Ne kaldı başka?

İ: Biz gideceğiz de nereye gideceğiz? Ev bulmadık ki.