Formaliteden Aşk

16. bölüm - Beni Seviyor Musun?

Fotoğraf merasimi bitince gençler bahçede ki koltuklara oturmuşlardı. Salih ve Ahmetten uzaklaşmak tüm gerginliği azaltmıştı.

İ: Eee Defocik gelin olmuş gidiyorsun ha?

Dedi kolunu arkasına atıp onu kendine çekerek sarılırken. Ömer ise sadece karşıdaki koltuktan onları izliyordu.

D: Dalga geçme İso. Daha yeni yüzükleri taktık.

İ: Merak etme düğün günü de gelecek.

Ser: Gelmesin düğün günü falan. Dur bakalım. Belki bir nişanla kurtulurlar.

Ö: Unut sen o işi. İhtiyarlar kararlı bizi evlendirmeye. Bakarsın çocuk bile isterler.

Defne öksürme başlayınca Ömer sırıtışını tutmamıştı. Serdar sinirlenmişti ama verecek bir cevap bulamamıştı.

Sİ: Bir şey diyeceğim.

Diye ortaya atıldı Sinan ortamın tekrar gerilediğini hissederek.

Sİ: Eğlenmeye gidelim mi? Kendi aramızda hem kutlamış olacağız.

Ser: Adam hala kutlama diyor ya.

N: Serdar! Sevgilim birazcık sakin durup moral bozmasan? Defne zaten yeterince üzüldü baban yüzünden. Sen de üzme kızı.

Sİ: Gidelim ya nolacak? Elektriğimizi falan atarız.

İ: Bence iyi fikir. Ben varım.

Ö: Bence de yani gidebiliriz.

Kalkmaya yeltendiklerinde Sinan yine konuştu.

Sİ: Ama bak söz verin normal insanlar gibi gidip normal insanlar gibi geri geleceğiz. Öyle kavga, didişme, takışma yok. Yoksa ben gelmem valla.

Ö: Tamam kardeşim tamam söz. Herkes sakin bu gece. Hadi bir an önce gidelim bana geliyorlar çünkü.

Teker teker içeri girdiler.

A: Ha gelin çocuklar bakın Salihle aklımıza ne geldi. Şimdi siz-

Ö: Biz çıkıyoruz. Size iyi akşamlar.

S: Bir dakika nereye böyle?

Ser: Dışarı çıkıyoruz işte.

S: Nereye oğlum bu saatte?

Ser: Dışarı dedim baba.

S: Doğru dürüst cevap verecek misin yoksa teker teker bahçeye dönmeye başlayacak mısınız?

Ser: Azarlanacak, hesap verecek yaşı çoktan geçtik biz. Hadi.

Dedi diğerlerine kapının yolunu göstererek.

A: Ömer!

Ö: Baba bu bizim gecemiz tamam mı? Daha fazla katletmenize izin vermeyeceğim! Yeterince açık oldu mu?

Ciddi ses tonundan Ahmet daha fazla karışmaması gerektiğini anlamıştı. Yoksa yine kavga edeceklerdi.

A: Gidin tamam. Dikkat edin.

S: Kardeşine göz kulak ol Serdar.

Defne bunu duyunca iyice sinirlenmişti babasına. Derin bir nefes alıp nereden geldiği belli olmayan bir cesaretle babasına doğru döndü.

D: Ya yeter ya yeter! Çocuk değilim ben artık. Rahat bırak beni!

Bağırıp büyük adımlarla kapıya yöneldi. Arkasında ise sadece şaşkın bir Salih bırakmıştı.

Dışarı çıkınca Serdar Defneye sarıldı.

Ser: Gurur duyuyorum seninle canım kardeşim.