103. bölüm - Hayatımda Birisi Var

713 31 48
                                    

Defne ve Ömer el ele hastaneden çıktılar. Defne diğer eli ile karnını okşuyordu.

Ö: Bak gördün mü? Ben sana korkulacak bir şey olmadığını söyledim bitanem. Boşuna bukadar stres yaptın.

D: Korktum işte... Ben nereden bileyim normal olduğunu? Daha hiç hissetmedim ki onu.

Ö: Merak etme karıcım. Doktor da söyledi... Zamanla hissedeceksin. Erken daha.

Defne telefonu çalmaya başlayınca Ömer'in elini bırakıp çantasından telefonunu çıkardı.

D: Abim.

Diye açıklama yaptı açmadan önce. Ömer de çattığı kaşlarını düzeltmişti hemen.

D: Efendim abi.     .......   Yoo konuşmadım ben Nihanla. Aramadı beni. Bir şey mi oldu?   .......   Ne?! Ne demek evi terk etti?

Ömer'in gözleri kocaman açılmıştı.

D: Ne alaka ya ne oldu ki?    .......   Sana gelen mesajı yanlış anlayacak kadar ne yazıyordu ki orada? Bana bak sen kıza ne yaptın? Evi terk edecek kadar nasıl üzdün sen bu kızı?   .......   Yemin etme, yemin etme! Çarpılacaksın.   ......   Bilmiyorum ki. Aramadı beni. Gidecek bir yeri de yok.   ........  Tamam sen endişelenme. Ben ararım şimdi onu.  .......   Tctctc. Erkek değil misiniz? Pis milletsiniz siz erkek milleti.

Diyerek telefonu kapatmıştı.

Ö: Noluyor Defne?

D: Nihan evi terk etmiş. Abim mesajı yanlış anladı falan diye bir şeyler zırvaladı. Off yaaa. Nereye gider bu kadın?

Nihanı aradı ama Nihan meşgule verdi.

D: Açmıyor! Bu soğukta o çocukla nereye gider ya bu kız?! Çıkarken ne cüzdan ne para hiçbir şey almamış yanına.

Ö: Tamam, tamam... Sakin ol. Abinin yanına gidelim beraber düşünürüz. Hem anlarız ne olduğunu.

D: Abim onu aramaya çıkıyorum dedi.

Ö: Tamam biz yinede oraya gidelim. Sen Nihanı armaya devam et.

Arabaya binerken Ömer Serdarı aramıştı.

Ser: Ömer hiç sırası değil şu anda.

Ö: Farkındayım. Bizim çocuklara söylüyorum şimdi Nihanı aramaya başlayacaklar. Haberin olsun dedim.

Ser: Sağol kardeşim.

Diyerek kapatmıştı.

***
Akşam olmuş ve herkes Serdarların evinde toplanmıştı. Nihanı hala bulamamışlardı. Serdar delirecek duruma gelmişti.

Ser: Aklım almıyor ya! Nereye gitmiş olabilir bu kadın! Bunca adam ne işe yarıyor?!

D: Abi nolursun artık bir sakin ol. Bir otur, bir düşün. Sabahtan beri bir durmadın.

Ser: Defne sen ne dediğinin farkında mısın? Nihan, benim karım, bebeğimizi de alıp gitti. Gideceği bir yeri olmamasına rağmen gitti. Sabahtan beri belki de sokaklarda. Bunun kafan alıyor değil mi?

Serdar Defneye sesini yükseltince Ömer kaşlarını çattı.

Ö: Şşş... Tamam.

Sesi kızgın ve uyarıcı çıkmıştı.

Ö: Otur, bir kahve iç. Biraz kendine gel. Sokaklarda değildir. O çocuk onun da çocuğu üşümesine izin verecek bir kadın değil Nihan.

Serdar koltuğa oturarak başını ellerinin arasına aldı.

Formaliteden Aşk Where stories live. Discover now