Formaliteden Aşk

52. bölüm - Hamilelik

Defne ölü adama öylece bakarken Sinan olanların şokunu atlatıp Defneye yaklaştı. Omuzuna dokununca Defne yerinden sıçrayarak arkaya doğru adımladı.

Sİ: Sakin ol Defne. Gel çıkalım buradan.

İlk defa ona yenge yerine ismi ile hitap etmişti. Tuhaf hissetmişti nedense.

Sinan tekrar onun omuzlarını kavrayıp dışarıya yöneldi.

Sİ: Temizleyin burayı.

Diye emretti adamlara. Dışarı çıktıklarında Defne hala ruhsuzca bakıyordu. Sinan onun yüzünü avuçladı.

Sİ: İyi misin? Arabada su vardı dur getireyim.

D: Abimi istiyorum.

Demişti sadece. Sinan başını salladı.

Sİ: Tamam. Ben şimdi Serdarı arayacağım. Seni onun yanına götüreceğim.

Defne hafifçe başını salladı.

Sİ: Gel hadi.

Defneye kapıyı açıp binmesine yardım etti. O da diğer tarafa geçince bir şişe su alıp kapağını açtıktan sonra Defneye uzattı. Defne ise başını hayır anlamında sallamıştı. Hiçbir şey istemiyordu. Sadece abisini isitiyordu.

Sinan Serdarı arayıp Defnenin onun yanına gitmesini istediğini söyleyince Serdar onu dağ evine götürmesini söyledi.

Yol boyunca Defne suskundu. Sinan bir kaç kez konuşmaya çalışmıştı ama Defne cevap vermemişti.

Dağ evine vardıklarında onlar daha kapıyı çalmadan Serdar dışarı çıkmıştı. Arkasında da Nihan vardı.

Defne abisini görür görmez gözleri dolmuş ve hıçkırarak kendini onun kollarına atmıştı. Serdar da onu sarmıştı. Saçlarını okşayarak onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Ser: Kıyamam ben sana benim güzel kardeşim. Kıyamam ben senin tek bir göz yaşına.

D: Abi...

Diye daha çok ağlamıştı.

Ser: Ağla kardeşim, ağla güzelim rahatla.

D: Ben onu çok seviyorum abi.

Serdar onun sırtını sıvazladı. Nihan da gözünden akan göz yaşını elinin tersi ile sildi.

Ser: Hadi gel içeri geçelim.

Defne ondan ayrılınca Nihan koluna girip birlikte içeri geçtiler. Serdar ise Sinana yaklaştı.

Ser: Ne oldu? Defne niye hu halde?

Sİ: Tam aralarında ne geçti bilmiyorum ama Ömer Rıdvanı öldürdü. Defneye de artık özgürsün deyip çekip gitti. Kızcağız da korktu tabi.

Ser: O herifi Defnenin önünde mi öldürdü?

Sinan başını salladı.

Ser: Manyadı mı bu? Aklı neredeydi?

Sİ: Valla hiçbir şey bilmiyorum abi ben de şimdi onun yanına gideceğim. İkisi de iyi değil.

Ser: Söyle ona iki saat sonra şirkette olsun. Yoksa gider beynini patlatırım.

Sİ: Tamam tamam sakin ol. Önce ne olduğunu bir öğrenelim.

Ser: Benim kardeşim bu haldeyse beni başka hiçbir şey ilgilendirmez. İki saat Sinan.

Sİ: Tamam.

Serdar içeri girince Sinan da arabasına binip gitmişti.

Salonda Defne Nihanın göğüsüne yatmış hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.