Verdentia Empire: Endless Rebirth

Chapter 50: Into the Storm

Chapter 50: Into the Storm

Hindi ko alam kung saan ako titingin. Hindi ko alam kung saan ako patungo. Pareho kaming natuod ni Jihen sa kinatatayuan namin. We can't utter a single word. We can't move like we always be.

Everything.. is in chaos. Everything is in ruins. Ang bayan ng Gretel ay naging isang sirang bayan. May mga usok galing sa pag-sabog, may mga gusaling nahati sa gitna at natumba, may mga Sentinel na hanggang ngayon ay nakikipaglaban at ang iba ay pawang nakahiga sa lupa.

"Yuko!"

Sabay kaming napahiga sa lupa ng marinig ang katagang 'yon. Napalaki naman ang mata namin ng biglang natumba ang gusali sa aming likod.

Nalipat ang tingin ko sa harap ng biglang may lumitaw at tunawa. Kumabog naman ang dibdib ko ng makita ang lalaking matagal ko ng kinalimutan.

"Long time no see, Haruka. Did you miss me?" he grinned.

Hindi ako sumagot bagkus ay tumayo at tumitig sa kanya. Bigla namang dumating si Fuma sa gilid namin habang hawak ang dumudugo niyang braso.

"What happened?!" agad na tanong ni Jihen sa kanya.

"We fought." seryosong saad ni Fuma at tumingin sa lalaki sa harap.

"Bakit ka nandito, Haruka? Akala ko ba hindi ka na makakatapak sa emperyo?" tawa niya.

Kumunot ang noo ko. H-how did he knew?

"Anong sinasabi niya, Haruka? Sino 'yan? Saan ka galing?" nagtatakang tanong ni Fuma.

Ngunit hindi ko magawang makasagot. Gustuhin ko mang idetalye sa kanya ang nangyari ngunit hindi ito ang tamang oras.

"Saan niyo dinala sina Sister, Sota?!" mariin kong tanong.

Malakas naman itong tumawa at tumingin sa akin. "Did you see my present in your orphanage? I did that with those tiny little child."

Ang kaninang seryoso kong mukha ay napalitan ng galit. I clenched my fist and gritted my teeth. "You!"

Gravity.

Napalaki ang mata nito ng biglang nahatak ang buo niyang katawan sa lupa. Hindi naman ako nag-aksaya ng oras at tumakbo tungo sa kanya.

Sword.

Wala atubili kong sinaksak ang espada sa magkabila niyang kamay. Narinig ko naman ang nakakabingi niyang sigaw at masamang tumingin sa akin.

"You bit*h!" nanggigil niyang saad.

Ngunit ngumisi ako sa mismong mukha niya. "Baka nakalimutan mo, alam ko ang kahinaan ng mahika mo. We fought before, remember?"

Nangagaliti naman itong tumingin sa akin, napa-atras naman ako ng sumigaw ito sabay gigil na makatayo.

"Jump!" malakas na sigaw ko kina Fuma at Jihen.

Napa-talon kami ng malakas ng ini-slash niya ang kamay niya. Nagkaroon naman ang isang malakas na hangin sa ibaba at biglang nahiwa ng tuluyan ang isang gusali sa aming likod.

"What the?!" rinig kong reaksiyon ni Jihen.

"His magic can cut anything except a person whole being. He can cut your one arm, your one legs, or even your head but not your whole body. He can cut only one part of a person to the fullest. So please, be careful." nalipat ang tingin ko kay Fuma. "I will explain everything later. For now, tell me where is Kazuki and others?" tanong ko.