BÖLÜM:5 "GEÇMİŞTE Kİ KAYBEDİŞ"
Ruhum çatlaklardan oluşuyor ve oluşan acı çatlaklara sızarak beni oluşturuyordu.
Damarlarımdan akan kan, şerbetli suya karışarak ruhuma içirtiyor ve kendi uzuvlarımda yakılarak göğüs kafesimi yakıp, midemi kasıp kavuruyordu. Beynimin işlevi bitmişti. Duygusuz olmak istesemde, ağlayan körelmeyen bir duygu benimle ölüme kadar gelebilecek türdendi.
Gecenin sonu bitmiş, güneş kısık cetvel gibi şeritleriyle yatağımda beni dürtüyordu.
Gözlerimi açmak istemiyordum, odamı daha toplamamış ve görükten sonra ağlamış halde okula gitmek istemiyordum.
Kirpiklerim açılmak istemezcesine dün ağladığım için birbirine daha çok yapışmış ve ruhumu solgunlaştırıyordu.
Avuçlarımı gözlerime bastırdım. Soğuk ellerimin titrettigi göz kapaklarım, alev olmuşcasına yanıyordu.
Çantamda ki telefon çaldığında olduğum yerde kafamı sertçe yastığa bastırdım ve etrafa çok bakmdan telefonu elime aldım. Annem aşağıdan beni aramayacağına göre Balın arıyordu.
"Dün neler oldu? Hiçbir bok hatırlamıyorum." Açtığım an kulaklarımda patlayan sesiyle, gözlerimi yastığa gömdüm.
"Bütün gün dans ettin." Diye hayıflandım.
"Peki bir olay filan oldu mu?" Diye sorduğunda, odama bakmak istemeyişim bir kez daha kirpiklerime tutundu.
"Hayır, Balın. Hiçbir şey olmadı."
"İyi bari." Diye konuştuğunda aklıma dün gece geldi.
"Annen bir şey dedi mi?" Diye sorduğumda, kısa bir an telefonda sessizlik yaşandı.
"Kızmak ne kelime," dedi gülerken. "Babama çaktırmamak için bir palyaço olmadığımız kalmıştı."
"Anlamadı dime?" Dedim, heyecanla. Eğer anlarsa gerçek ona kızabilirdi.
"Yok, annem iyi yürüttü valla." Diye konuştuğunda arkadan, annesinin komik homurdanmalarını duydum.
"İyi bare," dedim rahata ermiş bir sesle ve onun adına mutlu olurken. "Bir daha alkol kullanma."
"Çok zevkliydi. Emin ol bunu bir daha ne zaman yapacağımı hesaplıyordum," diye konuştuğunda, gözlerimi devirdim. Bu kız hiç akıllanmayacaktı.
"Sen delisin," diye konuştum, zorla gülerken.
"Evet bebeğim deliyim. Sende deli bir arkadaşa sahip olacak kadar delisin."
"Ya, öyleyim," diye konuştum baygınca. "Neyse, hadi okulda görüşürüz."
"Görüşürüz bebiş," deyip telefonu kapattı.
Ayağa kalkıp okula gitmeliydim. Ne de olsa gün boyu giydiğim kıyafetlerimle yatıyordum. Gözlerimi gelen cesaretle açtım, harap olmuş oda tekrar duygularımı tetiklerken kendime dayanamarak, yatakta oturdum ve bacaklarımı kendime çeketek kafamı iki elimin arasında tutarak ağlamaya başladım.
Canımı daha çok yakan, Atıl'ın aldığı kitaplardı.. bundan daha fazla bahsederek kendimi yoruyordum ama şimdi de onlari yerden alarak çöpe atmak istemiyordum..
Kapı sert bir şekilde açıldığında göz yaşlarımdan dolayı bulanık gören gözlerimi elimin tersiyle ittim. Annem sinsi bir şekilde gülerken, kapıya yaslandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLİKLENMİŞ RUHLAR #WATTYS2018
Teen Fiction2018 HİKAYE USTALARI WATTYS KAZANANI Ruhum ruhuna çengelli bir iğne gibi batıyor, her ilmesini nakış eden bir terzinin, parmaklarındaki nasır olurken. Sırtımı ağrıtan yaraların mezarı kazınıyor dipsiz bir kuyuya, mor renk ahenk olmuş vücudumu ele ge...
