TYGW's Mr.Lucky (BL) [Myanmar Translation] Book-1

Chapter(31):ေငြ႐ွာဖို႔ နည္းလမ္းမ်ား႐ွာေဖြျခင္း-1

Zawgyi

က်န္းေမာ့႐ွန္းကိုကုသေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ယီြဂ်င္လီက သိပ္မေနပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူညစာစားေနတာက အခုထိမျပီးေသးဘူးေလ။
စိတ္လႈပ္႐ွားမႈကို ေက်ာ္လြန္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ သူခ်က္ခဲ့တဲ့စားစရာေတြကို ျပန္လြမ္းလာတယ္။

သူအဲ့ဒါကို ရက္အမ်ားႀကီးၾကာေအာင္ မစားဘဲေနခဲ့ရေတာ့ သူအမွန္တကယ္ကိုလြမ္းေနၿပီ။

ယီြဂ်င္လီစားေသာက္ဖို႔ အိမ္ေအာက္ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေ႐ွာင္မုလန္ႏွင့္က်န္းဇန္ေထာင္တို႔က သူ႔ကိုစားပြဲမွာ ေစာင့္ေနေသးၿပီးေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ဟင္းပြဲေတြကလည္း သူထြက္သြားတုန္းကအတိုင္းပဲ့ ဆိုတာကို သူေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဘယ္သူမွမလႈပ္႐ွားပဲ့ႏွင့္ သိသိသာသာကို သူ႔ကိုေစာင့္ေနခဲ့တယ္။

ယီြဂ်င္လီက ႐ုတ္တရက္ ႐ွက္လာသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ သူကအစားစားေနတုန္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ႏွင့္ ထြက္သြားၿပီးေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို စားဖို႔တစ္ခုခုေပးဖို႔ အေပၚထပ္ကို ေျပးတက္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မိဘေတြက သူ႔ကိုဗိုက္ဆာဆာႏွင့္ ေစာင့္ေနရတယ္။ အဲ့ဒါက အမွန္တကယ္ကို ႐ိုင္းတာပဲ့။

"အေမႏွင့္အေဖ အရင္စားႏွင့္လို႔ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနစရာမလိုပါဘူး။" ယီြဂ်င္လီက ႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းႏွင့္ေျပာလိုက္တယ္။

"ဒီလိုမ်ိဳးအရသာ႐ွိတဲ့အစားအစာေတြက အတူတူစားမွပိုေကာင္းတာ။" ေ႐ွာင္မုလန္က အျပံဳးေလးႏွင့္ေျပာလိုက္ၿပီးေတာ့ ယီြဂ်င္လီအတြက္ ေနာက္ထပ္ထမင္းပန္းကန္လံုးတစ္လံုးကို ထည့္ခိုင္းလိုက္တယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုမ်ိဳးပဲ့ ပံုမွန္အိမ္ခ်က္ဟင္းပြဲ အမ်ားစုထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ျဖစ္ေနတာေတာင္မွ တ႐ုတ္အစားအစာေတြက ပိုၿပီးအရသာ႐ွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေ႐ွာင္မုလန္ႏွင့္က်န္းဇန္ေထာင္တို႔က သူတို႔ရဲ႕အစားအစာေတြႏွင့္ အလြန္အမင္းကို ေက်နပ္အားရေနၿပီးေတာ့ ပန္းကန္ထဲမွာ စြပ္ျပဳတ္တစ္စက္ေတာင္မက်န္ေတာ့ဘူးဆိုတာကို သူျမင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲ့ဒါေတြက ပိုၿပီးပိုၿပီး အရသာ႐ွိသြားတယ္။ စားဖိုမွဴးျဖစ္တဲ့ ယီြဂ်င္လီလည္း ေအာင္ျမင္မႈအရသာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။