ဤမျှသာ

[Part 10]

ကဲ ကလေးတို့ ထုံးစံအတိုင်းKingနဲ့Queenရွေးရမယ်တဲ့။ ဆရာမကိုအခုပဲစာရင်းတွေလာတောင်းနေပြီ။ အဲ့တော့ ယောက်ျားလေးငါးယောက် မိန်းကလေးငါးယောက်‌ရွေးမယ်နော်

ကျွန်မတို့အတန်းထဲစာသင်နေတုန်း တီချယ်တစ်ယောက်ကရောက်လာပြီး ကျွန်မတို့မေဂျာရဲ့ Fresher welcomeအတွက် king queenရွေးဖို့လုပ်နေကြတာပါ။ အဲ့ထဲမှာကျွန်မရဲ့သူငယ်ချင်းလေးယောက်က ပါသွားပြီပေါ့လေ။ အဟင်းဟင်း သူတို့ကလဲချောကြတာကိုး။ ပြောရမယ်ဆိုရင်အတန်းထဲကအချောဆုံးတွေကကျွန်မနဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတယ်ဆိုပါတော့။

"ကဲ အာ့ဆိုရွေးဖို့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပဲကျန်တော့တယ် ဟိုသမီးလေးလုပ်မလား"

"ရှင်"

ဘုရားရေ... တီချယ်ကကျွန်မကိုပြောနေတာပဲ။

"သမီးကိုပြောနေတာ လုပ်ပါလားလို့ ချောချောလေးမို့လို့"

"အာ တီချယ် သမီးကစင်ကြောက်တတ်တယ် တီချယ်ရဲ့ မဖြစ်ဘူးနဲ့တူတယ် တခြားသူပဲရွေးလိုက်တာကောင်းမယ်ထင်တယ်"

"သေချာရဲ့လား သမီး ပြန်စဉ်းစားပါအုံး တီချယ်တို့ရှိတာပဲ မကြောက်ပါနဲ့"

"သမီးတကယ်မဖြစ်လို့ပါ တီချယ်"

"အေးပါကွယ် အာ့ဆိုလဲဟိုသမီးလေးလုပ်လိုက်"

ဟူး ကျွန်မအခုမှသက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်။ တော်သေးတယ် မပါသွားလို့။ ကျွန်မကတကယ်လဲစင်ကြောက်တတ်ပါတယ်။ လူလဲကြောက်တတ်တော့ပိုဆိုး။ ပြီးတော့ကျွန်မရုပ်ရည်ကအဲ့လိုမျိုး၀င်ပြိုင်ရလောက်တဲ့အထိ မချောမှန်းကျွန်မကိုယ်ကျွန်မသိတယ်လေ။ ကျွန်မပါသွားခဲ့ရင်တောင် ကျွန်မသူငယ်ချင်းလေးယောက်နဲ့ပြိုင်ရတာမျိုးမဖြစ်ချင်ပါဘူး။ အပျော်သဘောလုပ်ကြတာဆိုပေမဲ့ စင်ပေါ်မှာတော့အပြိုင်အဆိုင်နေကြရမှာလေ။ အဲ့ထက်ဆိုးတာရှိသေးတယ်။ "မိုင်"ပေါ့။ ခုနကတီချယ်ကလုပ်မလားမေးတုန်းက သူကျွန်မကိုမျက်မှောင်ကြီးကြုတ်ပြီး ကြည့်နေတာ။ ကြောက်ဖို့တောင်ကောင်းတယ်။ သူ့ရဲ့ဒေါသကြီးပုံနဲ့ ကျွန်မ၀င်ပြိုင်လို့လဲမဖြစ်သေးပါဘူး။ တော်ကြာ စင်ပေါ်မှာကျရင်ယောက်ျားလေးနဲ့တွဲလျှောက်ရတဲ့အခါကျရင် စင်ပေါ်တက်ပြီးလက်သီးနဲ့လာဆွဲထိုးနေမှဖြင့်။ အမလေး အတွေးနဲ့တင်ကျွန်မကျောချမ်းတယ်။ သူဆွဲထိုးတာအကြောင်းမဟုတ်ဘူး။ ကျောင်းထုတ်ခံနေရမှဖြင့်။ ကျွန်မကတော့လေ တခုခုလုပ်တော့မယ်ဆိုရင်သူ့အတွက်စဉ်းစားပေးပြီးမှလုပ်ဖြစ်နေတာ အကျင့်တောင်ပါနေပြီ။