Badboy's Kid [Part 1]

- 12 -

POV Emily

Ik word wakker van de wekker op mijn telefoon. Als ik omhoog wil komen, kan dat bijna niet door een stevige arm die om mijn middel geklemd is. Ik kijk naar de tattoo van een draak op zijn hand. Oh mijn God, is dat? "Jason?"

Het kleine jongetje dat over mij heenlag, wordt nu ook wakker. "Papa?" Ik houd mijn vinger voor mijn mond. "Hij slaapt nog." Fluister ik naar hem, maar Luke luistert niet.

Het jongetje klimt over me heen en springt zo op Jason en belandt met zijn knie op een gevoelig plekje. Natuurlijk schiet Jason meteen wakker en kreunt van de pijn.

"Papa wakker?" Jason begint te lachen als een boer met kiespijn, hij moet veel pijn hebben nu. "Ja, ik ben zeker weten wakker." Zegt hij met ingehouden adem.

Hij kijkt naast zich en kijkt me dan recht in mijn ogen aan. Iets wat ongemakkelijk kijk ik naar de andere kant van de kamer. "Ik kreeg je gisteravond niet wakker."

"Ja, sorry, ik ben een diepe slaper." Zeg ik ongemakkelijk. Ik heb in één bed geslapen met Jason Bennett. Ik wend mijn blik af en bekijk zijn kamer nu het licht is. Het is echt een typische jongenskamer: skateboards, blikjes energiedrank en vooral veel posters van naakte vrouwen.

"Mama, eten!" Ik kijk verbaasd naar Jason en hij naar mij. "Ik ben niet je mama, ik ben Emily." Meteen begint Luke te jammeren.

"Wat wil je eten, Luke?" Vraag ik als ik hem in een poging hem te troosten. "Pannenkoeken!" Hij springt over het bed heen. "Dan ga ik maar eens pannenkoeken maken."

Als ik uit bed wil stappen, merk ik dat ik geen broek meer aanheb. "Wij hebben toch niet, je weet wel?" Jason schudt meteen zijn hoofd en heeft een jongensachtige lach op zijn gezicht. "Geen zorgen schatje, ik vind het leuker als mijn meisjes wakker zijn als ik seks met ze heb." Ik draai met mijn ogen, pak mijn broek van de bureaustoel af en probeer hem zo snel mogelijk aan te trekken.

"Je hebt een tattoo?" Merkt Jason op. Ik sla meteen mijn handen voor de tattoo op mijn rechter bil. "Ik was dronken. Het was een domme fout." Hij lacht even.

"Dus niet zo onschuldig als ik dacht." Mompelt hij lachend in zichzelf. Hij blijft naar mijn kont staren, dus probeer ik nog sneller mijn broek aan te trekken dan ik al deed.

"Heel grappig. Ga je me nog helpen of blijf je heel de dag in bed liggen?" Hij grinnikt. "Ik geniet wel van het uitzicht eigenlijk." Weer draai ik met mijn ogen.

"Ik ben beneden." Zeg ik als ik mijn broek eindelijk aan heb.