Hikayeler hepimizin iletişimde kalmasını sağlar.
Okuyucular ve yazarlar kurgusal bir dünyanın içine kaçmak, tutkularını kendileri gibi düşünen insanlar ile paylaşmak ve gelecekteki yeni büyük şeyleri keşfetmek için, dünyanın dört bir yanından Wattpa...
Okuma Görevi: Margaret ve H. A. Rey'in yazmış olduğu Meraklı Maymun hikayelerinden birini okuyun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Quentin Tarantino ile Meraklı Maymun'un arasındaki benzerlikler neler?
Pekala, size şaka yaptığımızı sanıyorsunuz ama yapmıyoruz. Şimdi birlikte aralarındaki benzerliklere bakalım.
Tarantino filmini izlemeyenler için genellikle şiddete yatkındırlar, sarhoş Dr. Who gibi geçmişten geleceğe atlayıp dururlar. Ve binlerce ama binlerce diyalog kullanırlar.
Rezervuar Köpekler ve Ucuz Roman piyasaya çıktığında, herkes Tarantino gibi yazmak istedi. Çünkü filmleri oldukça popüler, ilgi çekici, karmaşık ve diyaloglardan oluşuyordu. Daha önce kimse böyle bir şey görmemişti. Hızlı, doğal, zekice yazılmışlardı. Ama sonunda farklı bir şey vardı.
Çok daha küçükken, birkaç Meraklı Maymun kitaplarını okuduğunuzu hatırlıyorsunuzdur. Bunları Margaret Rey yazdığı, kocası Hans Agusto Rey'inde resimlendirdiği muhteşem çocuk kitapları serisiydi. Hikayelerden birinde, Meraklı Maymun birçok kargaşaya neden olan bir durumdan diğerine atlar. Genç bir çocuk için bunlar eğlendirici şeylerdir.
Ama bir yetişkin olarak, Meraklı Maymun serisini pek de eğlenceli bulmayabilirsiniz. Nostalji ortadan kalktıktan sonra, kendinizi kitaba kaşlarınızı çatmış halde, memnunniyetsizlik içinde buluyorsunuz ve hikayelerdeki olayları birbirleriyle bağdaştıramıyorsunuz.
Yazılmış birçok kitap, size dışarı çıkmanızı ve insanların nasıl konuştuklarını görmenizi ister. Neden? Yoksa hepimizin diğer insanlarla hiç konuşamadığımızı mı düşünüyorlar? Hayır! Biz, insanlarla nasıl konuşulacağını bilen insanlarız. Bazı insanların diğerlerinden farklı konuştuğunu biliyoruz ve insanların farklı bir durum içine girdiklerinde de konuşmalarını nasıl değiştirdiklerini fark edebiliyoruz. Gidip insanların nasıl konuştuklarını dinlememiz gerektiği söylemeleri iyi bir tavsiye sayılmaz çünkü bunun hiçbir mantığı yoktur.
Asıl bizler yazar olarak bilmemiz gereken nokta, aklımızda kurguladığımız hedefle kendi sahnemizi yaratmamızdır. Yeni bölüm üzerinde çalışmaya başlarız ve neler olacağını biliriz. Belki de okurumuzun yaklaşmakta olan büyük tehdidin ne olacağını bilmelerine ya da iki karakterin arasındaki farklı görmelerine izin veririz. Hikayemizde neler olduğu önemli değil, önemli olan diyalogların okuyucuya hikayeyi anlatmak için elimizdeki en iyi aracımız olmasıdır.
Asıl sorunumuz şurada. ("okuyucuya anlatmak" derken ne demek istediğimi yakaladınız mı? Hani o bölümü hatırladınız mı?) Görüyorsunuz ki diyalog yazmak tehlikeli maddelerden biridir. Dikkatle kullanmak, karakterlerinizin eşsiz ve ilgi çekici olmasını sağlar. Çok iyi yazılmamışsa, okuyucunuzu sıkıcı olmaktan öldürürsünüz ve en sonunda, sayfaları hızla geçmesine ve başka bir kitabı açıp okumasına neden olursunuz.
Şimdi sorunumuz, kurguya girip, diyalogları belirli bir sebeple kullanarak okuyucuya neler olduğunu anlatmak -ki aslında bu biraz da gerçek hayatımızla alakalıdır. Bir dersi, bir monoloğu ya da başka bir şeyi dinliyorsunuz. Gerçek şu ki bunun doğal hissettirdiği sadece birkaç durum vardır.
