MYSTICAL ACADEMY: Play with Fire

CHAPTER 15

Author's note: Charaaaan! Thank you gift itong update na ito para doon sa mga nag aabang and Thank you gift dahil 7k reads na ang story na ito.

THANK YOU SA PAG PILIT SA AKIN NA ITULOY ANG STORY NA ITO. lalo na doon sa mga nag message sa akin.

Sobrang thank you!!

RAINI

"Nangangalay na ako. may balak ka ba o ano?"

Nakabawi ako agad dahil hindi ko namalayan na nakatulala na pala ako sa mukha niya. sino ba namang hindi matutulala sa itsura niya? ang gwapo! hindi ako magsisinungaling sa sarili ko para sa bagay na iyon. Just stating the fact.

Napalunok ako nang abutin ko ang kamay niya. ramdam ko pa ang panginginig ng tuhod ko sa aking pagtayo. Shocks! I can smell his manly scent.

Namula ang buong mukha ko habang naglalakad kami patungo sa dance floor. pansin ko ang pagtingin ng iba sa'min. nahagip ko pa si Hydra na gulat na gulat habang nakatingin din sa amin. tuluyan na kaming nakapunta sa gitna nang harapin niya ako, ganun din naman ang aking ginawa.

"I-I don't know how to d-dance." nauutal pa na wika ko.

"What's with the stuttering, Zalana?" He grinned. I was surprised when he held my waist with his hands and suddenly pulled me closer to him.

"What are you doing?" gulat na tanong ko. buti nalang at mabilis kong nailagay ang dalawang kamay ko sa dibdib niya dahilan para magkaroon ng distansya samin dalawa.

"Sasayaw." maikling sagot nito.

Sunod-sunod na paglunok ang ginawa ko dahil nilapat niya ang dalawang kamay ko sa magkabilang balikat niya. pagkatapos ibinalik ang kamay niya sa bewang ko.

Nagpatianod nalang ako sa ginagawa niya. hanggat maaari iniiwasan kong matakapan ang paa niya. hindi ko alam kung saan ko ibabaling tingin ko. ayaw ko naman makipagtitigan lang kay Chalter buong sayaw.

"Did I make you wait?" bigla naman nagising ang inis ko kanina dahil sa tanong niya.

"Obvious ba?" sarkastikong wika ko. hindi ba halata sa naabutan niya kanina?

Napanganga ako nang makita ko siyang tumawa.

Si Chalter ba talaga ito? hindi ba ito isang clone? hindi tumatawa ang isang Chalter!

"Did you laughed?" wala sa sariling sambit ko. tinignan niya ako na parang ako na ang pinaka wirdo na tao na nakilala niya sa balat ng lupa.

"Yea. Is that big deal for you?" hindi agad ako nakasagot dahil sa biglang pag-ikot niya sa akin.

"No. first time ko lang marinig kang tumawa." sagot ko habang titig na titig sa mukha niya.

I saw Chalter's smiling that makes my knees weaken. kung hindi niya lang ako hawak ay baka natumba na ako sa sahig dahil sa ngiti niya. kailan pa nagkaroon ng ganito kagwapo na nilalang sa mundo?

Bigla nalang siyang napairap. "Could you close your mind just for once?"

Oo nga pala.

"Humble, ah?" pang-aasar ko.

"You know what, you do not need makeup. You are already so naturally beautiful." seryosong wika niya habang pinagmamasdan ang mukha ko.

I bit my lower my lip because of the compliment I got from him. As I felt my cheeks turns to red. why am I blushing? kinikilig ba ako? bakit naman ako kikiligin? maybe, minsan lang siya magbigay ng compliment sa tao dahil madalas puro panlalait. masaya lang siguro ako dahil nakatanggap ako ng magandang salita galing sa kaniya.