Million Reasons Why

Twenty Seven. Part Two.

Psyche's POV.

As in? Magzizip Line kami? O.O

Sabi ko na nga ba eh dapat talaga kong kabahan sa mga binabalak ni Jarren eh.

Hindi naman ako takot sa heights. Takot lang akong bumagsak... Syempre sino ba namang hindi? Taas kaya ng huhulugan mo.. Pagnalaglag ako lasoglasog ang sexy body ko. Wag na Uy sayang yung Hawt kong katawan.

Nakatingin lang ako sa mataas na babagsakan ko pagnaputol yung tali..

Nalulula ako.. Nahihilo. Nasusuka..

AYOKOOOO!

Kinakabahan na koooo.

Maya-maya, may inabot sakin papel si Jarren.

What is this Patis. WAIVER?

As in. Lalo akong kinabahan.

Bakit kailangan kong pumirma nito?

Mamatay ba ko pagsumakay ako sa ganito. Naghuhugas kamay sila sa mga damages na pwedeng mangyare sa makinis at maladiyosa kong anyo. Okay. Ang OA ko lang pero Kinakabahan talaga ko.

" Minor ka palang, pero hindi naman halata kaya wala ng parents Consent sabi ko 18 ka na.." sabi sakin ni Jarren ng naka-smirk.

*lunok laway*

Nauubusan na ata ko ng dugo sa mukha.

" Okay ka lang ba Psyche? Namumutla ka ata.." 

" Ha-Haaa? Hindi.. O-okay lang ako.."

Paano ko sasabihing 'hindi' kung yung mukha niya nagningning sa excitement.

" Talaga?" parang nang-aasar yung ngiti niya.

" Talagang-talaga.." 

" Wag kang mag-alala, hindi naman kita ipapahamak eh.. Magtiwala ka lang sakin" sabi niya sabay kindat.

tapos unti-unti siya lumapit at...

0.0

Nakatingin lang ako sa kanya..

Lumapit siya at

at hinalikan 

yung noo ko..

and with that..

I feel safe.. 

----

Nakatingin siya sa mga mata ko na parang sinasabing magtiwala lang ako sa kanya.

Nanginging ang tuhod ko, kalamnan, ang buo kong katawan..

Hinawakan niya ko sa magkabilang balikat..

" Gusto ko pag andun na tayo.." sabay turo dun sa ere.

" Gusto ko isigaw mo lahat ng nararamdaman sa taong nanakit sayo.. Gusto ko ilabas mo lahat ng sakit sa puso mo" ramdam ko yung sincerity sa mata niya.. " Gusto ko malimutan mo na siya.. gusto ko.. ako naman ang mahalin mo.."

" pero Ja-" 

hindi niya ko pinagsalita, shinake niya yung mukha niya na parang sinasabing itigil ko muna kung ano man yung sasabihin ko... ngumiti lang siya..

Hindi ko maassure sa kanya na kaya kong ibigay yun...

Hindi ko alam..

walang kasiguraduhan..

Canopy Ride yung sinakyan namin. Hindi siya nakapahiga, nakaupo lang, ansaya sigurong magsight seeing dito..

Pinisil niya yung mga kamay ko..