The Lady in the Chronicles (OU:LNMEH #1)

Chapter 19: Disobedience Brings Destruction

"H-haylan?" nagtatakang tanong ni Minikki.

Hindi niya inakalang sa lahat pa ng taong nandito sa Occoii University, si Haylan pa ang mabubunggo niya—ang lalaking nagligtas sa kaniyang buhay na ngayo'y naparurusahan dahil sa kaniya.

"Are you okay?" tanong ng binata.

Laking gulat ni Minikki nang kausapin siya nito. Hindi siya nakapagsalita at sa halip ay agad siyang lumayo dahil sa pagkabahalang baka may makakita sa kanila. Nilampasan niya na lamang ang binata lalo't natatandaan niya ang bilin sa kaniya ni Gellie na huwag pansinin ang lalaki.

"Where are you going? It's getting late, Minikki!"

Napatigil sa paglalakad si Minikki nang marinig ang kaniyang pangalan mula sa bibig ng lalaki. Rinig na rinig ni Minikki ang tibok ng kaniyang puso. Wala pang kahit na isang taong tumawag sa kaniya nang ganoon.

"K-kay Professor Gener," matipid niyang sagot sa pag-aakalang lulubayan na siya nito kung sakaling sumagot siya.

"Samahan na kita."

Lalong nanlaki ang mga mata ni Minikki sa tinuran ng binata at napalingon sa lalaki.

"H-ha? H-hindi na! Baka may makakita pa sa atin!"

"What's wrong with that?"

Napanganga si Minikki. Gusto niyang sampalin ang sarili upang malaman kung tama ba ang kaniyang narinig.

"You're a woman. Who knows what would happen if I left you alone?"

"P-pero."

"No buts."

Hindi na nakasagot si Minikki. Mabuti na lamang at madilim na kung kaya't hindi makikita ni Haylan ang namumulang pisngi ng dalaga. Hindi niya alam kung bakit ganoon na lang ang reaksyon ng kaniyang sarili kapag napapalapit sa binata. Dahil ba ito sa nangyaring paglalapit ng kanilang mga labi?

Pero parang wala lang iyon kay Haylan dahil kung tumingin ito sa kaniya ay parang nakalimutan na nito ang ginawa niya. Napabuntong-hininga si Minikki. Pinigilan niya na lamang ang kaniyang sarili na mag-isip at hinayaan si Haylan na samahan siya. "S-sige."

Alam niyang nakasunod si Haylan sa kaniya habang naglalakad. Animo'y isang bodyguard na kung saan siya dumaan ay nakabuntot ito sa kaniya. Ilang sandali lang ay nakarating na sila sa Lodging House ng faculty members. Hindi naman ito kalayuan sa lodging houses ng mga estudyante.

Lumapit si Minikki sa receptionist samantalang nagpaiwan sa labas si Haylan.

"Good evening, Miss Umali, how can I help you?"

Nagtataka man kung bakit siya kilala nito ay sinagot na lamang niya ang tanong kung anong pakay niya sa pagpunta rito.

"Si Professor Gener po, pupuntahan ko po siya," sagot ng dalaga.

"I'm sorry, Miss Umali, hindi pa umuuwi si Mr. Gener."

Napasinghap si Minikki. "Ganoon po ba? Sige po, maraming salamat."

Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Minikki bago siya nagpaalam sa receptionist. Nakita niyang naghihintay sa kaniya si Haylan habang nakasandal ang likod sa pader. Hindi niya napigilang pagmasdan ito kung hindi pa yata ito lumingon ay hindi siya mababalik sa wisyo.

"Kumusta?" bungad nito sa dalaga sabay lapit. "Have you met him?"

Umiling si Minikki. "W-wala pa raw si Professor Gener. Bukas ko na lang siguro siya kakausapin," nauutal na sabi ng dalaga.

"Ano bang kailangan mo sa kaniya?"

"Ha? Ahh...baka lang kasi mapapadalhan niya ng significa si ina. Marami kasing gumugulo sa utak ko at gusto kong itanong kay ina."