The Lady in the Chronicles (OU:LNMEH #1)

Chapter 46: Those Eyes and the Blue Moon

Agad na hinanap ni Minikki ang president nila sa Dreamers Association—si President Darwin. Natuwa naman siya nang makita niya itong lumabas sa Dreamers Lodging House kasama ang iba pang dreamers.

"Sige na, alalayan ninyong mabuti ang mga bata. Hindi naman tayo nagmamadali pero sana matuklasan na nila ang kanilang mga kakayahan para kung sa gano'y makasangkapan na sila sa laban," sambit ni Darwin.

"Nakakalungkot lang na kailangan na nilang lumaban sa murang edad pa lang," wika naman ng isa habang nakatingin sa kalawakan ng Occoii University.

"Wala tayong magagawa. Mas mabuti nang matuto sila para kaya na nilang maprotektahan ang kanilang sarili," sabi ni Darwin at tsaka naglakad palayo sa lodging house.

Lihim na sinundan ni Minikki ang presidente nila. Binabagabag pa rin siya ng katotohanang isa sa Alpha Team ang posibleng nagbibigay ng impormasyon sa persona non grata. Ang tanong ay sino, bakit at paano?

Sumunod lamang siya sa lalaki at kung saan saan ito sumuot. Tila ba nagche-check ito ng mga estudyanteng pakalat-kalat sa Occoii University gayong mag-gagabi na rin.

Dumaan ito sa underground alley upang sitahin ang mga estudyanteng nagtatago roon at pinauwi ang mga ito sa kani-kanilang lodging houses.

"Mag-a-alas sais na, ano pang ginagawa niyo rito? Oras na para magpahinga!" sita ni Darwin sa mga estudyanteng agad rin namang nagsitakbuhan pauwi. Ang iba kasi ay iyon ang ginagawang daan papunta sa Buried Emporium na siyang ginagawa ring kitaan ng ibang kabinataan at kadalagahan. Simula nang sumugod ang mga PNG, tila ba nawala na ang bisa ng utos sa pagbabawal ng relasyon. Lalo na't nagkakaroon ng bulong-bulungan na kung pinayagan lamang ang relasyon ni Alondra at Theo ay hindi ito magkakaroon ng dahilan para maglaho at mamatay. Ngunit marami pa rin namang parte sa mga kabataan ang may takot na sumusunod sa utos dahil ayaw nilang mawala sa paaralan na ito kahit na nasa masalimuot na itong kalagayan.

Natigilan sa paglalakad si Minikki nang mapansin niya kung saan tumigil sa paglakad si Darwin—sa Blue Graveyard. Wala na ang mga taong narito kanina sa seremonya. Maging ang kabaong ni Alondra ay nailibing na.

Malakas at malamig na hangin ang umihip dahilan upang magsitayuang muli ang kaniyang mga balahibo. Doon niya napansin ang bilog at maliwanag na buwan.

"Ang bilis ng oras," wika ni Minikki at nang dagling ibalik niya ang atensyon sa lalaki ay wala na ito. Luminga-linga siya para hanapin si Darwin ngunit wala na ito sa kaniyang paningin. Agad siyang nabahala.

"Bakit mo ako sinusundan?"

Halos mapatalon sa gulat at kaba si Minikki nang may bumulong sa kaniya sa bandang likuran.

"H-hindi po," pilit na pagsisinungaling ni Minikki ngunit hindi siya nakatakas sa presidente.

"I can trace your power, Minikki. Nakikita kong kanina mo pa ako sinusundan." Naglakad si Darwin papunta muli sa lugar kung saan inilibing si Alondra.

"Anong kailangan mo?" tanong nito sa makapal at malalim nitong boses. Matipuno ang lalaki at hindi na ito katulad ng dati. Nang lumabas ang kapangyarihan ni Darwin ay kasabay rin ng pag-angat ng porma ng pangangatawan niya. Mas naging mukhang kayang prumotekta sa buong dreamers.

"G-gusto ko lang makitang muli si ate Alondra," pagdadahilan ni Minikki. Wala talaga sa kaniyang kakayahan ang paglilihim ng katotohanan.

"Ako rin," sambit nito habang tumango-tango. Kumuha ito ng pala at nagsimulang maghukay.

"A-anong ginagawa mo?" gulat na tanong ng dalaga bago ito mabilis na lumapit kay Darwin. Bakas sa mukha ni Minikki ang pagkabahala sa ginagawang paghuhukay ni Darwin sa lupa kung saan inilibing ang kaniyang ate Alondra.