Misafir Ruh

(MR)Bölüm 8: Cinperi İntikam Peşinde!

Seren kahvaltısında ki haşlanmış yumurtayı iki ısırıkta ağzına attı. Haşlanmış yumurta kalp Seren. O derece seviyordu. Ayrıca protein açısından kimse haşlanmış yumurtayla aşık atamazdı. Bir keresinde en büyük abisi kas yapacak diye spor salonuna gitmiş ve sabah akşam haşlanmış yumurta tüketmişti. Diğerleri onunla yakında yumurtlamaya başlayacağına dair dalga geçmeye başladıklarında o da pes etmişti. Seren yüzünde oluşan aptal gülümsemeye şaşkın bir halde bakan Zehra'yı görünce kendini toparladı.

O Seren değildi. 

Asel'in bedeninde, onun okulundaydı. Karşısında oturan Zehra ile beraber kahvaltılarını yapıyorlardı. Seren ağır ağır ağzında ki lokmasını çiğnerken bir yandan kaslarına masaj yapmaya başladı. En iyisi aklında ki sorunları daha sonraya bırakmaktı. Zaten Dünkü futbol maçından sonra resmen canı çıkmıştı. Asel'in kasları resmen hamur gibiydi ve onları zorladığı için şuan inanılmaz bir kas ağrısı çekiyordu. Çayından bir yudum aldıktan sonra kol kaslarını esnetmeye devam etti. Revire gidip kas gevşetici almayı aklının bir köşesine not etti.

Zehra ise ilgili gözlerle onu izliyordu. Sanki bir şey diyecekte nereden başlayacağını bilmiyor gibiydi. Gece uyumadan önce, sabah kalktıklarında hatta yemekhanede yemek alırken bile bu haldeydi. En sonunda Seren gözlerini devirdi ve bir yudum aldığı bardağı yerine bıraktı.

"Haydi söyle." dedi onun ağzında ki baklayı çıkarmak adına.

Zehra çatalını bırakıp hevesle konuşmaya başladı. "Allah aşkına futbolu bu kadar iyi oynamayı ne ara öğrendin? Seni izlerken bir an bile ağzımı kapatamadım." Konuşurken bir yandan da elleriyle hareketler yapıyor ve heyecanlı heyecanlı olanları anlatıyordu. Seren gülümsemesine engel olamadı. Fakat aynı Zehra gibi diğerlerinin de bunu merak ettiğini biliyordu. Sabahtan bu yana insanların bakışlarını üzerinde hissetmişti. Tamam maç neyse de kesinlikle gol sevinci sonrası o taklayı atmamalıydı. Şimdi insanlar o bir ucubeymiş gibi ondan kaçıyordu. İster istemez omuz silkti. Kimin ne düşündüğünü umursamıyordu. Öyle ya da böyle okulda ki insanları dize getirecekti.

Tam o sırada içeri Gülperi ve tayfası girdi.

'O hariç' diye düşündü Seren. Kızın kendinde kitlenmiş gözlerine tıpkı kendisine bakıldığı gibi düşmanca bakarak. Onu sadece dize getirmeyecek sürüm sürüm süründürecekti.

"Yetenekli futbolcumuzda buradaymış." Dedi çan gibi sesiyle Gülperi. Bütün yemekhane sus pus olmuş bu konuşmayı dinliyordu.

Seren bir şey söylemeden sadece bakmayı sürdürdü. Karşı saldırı olmadan Gülperi'nin neler yapacağını merak ediyordu. Tabağında ki salatalık dilimini ağzına attığında Gülperi orada yokmuş gibi davranmaya çalıştı.

Genç kız ise onun ne yaptığını anlamış olacak. Yemekhaneyi inletecek bir kahkaha attı. "Ah Asel. Diyorlar ki bu futbolda ki becerini son beraber olduğun sevgilinden almışsın. Acaba ne karşılığında sana bunları öğretti merak ediyorum."

'Asel'in sevgilisi mi vardı?' Başını hızla sağa sola salladı 'Hayır şimdi önemli olan soru bu değil.' Diye düşünürken bacak bacak üstüne atıp genç kıza baktı.

"Neden sana Gülperi ismini koymuşlar anlayamıyorum. Sana yakışmıyor ve kesinlikle seni anlatmıyor. Senden olsa olsa Cinperi olur." Dedi Seren yüzünde ki alaycı sırıtış daha da yayılırken. Gülperi omzunda duran saçlarını sırtına doğru itti. Yavaşça kıza doğru eğildi.