AĞA [TAMAMLANDI]

beş │görünmeyen│

beş │görünmeyen│

Ve sonunda bölüm gelebildi. Üniversite kaydı için Kocaeli'ne gittiğimden mütevellit biraz yoğun bir dönem idi. Oradan döndükten sonrada baya bir şeylerle uğraştığım için böyle gecikti arkadaşlar, kusura bakmayın lütfen.

Merak edenleriniz vardır diye söylüyorum, Gelin'im ile Rahşan'a bölüm yazıyorum. Onları da en kısa sürede yayımlamak için elimden geleni yapacağım.

Haftaya tatile çıkacağım için bölümü yazamazsam birazcık beklemek zorunda kalacaksınız fakat yazabileceğimi düşünüyorum. Bir aksilik olmazsa İnşallah...

Bölümü yazarken bir hayli zorlandım cidden. Yani yazamadım, bilemiyorum neden böyle oldu. Tıkandığımı hissettim. Aslında gidişat için neler beklediğinizi merak ediyorum. Bana beklentilerinizi söylerseniz çok memnun olurum.

Hikâyenin tanıtımı izlememekte kararlı gibisiniz fakat ben şiddetle izlemenizi tavsiye ediyorum. Bence bir bakın, bir şey kaybetmezsiniz ;) Playlist'te yine o var :D

Bölüm şarkısına: Ahuzar - Bu Dağlarda Bağ Olmaz. [Şiddetle tavsiye edilir!]

Güzeller güzeli Deran'ımız ♥ 

Oy ve yorumların çokluğuna ve doluluğuna göre bölümü yazmaya başlayacağım canlarım :* Umarım sizlerde ben kadar sabırsızsınızdır ve hemen bölüm gelsin istiyorsunuzdur :D

Bölüm, geçen bölümde en uzun yorum yapan @sevginur030 'a ithaftır. Beğenmen dileğiyle tatlım :*

KEYİFLİ OKUMALAAAAR ♥♥

▬▬▬▬▬▬▬▬

Yitik ruhun, yitik feryadıydı ölümü arzulamak. Ölüme kucak açmak, vazgeçenin ekmeğiydi. Onlardan biriydi Deran Piran. Kaderine ölümü arzulamak yazılmış, kaçışı imkânsız kılınmış ve ölmek isterken yaşamaya zorlanmış bedevi bir bedenden ibaretti. Etrafındaki kalabalığa rağmen kimsesizdi. Yalandan ağlamalarla süslü etrafına, çehresine yerleştirdiği yapmacık ifade ile karşılık veriyordu. Kısasa kısas değildi bu, kendini koruma içgüdüsü ile yapılmış bir hareketti. O kadar ağır darbeler ile sarsılmıştı ki ruhu, daha fazlasından korunmak için başka çare bulamamıştı. Sarılmıştı görünenin arkasındaki görünmeze. Sığınağı bellemiş, mesken edinmişti onu.