AĞA [TAMAMLANDI]

kırk yedi | intikam |

Ve ben sahalara döndüm!

Nasılsınız bakalım? Ben fazlasıyla keyifliyim. Birkaç bölüme düğün telaşı sarar bizi, demedi demeyin. Ayrıca sürprizlerim de olacak.

Önce hangi çift evlenir dersiniz?

Ben yine sağ gösterip sol vurabilirim, ben bile emin değilim 🤣🤣

Bölümlere yorum yapmayı unutmayın ❤️

Bir sonraki bölümde görüşene dek, kendinize cici bakın minik tırtıllarım 🐛

♾

Deran, elindeki telefonun kayıp gidişini fark ettiği esnafa telefonu yere çarpıp bir kez sekmiş ardından yeniden parke zemine çarpmış ve durmuştu. Az önce konuşulanları duyduğunu biliyordu. Evet, duymaması gerekirdi fakat buna mani olamamıştı. Kader bir şekilde, Afran'ın arkasından çevirdiği oyunu henüz harekete geçmemişken durdurmak ister gibiydi.

Yaptıklarının ya da yapacaklarının doğruluğunu hiçbir zaman savunmamıştı fakat biraz sonra sırf düşünceleri için yargılanacaktı. Ve o bunu istememişti.

"Bana danışmadan hiçbir şey yapmayacağına inanmak istemiştim."

Adamın ağzından dakikalar sonra dökülen sözler ile yutkundu.

"Ben de senden her şey için ta o zaman özür dilemiştim."

Kafasının dikine gitmek gibi bir niyeti yoksa da sözleri bunun aksini iddia etmek için var gibiydiler.

"Bana ne zaman güveneceksin?" Derken perişan bir yüz ifadesi oturdu çehresine. Öyle bariz bir çaresizlik koktu ki odanın içi, Deran sevdiği adama bunları hissettirdiği için bin kere ölmeyi diledi.

"Hanım Bejindar, senin özbeöz annen. Senden ona bir zarar gelmesini istemediğim için güvensizlikle suçlayamazsın beni."

"Sen de süslü cümlelerinle kandıramazsın beni. Açık açık annene hiçbir halt yapamazsın sen diyemediğin için kibarlık yapmana gerek yok. Ben de en az senin kadar üzgünüm. Çünkü yalnızca sen değil, ben de evladımı yitirdim. Ben de henüz kokusunu bile bilmediğim çocuğumu cennete uğurladım." Sustu. Söyleyeceklerini yumuşatmaya çalıştığı o kadar belliydi ki. "Ben yine de her şeye rağmen sana güvenmeyi seçerdim Deran..."