AĞA [TAMAMLANDI]

yirmi dokuz│yüreklerin bütünleşmesi│

Ben gelllllldiiiimmmmm....

Hem de efsane geldim vallahi. Oldukça sağlam ve olaylı bir bölümden merhabalar ♥

Bence yorum yapmadan geçmemelisiniz :D 

iTHAF İSTEYENLER SATIRİÇİ YORUM BIRAKMALARI YETERLİ !!!

Keyifli okumalar ♥

▬▬▬

B Ö L Ü M 29

│yüreklerin bütünleşmesi│

Neçırvan'ın Miran'ın yerini tespit etmesinin ardından dört bir yana dağılan tüm adamları toplayıp tam zamanlı bir baskın için kolları sıvadılar. Afran'ın yüreğinde bir ağırlık vardı. Kardeşi Mustafa'yı düşünmediği tek bir an yoktu. Durumu hakkında devamlı bilgi alsa dahi içi bir türlü rahat etmiyordu.

"Tüm adamlar toplandı. Onları evin dört bir yanını kuşatacak şekilde dizip evde bir hareketlilik bekleyeceğiz. Ardından tüm adamları evin bahçesine oradan da evin içine sokacağız. Biraz fazla kanlı olacak Afran Ağa, kaldırabilir misin?"

Neçırvan'ın son cümlesinin ardından buruk bir gülümseme oturdu dudaklarına Afran'ın. Öyle çok kan görmüştü ki şu hayatta, daha fazlasını o istemese dahi hayat önüne sunuyordu sanki. En az hasarla şu işi de halledip çekip gitmek istiyordu buradan Afran. Sevdiği kadının kollarının arasına sırnaşıp, orada küçücük bir çocuk olmak istiyordu.

Adamların her birine mikrofonlu kulaklık verip yerlerini ayarladıktan sonra pusuya yattılar kelimenin tüm anlamıyla. Evde gerçekleşecek herhangi bir hareketi beklediler. Bekledikleri hareket yaklaşık bir saat sonra geldiğinde pusuya yattıkları yerlerden çıkıp hızla evin bahçesine girdiler. Adamlara karşılarındakilerin en ölümcül olmayan yerlerini hedef almaları emredilmişti fakat gerekirse meşru müdafaada bulunmaları söylenmişti.

Bu işlerden elini eteğini çekeli uzun bir zaman oluyordu. Fakat Neçırvan bu pisliğin bir şekilde üstüne bulaştığının ve gitmediğinin farkındaydı. Ne kadar kaçarsa o kadar yakalanıyordu sanki. Fakat bunun son olduğunu biliyordu. Öyle de olmak zorundaydı. Bunun ardından da sevdiği kadına gidip onu sevdiğini söyleyecek ve ya bir ömür sevecek ya da yüreğine gömecekti. Hayata geç kalınmaması gerektiğini ağır bir şekilde öğrenmişti bu olayla birlikte.

Silah seslerinin duyulmasıyla bahçeye daha çok adamın çıkmaya başladığını gördüler. Kendi adamlarının her biri özel eğitimli olan Neçırvan ve Afran, ellerindeki silahları tutmuş ve karşılarındakinin en az ölümcül yerlerini nişan almışlardı. Fakat onların böyle düşünmemeleri işi zorlaştırıyordu. Karşılarındaki adamların kendi adamlarının en ölümcül yerlere nişan almalarıyla Neçırvan mikrofona doğru konuştu.