AĞA [TAMAMLANDI]

on beş │tarumar│

*tarumar: karmakarışık.

Bölüm normalden çok daha uzun oldu. Bu kısmı kısa tutuyorum derhal okumaya geçebilesin diye. Yorumlar geçen bölümde 200'ü geçmişti, aynısını diliyorum inşallah! Haydi bakalım, bu bölümü beğenecek misiniz acaba? Bence fazlasıyla olaylıydı :D

Hikayenin tanıtım videosunu izlemeyen kalmasın. O da multimediada. Bakmadan geçmeyin ;D

Keyifli okumalar, sağlıkla kalın ♥

Bölüm şarkısı: Yusuf Güney - Sevdaluğun Sarmadı

-Mirhan Nerva-

▬▬▬

B Ö L Ü M 15

  │Tarumar│ 

"Sen," diye soludu damarlarında dolaşan öfkesine mani olamadan. "Dünyanın kendi etrafında döndüğü sanan, bencil, kibirli ve egoistin tekisin Afran Bejindar. Senin için bu kadar kolay değil mi? Kolaydan öte, çocuk oyuncağı. Fakat bilesin diye söylüyorum, ben bir çocuk değilim elime verdiğin şeker ile mutlu olmasını bileyim. Bana verdiklerin, aldıklarının yanında bir hiç Afran Ağa! Bunu sakın unutma. Şimdi git ve kendine oynayacak yeni bir oyuncak bul. Çünkü bunu hırpalamaktan artık oynanamaz hâle getirdin..."

Dudaklarından dökülen sözlerine, gözlerinden taşan yaşları da katıldı. Cümlesini tamamlamasının ardından sertçe yutkundu. Boğazına yapışan sıtmalı kelamları öyle zor tutmuştu ki, aynı Afran Bejindar'ın kendine yaptığı gibi paramparça etmek istememişti onu. Çünkü o kadar gaddar değildi Deran. Karşısındaki adamın şu anki sözleriyle de bir nebze yaralandığını biliyordu ama onarılamayacak şeyler değildi. Onun kendinde bıraktığı gibi onulmaz yaralar gibi değildi en azından...