Chapter 18 🍃

27 2 16
                                    

"My cousin passed away and i cannot do something," malamig ang boses na saad ni Jade ngunit ang kalungkutan sa kaniyang mga mata ay hindi niya maitatago.

"How did you know?"

"Rose told me"

"But i saw her kanina lang," bakas sa aking boses ang pagtataka na mukhang nahalata naman niya.

"Yeah, that's why she's alone"

"Isn't it her job?"

"Nope. It's our job to teach some children but i'm not in the mood so i let her teach them alone"

Napatango na lamang ako nang sagutin na niya ang aking pagtataka. Mamaya lamang ay nakaramdam na naman ako ng kirot ngunit 'di na ako nag-abala pang sabihin sa kaniya ngunit mukhang isa nga siyang matalinong tao dahil base sa kaniyang naging reaksyon ay mukhang nahalata niya ito.

Hindi na siya nagsalita pa at mamaya lamang ay binuhat na lamang ako at lumipad ng walang imik. Hindi ko alam kung saan niya ba ako dadalahin pero walang pagrereklamong lumabas mula sa aking mga bibig. He might treat me as a stranger but since the day i met him, with who he is. I already treated him as my boy bestfriend. At first, i thought Lloyd will be my bestfriend, a boy bestfriend but it turns to be something deeper, i fall for him.

"Lalim ng iniisip mo ah," mamaya lamang ay nagsalita bigla si Jade kaya naman nagbalik na ako sa aking diwa.

"Ah yeah. Hindi naman masyado"

"Do you know kung saan kita dadalahin?"

Kahit na may pagtataka saakin kung bakit niya naitanong iyon ay sinagot ko pa din siya ng maayos.

"Hindi. Wala akong alam kung saan ba tayo pupunta"

"Then bakit hindi ka nagrereklamo?" he asked me.

"Because i trust you, Jade"

"You trust me that much? Paano kung isa pala talaga akong masamang tao?"

Saglit akong tumingin dito at ngumiti. "It depends on you kung sisirain mo ang tiwala ko. I trusted you and that's enough. Treasuring it is finally your job"

Napansin kong bahagyang bumagal ang aming paglipad. Base sa sinabi niya saakin noong nag-aaral pa lamang ako at siya ang nagturo saakin ay karaniwan lamang iyon nangyayari kung nakakaramdam ka ng sakit or gulat. Nakakapagtaka naman dahil wala naman siyang dapat na ikagulat.

"You never failed by surprising me with your words," tumingin pa ito saakin at ngumiti ng bahagya.

Mamaya lamang ay umayos na ulit ang paglipad niya at hindi ko alam kung nabibigatan na ba siya saakin dahil hindi ko na alam kung kung ilang minuto na ba kaming andito sa ere at hindi na pamilyar saakin ang aming mga dinadaanan pero sigurado akong parte pa din ito ng mundo naming mga naeor.

Malaya kong napagmasdan ang mukha ni Jade ngayon. Napaka-amo nito at hindi mo aakalaing isa din pala siyang naeor na kagaya ko. His eyes weren't small and you can call it big but he have the long and curly eyelashes that makes it look good. He also have the thick eyebrows a not so pointed nose and a bit pinkish lips. His skin aren't that white but his skin is clear, handsome as you can call him.

But there's something wrong and i know what was it. His eyes might be beautiful but those are shouting for darkness and sadness. His lashes might be long but those are trying to keep the tears that we're falling down from his eyes and those beautiful pinkish lips might be attractive but it's still lacking for something and that is his smile.

Phenomenal Fate Where stories live. Discover now